واصلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس اعتقاد واصل بن عطا، عنوان [[نبوت]] به شکل امانت به کسی داده می‌شود که وفاء به آن و قبول و ثبات در این راه، از او مشاهده شود. بر این اساس، نبوت مسئله‌ای جبری نیست، زیرا خداوند در قرآن می‌فرماید: که خدا بهتر می‌داند که رسالتش را در کجا قرار دهد. <ref>سوره انعام، آیه 124</ref> بنا بر این پیامبری انبیاء بر اساس این شیوه به آنان واگذار شده است. <ref>نشوان حمیری، حور العین، ص۲۶۴.</ref>  

واصل بن عطا مطابق با مشی خاص معتزلی‌اش، معتقد بود که خداوند حکیم و عادل است و هیچ ظلم و فعلی که متصف به شر باشد از او صادر نمی‌شود. می‌گفت که محال است خداوند بندگانش را به انجام فعلی وادار کند و آن گاه خود خلافش را اراده کند. واصل بن عطا معتقد بود که انسان فاعل خیر و شر است. مومن و کافر می‌شود. اطاعت و معصیت از او سر می‌زند. <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج۱، ص۶۱.</ref> او می‌گفت خداوند هیچ بنده‌ای را مجبور نمی‌کند که مرتکب شر یا ظلمی شود. <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج۱، ص۴۷.</ref>