یمانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

مقدسى می‌‏نویسد: ایشان اصحاب یمان بن الرباب بودند که خداوند را به صورت انسان می‌پنداشتند و می‌گفتند که همه اجزاى او جز چهره‏‌اش از بین می‌رود. این طایفه چون جهان را فانی نمی‌دانستند، به همین دلیل اعتقادی به وجود قیامت نداشتند و همچنین در نگاه آنان خوردن مردار و نوشیدن شراب حلال بود.م<ref>قدسی مطهربن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 122- 140</ref><ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشرآستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 478 با ویرایش و اصلاح جملات</ref> <ref>مسعودی علی‌بن حسین، مروج الذهب، مصر، دو جلدی، ج 2، ص 144.</ref>