۸۵٬۸۶۹
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Ri...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = معاذ رازی | |||
| تصویر = معاذ رازی.jpg | |||
| نام = ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ | |||
| | | نامهای دیگر = زهاد المتهجدین | ||
| | | سال تولد = 258 ق | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| | | محل تولد = | ||
| | | سال درگذشت = | ||
| | | تاریخ درگذشت = | ||
| | | محل درگذشت = | ||
|استادان | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | ابو یزید بسطامی| اسحاق بن سليمان الرازی| مكی بن ابراهيم البلخی}} | ||
|ابو یزید | | شاگردان = اسماعیل بن الحسین الصوفی قزوینی، احمد بن عبدالجبل المالکی، جعفر بن نمیر قزوینی | ||
| دین = اسلام | |||
|شاگردان | | مذهب = اهل سنت | ||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | کتاب المریدین}} | |||
اسماعیل بن الحسین الصوفی | | فعالیتها = | ||
| وبگاه = | |||
احمد بن عبدالجبل | }} | ||
جعفر بن نمیر قزوینی | |||
| | |||
|آثار | |||
| | |||
| | |||
| | |||
'''ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ''' از علمای [[اهل سنت]] و جماعت و از شیوخ [[تصوف]] برجسته در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص98-103، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. | '''ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ''' از علمای [[اهل سنت]] و جماعت و از شیوخ [[تصوف]] برجسته در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص98-103، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. | ||
ذهبی او را از شیوخ ارشد و نیکو معرفی کرده است و او را دارای سخنان و | ذهبی او را از شیوخ ارشد و نیکو معرفی کرده است و او را دارای سخنان و خطبههای معروف معرفی میکند. آنها سه برادر بودند: یحیی، اسماعیل و ابراهیم و همگی از زاهدان عصر به شمار میآمدند. وی به [[بلخ]] رفت و در آنجا اقامت گزید، سپس به [[نیشابور]] بازگشت و در 16 جمادی الاول <ref>وفيات الأعيان، تأليف: ابن خلكان، ج6 ص165-167</ref> سال 258 هجری قمری در آنجا درگذشت. | ||
== زندگی == | |||
وفات ابوزکریا یحیی بن معاذ رازی در سال 258 هجری قمری مطابق با سال 872 میلادی بیان شده است. او ساکن ری بوده و به بلخ رفت و مدتی در آنجا ماند سپس به نیشابور رفت و در آنجا اقامت گزید و در همانجا در ماه جمادی الاول درگذشت. سه برادر بودند: اسماعیل، یحیی و ابراهیم، اسماعیل بزرگترین آنها بود و یحیی برادر وسط و ابراهیم کوچکترین آنها بود و همگی از زهاد بودند. | |||
== گفتار بزرگان در مورد او == | |||
[[خطیب بغدادی]] در «المتفق و المتفرق» میگوید: او حکیم زمان خود بود. مردم سخنانش را مینوشتند و سخنانش را جمع میکردند. | |||
[[ابوعبدالرحمان سلمی]] در طبقات الصوفیه میگوید: او یکی از اوتاد زمان خود بود که تمام وقتش را در تخصص خویش(تصوف و وعظ) میگذراند. | |||
[[ابن ندیم|ابن الندیم]] در «الفهرست» درباره او میگوید: او اهل [[عبادت]] تهجد و [[زهد]] بود و پیروانی داشت. | |||
ذهبی در «تاریخ اسلام» و در کتاب «العبر فی اخبار من غبر» درباره او گفته است: یحیی بن معاذ زاهد، دانشمند، عابد، صالح، حکیم و واعظ زمان خود بود. | |||
قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد» درباره او میگوید: او شیخ زمان خود و استاد وعظ دارای مقبولیت مردمی بود و در «تحفة العارفين» گفته: او زاهد واعظ از رجال تصوف است. | |||
== استادان == | |||
ابو یزید بسطامی، اسحاق بن سليمان الرازی، مكی بن ابراهيم البلخی و علی بن محمد الطنافسی. | |||
== شاگردان == | |||
بعضی از شاگردان او که اسامی آنان در کتابهای تاریخی آمده است عبارتند از: | |||
قاری ابویعقوب | # اسماعیل بن الحسین الصوفی قزوینی | ||
# احمد بن عبدالجبل المالکی | |||
# جعفر بن نمیر قزوینی | |||
# الحسن بن علویه دامغانی | |||
# حسن بن علی بن یحیی | |||
# سیری بن سهل | |||
# عبدالله بن صالح | |||
# طاهر بن اسماعیل | |||
# عبدالله بن سهل رازی | |||
# عبدالله بن محمد بن وهب | |||
# محمد بن اسماعیل بن موسی | |||
# محمد بن الحسین بن الملا بلخی | |||
# محمد بن محمود السمرقندی | |||
# مخول بن الفضل النسفی | |||
# یحیی بن زکریای مقبری | |||
# ابوعثمان الزاهد | |||
# ابوالعباس بن حکمویه رازی | |||
# ابوالعباس المسیرجسی | |||
# ابومحمد اسکاف | |||
# قاری ابویعقوب | |||
=آثار= | == آثار == | ||
نویسندگانی که تاریخ او را | نویسندگانی که تاریخ او را نگاشتهاند در «کتاب المریدین» او اتفاق نظر دارند. مترجمان معاصر مانند زرکلی و کحاله گفتهاند که این اثر به چاپ رسیده است و در برخی از نسخههای فهرست ابن الندیم به نام «مرادالمریدین» نامگذاری شده است. | ||
=گفتار= | == گفتار == | ||
صبر بر (معصیت) در خلوت علامت اخلاص در انسان است <ref>طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص239</ref>. | صبر بر (معصیت) در خلوت علامت اخلاص در انسان است <ref>طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص239</ref>. | ||
خط ۱۱۱: | خط ۷۶: | ||
سه خصلت از خصوصیات اولیای الهی است: توکل به [[خدا]] در همه چیز، غنای از هر چیزی بجز او و بازگشت به سوی او در همه چیز. | سه خصلت از خصوصیات اولیای الهی است: توکل به [[خدا]] در همه چیز، غنای از هر چیزی بجز او و بازگشت به سوی او در همه چیز. | ||
بهترین چیز کلام درست از زبانی مناسب همراه با | بهترین چیز کلام درست از زبانی مناسب همراه با گشادهرویی است. زیرا کلام دقیق از دریای عمیقی استخراج میشود که بر زبانی دوستانه جاری است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%8A%D8%AD%D9%8A%D9%89_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B0_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A#cite_note-%D8%B7%D8%A8%D9%82%D8%A7%D8%AA-2 يحيى بن معاذ الرازي]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان اهل سنت]] | |||
[[رده:صوفیه]] |