یحی بن معاذ رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|1}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
جز (تمیزکاری)
خط ۱۱: خط ۱۱:
|-
|-
|استادان
|استادان
|ابو یزید بسطامی،اسحاق بن سليمان الرازی، مكی بن ابراهيم البلخی و علی بن محمد الطنافسی
|ابو یزید بسطامی، اسحاق بن سليمان الرازی، مكی بن ابراهيم البلخی و علی بن محمد الطنافسی
|-
|-
|شاگردان
|شاگردان
خط ۳۹: خط ۳۹:
=زندگی=
=زندگی=


وفات ابوزکریا یحیی بن معاذ رازی در سال 258 هجری قمری مطابق با سال 872 میلادی بیان شده است. او ساکن ری بوده و به بلخ رفت و مدتی در آنجا ماند سپس به نیشابور رفت و در آنجا اقامت گزید و در همانجا در ماه جمادی الاول درگذشت. سه برادر بودند: اسماعیل، یحیی و ابراهیم، ​​اسماعیل بزرگ‌ترین آنها بود و یحیی برادر وسط و ابراهیم کوچک‌ترین آنها بود و همگی از زهاد بودند.
وفات ابوزکریا یحیی بن معاذ رازی در سال 258 هجری قمری مطابق با سال 872 میلادی بیان شده است. او ساکن ری بوده و به بلخ رفت و مدتی در آنجا ماند سپس به نیشابور رفت و در آنجا اقامت گزید و در همانجا در ماه جمادی الاول درگذشت. سه برادر بودند: اسماعیل، یحیی و ابراهیم، ​​اسماعیل بزرگ‌ترین آنها بود و یحیی برادر وسط و ابراهیم کوچک‌ترین آنها بود و همگی از زهاد بودند.


=گفتار بزرگان در مورد او=
=گفتار بزرگان در مورد او=
خط ۴۷: خط ۴۷:
[[ابوعبدالرحمان سلمی]] در طبقات الصوفیه می‌گوید: او یکی از اوتاد زمان خود بود که تمام وقتش را در تخصص خویش(تصوف و وعظ) می‌گذراند.
[[ابوعبدالرحمان سلمی]] در طبقات الصوفیه می‌گوید: او یکی از اوتاد زمان خود بود که تمام وقتش را در تخصص خویش(تصوف و وعظ) می‌گذراند.


[[ابن ندیم|ابن الندیم]] در «الفهرست» درباره او می‌گوید: او اهل [[عبادت]] تهجد و [[زهد]] بود و پیروانی داشت.
[[ابن ندیم|ابن الندیم]] در «الفهرست» درباره او می‌گوید: او اهل [[عبادت]] تهجد و [[زهد]] بود و پیروانی داشت.


ذهبی در «تاریخ اسلام» و در کتاب «العبر فی اخبار من غبر» درباره او گفته است: یحیی بن معاذ زاهد، دانشمند، عابد، صالح، حکیم و واعظ زمان خود بود.  
ذهبی در «تاریخ اسلام» و در کتاب «العبر فی اخبار من غبر» درباره او گفته است: یحیی بن معاذ زاهد، دانشمند، عابد، صالح، حکیم و واعظ زمان خود بود.  


قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد» درباره او می‌گوید: او شیخ زمان خود و استاد وعظ دارای مقبولیت مردمی بود و در « تحفة العارفين » گفته: او زاهد واعظ از رجال تصوف است.
قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد» درباره او می‌گوید: او شیخ زمان خود و استاد وعظ دارای مقبولیت مردمی بود و در «تحفة العارفين» گفته: او زاهد واعظ از رجال تصوف است.


=استادان=
=استادان=
خط ۱۱۶: خط ۱۱۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:تصوف]]
۴٬۹۳۳

ویرایش