حوزه علمیه نجف: تفاوت میان نسخه‌ها

*ظهور [[ابن ادریس حلی|محمدبن ادریس حلّی]] (متوفی ۵۹۸ق) در [[حلّه]] رونق [[حوزه علمیه حله|حوزه علمیه]] این شهر را به همراه داشت ولی همین مسئله به رکود حوزه علمیه نجف شتاب بیشتری بخشید. وی توانست به روحیه پیروی بی‌چون و چرای مشایخ امامیه که در برابر آرا و فتاوای شیخ طوسی تسلیم و منقاد بودند، پایان دهد و با نقادی آرا و برخی روش‌های شیخ، روح تحقیق و نقد و تجدیدنظر را به محافل علمی شیعه باز آوَرَد.

با همه این احوال، در این دوره نیز حوزه نجف از تکاپوی علمی دور نماند. از ابوعلی طوسی فرزند شیخ طوسی (متوفی ۵۱۵) اثری چون ''المرشد الی سبیل المتعبد'' و ''الامالی'' به جای مانده است. وی نزد علمای شیعه باعنوان مفید ثانی شهرت دارد.<ref>ر.ک: منتجب الدین رازی، ص۴۶؛ ابن شهر آشوب، ص۳۲۴</ref> ابن شهرآشوب مازندرانی، [[فضل بن حسن طبرسی|ابوعلی فضل بن حسن طبرِسی]] مؤلف [[مجمع البیان]] و [[حسین بن احمد بن طحال|ابوعبدالله حسین بن احمدبن طحّال]] مقدادی تربیت یافتگان محضر اویند.<ref>بحرالعلوم، ص۴۴ـ۴۵</ref> همچنین شیخ ابوالوفاء عبدالجبار رازی، شیخ ابومحمدحسن بن بابویه قمی و شیخ ابوعبدالله محمدبن هبةالله طرابلسی معاصران او و جملگی از شاگردان پدرش در حوزه علمیه نجف بوده‌اند.<ref>ابن شهر آشوب، ص۴۳</ref> کتاب شرح کافیه ابن حاجب و شرح قصائد [[ابن ابی الحدید]] از نجم الائمة رضی الدین محمد استرآبادی (متوفی ۶۸۶)<ref>ر.ک: حرّعاملی، قسم ۲، ص۲۵۵</ref> الایماقی فی شرح الایلاقی و شرح تعریب الزبدة در طب از عبدالرحمان بن عتائقی از علمای [[حلّه]] و بعد نجف اشرف<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۲، ص۵۰۹؛ زرکلی، ج ۳، ص۳۳۰</ref> و التنقیح الرایع فی شرح مختصرالشرایع مقداد بن عبداللّه سیوری مشهور به فاضل مقداد (متوفی ۸۲۶)<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۴، ص۴۶۳</ref> از جمله آثار دانشمندانِ این دوره حوزه نجف است.