۸۷٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
نیروهای اشغالگر انگلیسی درصدد بودند تا برای تحکیم جایگاه خود در عراق، حاکمی دست نشانده را به مردم و اوضاع سیاسی عراق تحمیل کنند. در اعتراض به این امر، روزنامه های شهر بغداد گام اول را برداشتند و با اعلامیهها و آگهی های سیاسی مردم را آگاه کرده و آماده میکردند. شهر نجف، با وجود چاپخانه های سنگی و جدید، بزرگترین تأثیر را در انقلاب بر عهده گرفت و با چاپ و پخش دهها هزار اعلامیه، مردم را علیه انگلیسیها به قیام و مبارزه فرامی خواند.<ref>همان، ص٣٨١</ref> | نیروهای اشغالگر انگلیسی درصدد بودند تا برای تحکیم جایگاه خود در عراق، حاکمی دست نشانده را به مردم و اوضاع سیاسی عراق تحمیل کنند. در اعتراض به این امر، روزنامه های شهر بغداد گام اول را برداشتند و با اعلامیهها و آگهی های سیاسی مردم را آگاه کرده و آماده میکردند. شهر نجف، با وجود چاپخانه های سنگی و جدید، بزرگترین تأثیر را در انقلاب بر عهده گرفت و با چاپ و پخش دهها هزار اعلامیه، مردم را علیه انگلیسیها به قیام و مبارزه فرامی خواند.<ref>همان، ص٣٨١</ref> | ||
فتوای | فتوای آیتالله شیخ محمدتقی شیرازی که در آن آمده بود: «بر هر عراقی واجب است که حقوق خود را مطالبه کند؛ البته با آرامش و رعایت خونسردی، ولی اگر انگلیسیها از در مقابل حق خواهی آنان کوتاه نیامدند، میتوانند نیروی دفاعی خود را در برابر آن به کار اندازند» در هزاران نسخه چاپ و به دست آزادی خواهان در سراسر عراق رسانده شد و باعث شد تا بسیاری از مردم با حق خواهی، انگلیسیها را در فشار قرار دهند و سران عشایر از همکاری با قوای اشغالگر خودداری کنند.<ref>همان، ص٣٨٣</ref> | ||
در سی ام حزیران سال ١٩٢٠م/١٣٣٩ق قوای انگلیسی، «شیخ شعلان ابوجون»، رئیس قبیلة «ظوالم» را دستگیر و زندانی کردند و این بهانه ای شد برای حرکتی عظیم و انقلابی که با همکاری مردم و عشایر و قبایل مختلف علیه انگلیسیها صورت گرفت. چون خبر این شورش به نجف رسید، مردم نظامیان انگلیسی را از شهر بیرون کردند و نجف پایگاه اصلی انقلابی دوباره گردید و این مرکزیت تا پایان قیام ادامه داشت. این حرکتها در شهر و جبهه های مختلف واقع میشد که گاه با شکست و عقبنشینی همراه بود و گاه با پیروزی. سرانجام شیوة مکر و فریب انگلیسیها که از انواع خیانتها و ستمها بهره میگرفت، کار را به نفع سلطه گران پایان داد و انقلاب پیش از رسیدن به هدف نهایی خود، شکست خورد.<ref>همان</ref> | در سی ام حزیران سال ١٩٢٠م/١٣٣٩ق قوای انگلیسی، «شیخ شعلان ابوجون»، رئیس قبیلة «ظوالم» را دستگیر و زندانی کردند و این بهانه ای شد برای حرکتی عظیم و انقلابی که با همکاری مردم و عشایر و قبایل مختلف علیه انگلیسیها صورت گرفت. چون خبر این شورش به نجف رسید، مردم نظامیان انگلیسی را از شهر بیرون کردند و نجف پایگاه اصلی انقلابی دوباره گردید و این مرکزیت تا پایان قیام ادامه داشت. این حرکتها در شهر و جبهه های مختلف واقع میشد که گاه با شکست و عقبنشینی همراه بود و گاه با پیروزی. سرانجام شیوة مکر و فریب انگلیسیها که از انواع خیانتها و ستمها بهره میگرفت، کار را به نفع سلطه گران پایان داد و انقلاب پیش از رسیدن به هدف نهایی خود، شکست خورد.<ref>همان</ref> | ||
خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
"""مسجد الخضراء""" | """مسجد الخضراء""" | ||
این مسجد یکی از مساجد قدیم نجف است که در ضلع شرقی صحن واقع شده و دو در دارد که یکی داخل صحن (سومین ایوان سمت راست باب مسم بن عقیل). و دیگری بیرون صحن قرار دارد. این مسجد محل تدریس | این مسجد یکی از مساجد قدیم نجف است که در ضلع شرقی صحن واقع شده و دو در دارد که یکی داخل صحن (سومین ایوان سمت راست باب مسم بن عقیل). و دیگری بیرون صحن قرار دارد. این مسجد محل تدریس آیتالله خویی بوده و هم اکنون دیوار حائل ما بین مقبره وی (حجره ۳۱) و مسجد را برداشته و آن را با پنجرهای مشبک پوشش دادهاند. | ||
"""حسینیه آل زینی""" | """حسینیه آل زینی""" | ||
خط ۲۳۹: | خط ۲۳۹: | ||
12. آخوند ملامحمدكاظم خراسانی (1255ـ1329) | 12. آخوند ملامحمدكاظم خراسانی (1255ـ1329) | ||
13. علامه میرزا محمدحسن نایینی (1276ـ1355) | 13. علامه میرزا محمدحسن نایینی (1276ـ1355) | ||
14. | 14. آیتالله شیخ الشریعه اصفهانی (1266ـ1339) | ||
15. | 15. آیتالله سید محمد كاظم طباطبایی یزدی (1247ـ1338) | ||
16. | 16. آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی (1277ـ1365) | ||
17. | 17. آیتالله سید محسن حكیم (1264ـ1390) | ||
18. | 18. آیتالله سید ابوالقاسم خویی (1317ـ1413) | ||
نباید تصور كرد كه پیش از شیخ طوسی دانشمندان شیعی در نجف اشرف نبودهاند، بلكه پیش از وی رجال علم در آن شهر سكونت داشته و به برخی از دانشمندان شیعی اجازه روایتی دادهاند.<ref>دور الشیعه فی بناء الحضاره الاسلامیه، استاد جعفر سبحانی، ص 128ـ127 و رجال نجاشی، ج 1، ص 190، رقم 162</ref> لیكن نجف از زمانی به عنوان مركز فقه شیعی و علوم آل البیت ـ علیهم السلام ـ درآمد كه شیخ طوسی به آن شهر هجرت كرد و با دانشمندان حاضر در مكتب درس خویش، [[حوزه علمیه نجف]] اشرف را بنا نهاد.<ref> | نباید تصور كرد كه پیش از شیخ طوسی دانشمندان شیعی در نجف اشرف نبودهاند، بلكه پیش از وی رجال علم در آن شهر سكونت داشته و به برخی از دانشمندان شیعی اجازه روایتی دادهاند.<ref>دور الشیعه فی بناء الحضاره الاسلامیه، استاد جعفر سبحانی، ص 128ـ127 و رجال نجاشی، ج 1، ص 190، رقم 162</ref> لیكن نجف از زمانی به عنوان مركز فقه شیعی و علوم آل البیت ـ علیهم السلام ـ درآمد كه شیخ طوسی به آن شهر هجرت كرد و با دانشمندان حاضر در مكتب درس خویش، [[حوزه علمیه نجف]] اشرف را بنا نهاد.<ref> | ||
حوزه علمیه نجف اشرف - مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات</ref> | حوزه علمیه نجف اشرف - مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات</ref> |