ایده تقریب

ایده تقریب عنوان مدخلی است که در واقع درباره اندیشه تقریب مذاهب اسلامی به اهم معیارهایی که [[محمد علی تسخیری ]] در این زمینه ارائه کرده‌اند اشاره دارد.

فراخوان عام اسلام به گفت وگو با دیگران

به این اعتبار که گفت وگو، وسیله ای فطری – انسانی برای تبادل نظر با دیگران است. در متون اسلامی، برترین و کامل‌ترین نظریه برای روند منطقی گفت وگو (شالوده ها، پیش فرض‌ها، موضوع ها و شرایط آن) پی ریزی شده است.

فراخوان مسلمانان به برقراری رابطه برادرانه با یکدیگر

که طبیعت همه احکام اسلامی نیز بر آن تأکید می‌کند.

تأکید بر اینکه وحدت، ویژگی اصیل جامعه اسلامی

که بدون آن، جامعه اسلامی نمی‌تواند با ذات قرآنی خویش هم‌سویی داشته باشد.

تأکید بر روشن بودن مرزهای مسلمانی یا عدم ان

که اسلام برای ورود به چارچوب امت اسلامی یا خروج از آن مرزهایی در نظر گرفته است.

از همین روست که شاهد استقبال بسیار خوبی از ایده تقریب - به هنگامی که به صورت حرکت سازمان یافته ای در دهه چهلم قرن گذشته میلادی شکل گرفت، بودیم. مؤسسان و رهبران این حرکت را گروهی از علمای بزرگ تشکیل می‌دادند که خود به مذاهب اسلامی گوناگون وابسته بودند.

از جمله وسایلی که این حرکت برای بیان ویژگی‌ها، شعارها، اهداف و پیام‌های خود به کار گرفته صدور و انتشار اسناد بین‌المللی مشترک بود. این اسناد، اشکال متنوعی داشت؛ برخی به صورت بیانیه‌های مشترک و برخی دیگر به صورت ارائه «راهبرد» (استراتژی) و گونه‌ای نیز به شکل منشورهایی بود که از سوی علمای مختلف و به عنوان تعهدی در عمل و حرکت بر اساس آن، از سوی ایشان، به امضا میرسید.