۸۷٬۷۷۵
ویرایش
توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - 'تقسیم بندی' به 'تقسیم‌بندی') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
توبه در حقیقت پشیمان شدن از [[گناه]] و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی‌شود. به عبارت دیگر مشکل و نگرانی ای که در زمینه قبول توبه وجود دارد، از طرف خداوند- یعنی پذیرنده توبه- نیست؛ بلکه مشکل از جانب خود توبه کننده است که آیا موفق می‌شود راه خود را به سوی خداوند تغیر دهد یا نه. هر گناهی قابل توبه است و خداوند خود فرموده است: «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می‌آمرزد». | توبه در حقیقت پشیمان شدن از [[گناه]] و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی‌شود. به عبارت دیگر مشکل و نگرانی ای که در زمینه قبول توبه وجود دارد، از طرف خداوند- یعنی پذیرنده توبه- نیست؛ بلکه مشکل از جانب خود توبه کننده است که آیا موفق می‌شود راه خود را به سوی خداوند تغیر دهد یا نه. هر گناهی قابل توبه است و خداوند خود فرموده است: «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می‌آمرزد». | ||
جامعترین سخن درباره حقیقت و ارکان توبه همان کلامی است که در سخنان قصار [[امیرالمؤمنین|امیرمؤمنان]] | جامعترین سخن درباره حقیقت و ارکان توبه همان کلامی است که در سخنان قصار [[امیرالمؤمنین|امیرمؤمنان]] علی علیه‌السلام در [[نهج البلاغه]] در شرح استغفار به معنی جامع و کامل آمده است. کسی در محضر آن حضرت گفت: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» گویی امام از طرز سخن او و یا سوابق و لواحق اعمالش می دانست که این استغفار جنبه صوری دارد و نه واقعی، به همین جهت از این استغفار بر آشفت و فرمود: «ثَکِلَتْکَ امُّکَ اتَدْری مَا الْاسْتِغْفارُ؟ الْاسْتِغْفارُ درَجَةُ الْعِلِّیِّیْنَ»؛ (مادرت بر عزای تو بگرید، آیا می دانی استغفار چیست؟ استغفار مقام بلند مرتبگان است!) سپس افزود: | ||
«وَهُوَ اسمٌ واقِعٌ | «وَهُوَ اسمٌ واقِعٌ عَلی سِتَّةِ مَعانٍ»؛ (استغفار یک کلمه است امّا شش معنی [و مرحله] دارد.) | ||
«اوَّلُها النَّدَمُ | «اوَّلُها النَّدَمُ عَلی ما مَضی»؛ (نخست، پشیمانی از گذشته است.) | ||
«وَالثَّانی الْعَزْمُ عَلَی تَرْکِ الْعَودِ الَیْهِ ابَداً»؛ (دوم، تصمیم بر ترک آن برای همیشه است.) | |||
«وَ الثَّالِثُ انْ | «وَ الثَّالِثُ انْ تُوءَدِّیَ الَی الْمَخْلُوقینَ حُقُوقَهُمْ حَتّی تَلْقَی اللَّهَ امْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَةٌ»؛ (سوم این که حقوقی را که از مردم ضایع کرده ای به آنها باز گردانی، به گونه ای که هنگام ملاقات پروردگار حقّ کسی بر تو نباشد.) | ||
«وَ الرَّابِعُ انْ تَعْمِدَ | «وَ الرَّابِعُ انْ تَعْمِدَ الَی کُلِّ فَرِیْضَةٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَها فَتُؤَدِّیَ حَقَّها»؛ (چهارم این که هر واجبی که از تو فوت شده حقّ آن را به جا آوری [و قضا یا کفّاره آن را انجام دهی].) | ||
«وَ الْخامِسُ انْ تَعْمِدَ | «وَ الْخامِسُ انْ تَعْمِدَ الَی اللَّحْمِ الذَّی نَبَتَ عَلَی السُّحْتِ فَتُذِیْبَهُ بِالْأَحْزانِ حَتَّی تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَیَنْشَأَ بَیْنَهُما لَحْمٌ جَدِیدٌ»؛ (پنجم این که گوشتهایی که به واسطه حرام بر اندامت روئیده، با اندوه بر گناه آب کنی، تا چیزی از آن باقی نماند، و گوشت تازه به جای آن بروید.) | ||
«وَالسَّادِسُ انْ تُذِیقَ الْجِسْمَ الَم الَطَّاعَةِ کَما أذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ فَعِنْدَ ذلِکَ تَقُولُ اسْتَغْفِرُ اللَّهَ»؛ (ششم آن که به همان اندازه که لذّت و | «وَالسَّادِسُ انْ تُذِیقَ الْجِسْمَ الَم الَطَّاعَةِ کَما أذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ فَعِنْدَ ذلِکَ تَقُولُ اسْتَغْفِرُ اللَّهَ»؛ (ششم آن که به همان اندازه که لذّت و شیرینی گناه را چشیده ای درد و رنج طاعت را نیز بچشی، و پس از طیّ این مراحل بگو استغفر اللّه!) | ||
همین | همین معنی در روایت دیگری از کمیل بن زیاد از امیرمؤمنان علی علیه‌السلام نیز نقل شده است. | ||
ممکن است گفته شود: اگر توبه این است که امیرمؤمنان | ممکن است گفته شود: اگر توبه این است که امیرمؤمنان علی علیه‌السلام در این حدیث بیان فرموده، کمتر توبه کاری می توان پیدا کرد. ولی باید توجّه داشت که بعضی از شرایط شش گانه بالا شرط توبه کامل است، مانند شرط پنجم و ششم، امّا چهار شرط دیگر، جزء شرایط واجب و لازم است. و به تعبیر بعضی از محققّان، قسمت اوّل و دوم از ارکان توبه است، و قسمت سوم و چهارم از شرایط لازم، و قسمت پنجم و ششم از شرایط کمال است. | ||
=اهمیت توبه= | =اهمیت توبه= | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
احکام و مسائل مربوط به حق الناس دو قسم است: | احکام و مسائل مربوط به حق الناس دو قسم است: | ||
الف . امور | الف . امور مالی (مانند بدهی، مظالم، خمس، زکات و...) ب . امور غیرمالی (مانند غیبت، تهمت، هتک حرمت و...). الف . امور مالی (مانند بدهی، مظالم، خمس، زکات و...) اگر حق الناس از امور مالی است، مثلاً در معاملات و یا معاشرت‌های دیگر خدای ناکرده مالی از کسی تلف یا غصب کرده و یا کلاه برداری و دزدی انجام داده باید مثل آن را اگر مثلی است و قیمت آن را اگر قیمتی است به صاحبانش برگرداند و می‌تواند به واسطه شخص دیگر و یا پست یا در حساب جاری آنها واریز کند و یا رضایت آنها را به نحوی کسب کند و اگر از امور اخلاقی است مثلا با تهمت یا غیبت آبروی کسی را برده باید توبه کند و تحصیل رضایت او لازم نیست. اگر صاحب مال و حق مالی را نمی‌شناسیم و یا اگر از دنیا رفته، بازماندگان آنها را نمی‌شناسیم و به ورثه او دسترسی نداریم باید با اجازه از مرجع تقلید از طرف او به فقیر صدقه دهیم. البته لازم نیست مبلغ سنگینی را یک دفعه صدقه بدهید؛ بلکه متناسب با وضع مالیتان به تدریج از طرف صاحب حق صدقه بدهید. | ||
ب. امور | ب. امور غیرمالی (مانند غیبت، تهمت، هتک حرمت و...). در حقوق مردم که غیر مالی است مانند غیبت کردن اگر کسب حلالیت ملازم فساد و ناراحتی بیشتر غیبت شده است و امکان پذیر نیست, طلب بخشش از خداوند و انجام خیرات از طرف او کافی است و لازم نیست حتما کسب حلالیت صورت گیرد. | ||
=آداب و مستحبات توبه= | =آداب و مستحبات توبه= | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
۴- دعاهای توبه؛ مناسب است کسی که می خواهد توبه کند، دعاهای توبه ای را که از ائمه معصومین وارد شده است، به ویژه دعاهای صحیفه سجادیه، مخصوصاً دعای ۳۱ و یا مناجات خمسْ عشر، به خصوص مناجات تائبین را بخواند. | ۴- دعاهای توبه؛ مناسب است کسی که می خواهد توبه کند، دعاهای توبه ای را که از ائمه معصومین وارد شده است، به ویژه دعاهای صحیفه سجادیه، مخصوصاً دعای ۳۱ و یا مناجات خمسْ عشر، به خصوص مناجات تائبین را بخواند. | ||
۵- استغفار (درخواست بخشش)؛ قرآن مجید می‌فرماید: «وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ؛[۵] و از پروردگارتان طلب مغفرت کنید و | ۵- استغفار (درخواست بخشش)؛ قرآن مجید می‌فرماید: «وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ؛[۵] و از پروردگارتان طلب مغفرت کنید و بسوی او بازگردید». | ||
=نقش توبه در سعادت انسان= | =نقش توبه در سعادت انسان= | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
خداوند تمامی گناهان انسان را در صورت توبه می‌بخشد، اما لازم است توجه شود که توبه تنها استغفار یا پشیمانی از گذشته و حتی تصمیم به ترک در آینده نیست، بلکه علاوه بر همه اینها باید شخص گنهکار در مقام جبران برآید و فسادی را که مرتکب شده جبران نماید. این صحیح نیست که مثلا در جلوی دیگران فردی را به دروغ و حیله متهم کنیم و بعد در خانه خلوت استغفار نماید. پس باید حقوقی از خداوند مثل نماز و روزه و عبادات و تکالیفی را که ضایع و ترک کرده و نیز حقوقی از مردم را که تباه ساخته جبران نماید و آنها را تدارک کند و حقوق مردم را به آنها برگرداند و در صورت امکان و دسترسی از آنها رضایت و حلالیت بخواهد | خداوند تمامی گناهان انسان را در صورت توبه می‌بخشد، اما لازم است توجه شود که توبه تنها استغفار یا پشیمانی از گذشته و حتی تصمیم به ترک در آینده نیست، بلکه علاوه بر همه اینها باید شخص گنهکار در مقام جبران برآید و فسادی را که مرتکب شده جبران نماید. این صحیح نیست که مثلا در جلوی دیگران فردی را به دروغ و حیله متهم کنیم و بعد در خانه خلوت استغفار نماید. پس باید حقوقی از خداوند مثل نماز و روزه و عبادات و تکالیفی را که ضایع و ترک کرده و نیز حقوقی از مردم را که تباه ساخته جبران نماید و آنها را تدارک کند و حقوق مردم را به آنها برگرداند و در صورت امکان و دسترسی از آنها رضایت و حلالیت بخواهد | ||
همچنین می‌توان گفت: توبه در اصطلاح اخلاقی رجوع از معصیت به اطاعت است؛ | همچنین می‌توان گفت: توبه در اصطلاح اخلاقی رجوع از معصیت به اطاعت است؛ یعنی، انسان تبه کار از معصیت و ترک واجب و انجام محرمات الهی دست بردارد. ولی در یک مرحله بالاتر توبه به معنای پرهیز از «ترک مستحب و مکروه» است یعنی، اگر بعضی از امور مستحب (مانند نماز شب و صدقه اول ماه) را ترک کرده باشد، از آن توبه کند. پس توبه افراد عامی به این است که واجب و مستحب را بشناسند و انجام بدهند و حرام و مکروه را بشناسند و انجام ندهند. نسبت به گذشته جداً پشیمان باشند و آن را جبران کنند و نسبت به آینده هم عزم قطعی بر ترک خلاف داشته باشند. البته ترسیم و جبران گذشته کار آسانی نیست؛ بلکه حقوق فراوانی دارد که باید همه آنها جبران شود؛ از جمله: | ||
1. حق الله؛ آنچه از واجبات و وظایف | 1. حق الله؛ آنچه از واجبات و وظایف الهی بر عهده دارد، اعاده نماید. | ||
2. حق النفس؛ امام سجاد(ع) در رساله حقوق | 2. حق النفس؛ امام سجاد(ع) در رساله حقوق می‌فرماید: حق نفست این است که آن را در طاعت خدا به کار بری. | ||
3. حق الناس؛ آنچه از حقوق مردم ضایع نموده، باید جبران و ترمیم کند. | 3. حق الناس؛ آنچه از حقوق مردم ضایع نموده، باید جبران و ترمیم کند. | ||
=ارکان توبه= | =ارکان توبه= | ||
در لغت به | در لغت به معنای رجوع است و حقیقت توبه همان پشیمانی و ندامت از گناه است که لازمه آن تصمیم بر ترک گناه در آینده است و اگر گناه گذشته کاری بوده که قابل جبران است باید در صدد جبران برآید و به این ترتیب ارکان توبه را می‌توان در چهار چیز خلاصه کرد: 1. ندامت، 2. تصمیم بر ترک در آینده، 3. جبران گذشته، 4. استغفار و طلب بخشش و مغفرت از خداوند. خداوند همه مؤمنان را دستور به توبه می دهد: «و توبوا الی الله جمیعاً ایّها المؤمنون لعلّکم تُفلِحون؛ ای مؤمنان همگی به سوی خدا رجوع کنید تا رستگار شوید»«توبه» کمیت و کیفیتی دارد، کمیت توبه آن است که قرآن کریم به همه مؤمنان دستور آن را می دهد: «توبوا الی الله جمیعاً ایّها المؤمنون» (همان، آیه 31.) و کیفیتش هم عبارت از «نَصوح»؛ یعنی، خالص بودن است که در این زمینه قرآن می‌فرماید: «یا ایّها الذین آمنوا توبوا الی الله توبةً نصوحاً» (تحریم آیه(66)، | ||
اگر توبه همه جانبه صورت گرفت و انسان از همه گناهان و خلاف‌ها توبه کند و خالص شود، آن گاه | اگر توبه همه جانبه صورت گرفت و انسان از همه گناهان و خلاف‌ها توبه کند و خالص شود، آن گاه لغزش‌های گذشته بخشوده می شود و انسان توبه کننده به منزله بی گناه است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «التائب من الذّنب کَمن لاذَنب له» (مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج 6، ص 21.) | ||
= | =ویژگی‌های توبه خالص= | ||
یکی از آداب و شرایط توبه خالصانه، این است که تائب واجد سه ویژگی باشد: | |||
1. از اینکه توبه اش پذیرفته نشود، باید بترسد. | 1. از اینکه توبه اش پذیرفته نشود، باید بترسد. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
2. امید داشته باشد که توبه اش پذیرفته شود. | 2. امید داشته باشد که توبه اش پذیرفته شود. | ||
3. اطاعت و | 3. اطاعت و بندگی خدا را ادامه دهد: «عسی ربکم ان یُکفّر عنکم سیّئاتکم». | ||
البته با وجود بخشیده شدن گناه و پذیرش توبه از فضل و لطف | البته با وجود بخشیده شدن گناه و پذیرش توبه از فضل و لطف الهی، بین فردی که گناه کرده و سپس توبه نموده، با فردی که از ابتدا مراقب بوده که به گناه آلوده نگردد، تفاوت وجود دارد و برخی از بزرگان گفته‌اند: فردی که گناه نکرده، مانند صفحه کاغذ سفیدی است که چیزی بر آن نوشته نشده است؛ ولی فردی که گناه کرده و سپس توبه نموده، همانند کاغذ سفیدی است که بر آن چیزی نوشته باشند و بعد آن را پاک کنند؛ یعنی، به هر حال بین این دو تفاوت وجود دارد. | ||
برای آگاهی بیشتر ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 24، ذیل آیه شریفه 8، سوره «تحریم». | |||
=منبع= | =منبع= | ||