حضرت اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها

اسحاق نبی(ع) دومین فرزند حضرت ابراهیم(ع) -دومین [[پیامبر اولو العزم]] که دارای [[شریعت]] و کتاب مستقل بود- می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ [[ساره(ع)]] است. <ref>ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج ‌1، ص 167، بیروت، دار الفکر، 1407ق.؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى‏، ج ‌1، ص ‌26، دار صادر، بیروت، چاپ اول، بی‌تا</ref> ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی(ع) بود. <ref>کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 1، ص 160، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق</ref>

گزارش شده است که [[خداوند]] اسماعیل(ع) را در 99 سالگى و اسحاق(ع) را در 112 سالگى به حضرت ابراهیم(ع) عنایت کرد. <ref>مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 12، ص 90، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref>

مشهور لغویان «اسحاق» را واژه‌اى [[عبرى]] مى‌‌دانند که از «ایصحق» به معناى «‌خندان»، گرفته شده است. <ref>مصطفوى، حسن‌، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 1، ص 82، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش</ref>

#بشارت داده شده از سوى خداوند <ref> صافّات، 112؛ هود، 71</ref>

بر اساس برخی گزارش‌ها‌، حضرت اسحاق(ع) در 40 سالگی‌ با «رفقه»‌ دختر «بتوئیل‌ بن‌ الیاس» ازدواج‌ کرد و در 60 سالگی‌ از وی‌ صاحب‌ دو فرزند‌ شد. <ref> البدایة و النهایه، ج 1، ص 194</ref> البته درباره نام همسر آن‌حضرت اقوال دیگری نیز موجود است؛ مانند «رفقا» دختر «بتاویل‌ بن‌ الیاس‌»؛ <ref> البدایة و النهایه، ج 1، ص 194</ref> یا «ربقا» دختر «بوهر». <ref>مقدسى‏، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 63، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا</ref>

درباره تعداد و نام فرزندان اسحاق(ع) باید گفت: ثمره پیوند حضرت اسحاق با همسرش، پس‌ از 20 سال‌ دو پسر توأم‌ و دوقلو بود. فرزند نخست‌ را عیسو <ref>. ر. ک: (زندگی‌نامه عیسو بن اسحاق و جریان نبوت او در تورات)، 78840</ref> و دیگری‌ را که‌ به‌ دنبال‌ وی‌ به‌ دنیا آمده‌ بود، یعقوب‌ نام‌ نهادند. <ref>ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج 1، ص 194، بیروت، دار الفکر، 1407ق؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى، ج 1، ص 28، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا</ref>

خداوند در قرآن کریم [[نزول]] [[وحى]] بر [[رسول اکرم(ص)]] را مانند نزول آن بر نوح و پیامبران بعد از او و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق(ع) و ... می‌داند و می‌فرماید: «ما به تو وحى فرستادیم همان‌گونه که به [[نوح]] و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و ...». <ref>نساء،</ref>

«و اسحاق و یعقوب را به او(ابراهیم) بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم». <ref>مریم، 49</ref> «او را به اسحاق، پیامبرى شایسته، مژده دادیم». <ref>صافات، 112</ref>

بر اساس گزارش قرآن کریم، مکتب و آیین اسحاق(ع) در راستای‌ دعوت‌ توحیدی‌ پدرش ابراهیم(‌ع) بود. قرآن کریم در‌این‌باره می‌فرماید: «ابراهیم فرزندان خود را به این آیین سفارش کرد. و هم‌چنین یعقوب: اى فرزندان من، خداوند این آیین را براى شما برگزید. مبادا که بمیرید، مگر آن‌که همه شما تسلیم باشید». <ref>بقره، 132</ref>

بر اساس این آیات، دین و آیین اسحاق نبی(ع) همان دین پدرش ابراهیم بود که دین حنیف بود: «ما کانَ إِبْراهیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ»؛ <ref>آل عمران، 67</ref> ابراهیم نه [[یهودى]] بود نه [[نصرانى]]، بلکه [[حنیفى]] [[مسلمان]] بود، و از [[مشرکان]] نبود.

همه پیامبران الهى(ع)، داراى ویژگی‌ها و امتیازات خاصى هستند.

#یکی از ویژگی‌های خاص اسحاق این است که به دعای حضرت ابراهیم متولد شد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی‏ عَلَى الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاءِ»؛ <ref> ابراهیم، 39</ref> سپاس خدایى را که در این پیرى اسماعیل و اسحاق را به من عطا کرد. پروردگار من دعاها را می‌شنود.

#از صالحان: حضرت اسحاق علاوه بر مقام نبوت و رابطه وحیانى داشتن با خدا، از صالحان خاص بود: «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحینَ»؛ <ref>صافات، 112</ref> و ما او را به اسحاق بشارت دادیم، در حالی‌که پیامبرى از صالحان باشد.

#دارای آیین حنیف: «آیا مى‏گویید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان یهودى یا نصرانى بودند؟ بگو: آیا شما آگاه‌تر هستید یا خدا؟...». <ref>بقره، 140</ref>

#اخلاص: قرآن کریم درباره اخلاص اسحاق می‌فرماید: «اى پیامبر، به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را که صاحبان دست‌ها(ى نیرومند) و چشم‌ها(ى بینا) بودند. ما آنها را با خلوص ویژه‌اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود. <ref>صاد، 45 و 46</ref>

#اسحاق هدیه ویژه الهی: «و همین‌که از آنها و بت‌ها که به جاى خدا می‌‏پرستیدند کناره گرفت اسحاق و یعقوب را بدو بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم. و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم ...». <ref> مریم، 49 و 50</ref>

#امام: «و به او اسحاق و فرزندزاده‌‏اى مانند یعقوب را بخشیدیم. و همه را از شایستگان گردانیدیم. و همه را پیشوایانى ساختیم که به امر ما هدایت می‌‏کردند». <ref> انبیاء، 72 و 73</ref>

#نیرومند و بصیر: «و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌ها(ى نیرومند) و چشم‌ها(ى بینا». <ref>صاد، 45</ref>

برخی از مورخان مسلمان بر این عقیده‌اند که آن‌حضرت در سن 160 سالگی وفات یافت. <ref>طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، محمد، أبوالفضل ابراهیم، ج 1، ص 330، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق؛ ابن اثیر جزری، على بن ابى الکرم محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 137، بیروت، دار صادر، 1385ق. </ref>