۸۷٬۷۷۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
</div> | </div> | ||
{{پانویس رنگی}} | {{پانویس رنگی}} | ||
''' | '''آیتالله بروجردی (آیت اخلاص)''' عنوان مقالهای برای معرفی اندیشههای وحدتگرایانهء شخصیتها و پیشگامان تقریب است. این عنوان در بخش پیشگامان تقریب [[فصلنامه اندیشه تقریب]]، [[فصلنامه اندیشه تقریب شماره 5|شماره پنجم]]، فصل زمستان، سال 1384 منتشر شدهاست.</div> | ||
=مقدمه= | =مقدمه= | ||
تقریب و هماهنگی از مهمترین موضوعات مورد نیاز جوامع اسلامی در عصر حساس کنونی است؛ عصری که تمام قوای کفر، دست به دست هم به رویارویی مستقیم با اسلام برخاستهاند. همه مسلمانان باید به این نکته توجه داشته باشند که یگانه راه غلبه بر جبهه استکبار و استعمار، وحدت مسلمانان جهان با همه تنوعهای اقلیمی، نژادیو مذهبی و مبارزه با تفکر سکولاریسم و جدایی دین از سیاست است. در طول تاریخ، دانشمندان اسلامی(اعم از شیعه و سنی) بیشترین مبارزه را با این تفکر سکولاریسمی داشته و زیباترین تلاشها را در راه وحدت مسلمانان جهان انجام دادهاند. نوشتهای که پیش روی شما است، شرح حال دو تن از عالمان سرشناس اسلام یعنی آیتالله العظمی بروجردی و شیخ محمود شلتوت است. معرفی این دو شخصیت بزرگ که به طور مشترک در راه وحدت بین مذاهب اسلامی گامهای مؤثر و چشمگیری برداشتهاند، ضرورت و لزوم حفظ وحدت امت اسلامی را بیشتر نمایان میسازد. | تقریب و هماهنگی از مهمترین موضوعات مورد نیاز جوامع اسلامی در عصر حساس کنونی است؛ عصری که تمام قوای کفر، دست به دست هم به رویارویی مستقیم با اسلام برخاستهاند. همه مسلمانان باید به این نکته توجه داشته باشند که یگانه راه غلبه بر جبهه استکبار و استعمار، وحدت مسلمانان جهان با همه تنوعهای اقلیمی، نژادیو مذهبی و مبارزه با تفکر سکولاریسم و جدایی دین از سیاست است. در طول تاریخ، دانشمندان اسلامی(اعم از شیعه و سنی) بیشترین مبارزه را با این تفکر سکولاریسمی داشته و زیباترین تلاشها را در راه وحدت مسلمانان جهان انجام دادهاند. نوشتهای که پیش روی شما است، شرح حال دو تن از عالمان سرشناس اسلام یعنی آیتالله العظمی بروجردی و شیخ محمود شلتوت است. معرفی این دو شخصیت بزرگ که به طور مشترک در راه وحدت بین مذاهب اسلامی گامهای مؤثر و چشمگیری برداشتهاند، ضرورت و لزوم حفظ وحدت امت اسلامی را بیشتر نمایان میسازد. | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=تولد و آغاز راه= | =تولد و آغاز راه= | ||
آیتالله سیدحسین بروجردی، ماه صفر سال 1292 قمری در بروجرد چشم به جهان گشود. پدرش حاج سیدعلی طباطبایی، مردی دانشمند بود و در پرورش علمی سیدحسین سهم بسزایی داشت. وی با رهنمودهای پدرش به مکتبخانه رفت و در آغاز تحصیل، کتابهای گلستان سعدی، جامع المقدمات<ref>این کتاب برای طلاب سال اول تدریس میشده است.</ref>، سیوطی<ref>کتاب سیوطی از جمله کتابهای مهم حوزوی و موضوع آن صرف و نحو عربی است. هماکنون این کتاب در حوزههای شیعی و سنی به صورت مشترک خوانده می شود و برای طلاب سال دوم تدریس می شود.</ref> و منطق<ref>موضوع منطق نیز برای طلاب سال دوم تدریس می شود و در گذشته کتابهای شرح شمسیه و حاشیه ملاعبدالله، جزء کتابهای درسی در این موضوع بودهاند؛ اما هم اکنون کتاب المنطق تألیف | آیتالله سیدحسین بروجردی، ماه صفر سال 1292 قمری در بروجرد چشم به جهان گشود. پدرش حاج سیدعلی طباطبایی، مردی دانشمند بود و در پرورش علمی سیدحسین سهم بسزایی داشت. وی با رهنمودهای پدرش به مکتبخانه رفت و در آغاز تحصیل، کتابهای گلستان سعدی، جامع المقدمات<ref>این کتاب برای طلاب سال اول تدریس میشده است.</ref>، سیوطی<ref>کتاب سیوطی از جمله کتابهای مهم حوزوی و موضوع آن صرف و نحو عربی است. هماکنون این کتاب در حوزههای شیعی و سنی به صورت مشترک خوانده می شود و برای طلاب سال دوم تدریس می شود.</ref> و منطق<ref>موضوع منطق نیز برای طلاب سال دوم تدریس می شود و در گذشته کتابهای شرح شمسیه و حاشیه ملاعبدالله، جزء کتابهای درسی در این موضوع بودهاند؛ اما هم اکنون کتاب المنطق تألیف آیتالله مظفر در حوزههای شیعی تدریس می شود.</ref> را فرا گرفت؛ سپس برای ادامه تحصیل وارد مدرسه «نوربخش» در این شهر شد و پس از تکمیل دروس مقدماتی، به فراگیری فقه و اصول اشتغال یافت و در تمام این مدت، تهذیب نفس و فضایل اخلاقی را سرلوحه زندگیاش قرار داده بود تا این که به حد کمال و بالندگی لازم رسید. <ref>گلشن ابرار، 1382 ش، ج2، ص662.</ref> | ||
=هجرت به اصفهان= | =هجرت به اصفهان= | ||
سیدحسین در سال 1310 قمری در هجده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه صدر این شهر سکونت گزید. در این ایام، حوزه اصفهان رونق چشمگیری داشت و سیدحسین از این فرصت استفاده خوبی کرد و به مدت چهار سال در محضر استادان بزرگ مانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سیدمحمدتقی مدرس، سیدمحمدباقر درچه ای، جهانگیر خان قشقایی و ملامحمد کاشانی به تکمیل اندوختههای علمی همت گمارد. <ref>مجله حوزه، ش53، ص52 و 57.</ref> یک روز که مثل همیشه سرگرم درس و تحقیق بود، نامهای از پدر به دستش رسید که او را به بروجرد فرا خوانده بود. سیدحسین به ناچار راهی وطن شد و آن جا دریافت که هدف از احضار وی به بروجرد این است که مقدمات ازدواج او فراهم شده و تشکیل خانواده دهد. او نخست از بیم آن که ازدواج مانع ادامه تحصیل شود، از این امر امتناع ورزید؛ اما پس از مشاوره با پدر و اصرار او، با این امر موافقت کرد. وی بعد از توقفی کوتاه در بروجرد این بار همراه خانواده به حوزه اصفهان بازگشت و مدت پنج سال به تحصیل و تحقیق خود در این شهر ادامه داد که مجموعاً در مدت اقامت نه سالهاش در اصفهان، به مرتبه قابل توجه علمی رسید. <ref>دوانی، 1372 ش، ص95.</ref><br> | سیدحسین در سال 1310 قمری در هجده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه صدر این شهر سکونت گزید. در این ایام، حوزه اصفهان رونق چشمگیری داشت و سیدحسین از این فرصت استفاده خوبی کرد و به مدت چهار سال در محضر استادان بزرگ مانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سیدمحمدتقی مدرس، سیدمحمدباقر درچه ای، جهانگیر خان قشقایی و ملامحمد کاشانی به تکمیل اندوختههای علمی همت گمارد. <ref>مجله حوزه، ش53، ص52 و 57.</ref> یک روز که مثل همیشه سرگرم درس و تحقیق بود، نامهای از پدر به دستش رسید که او را به بروجرد فرا خوانده بود. سیدحسین به ناچار راهی وطن شد و آن جا دریافت که هدف از احضار وی به بروجرد این است که مقدمات ازدواج او فراهم شده و تشکیل خانواده دهد. او نخست از بیم آن که ازدواج مانع ادامه تحصیل شود، از این امر امتناع ورزید؛ اما پس از مشاوره با پدر و اصرار او، با این امر موافقت کرد. وی بعد از توقفی کوتاه در بروجرد این بار همراه خانواده به حوزه اصفهان بازگشت و مدت پنج سال به تحصیل و تحقیق خود در این شهر ادامه داد که مجموعاً در مدت اقامت نه سالهاش در اصفهان، به مرتبه قابل توجه علمی رسید. <ref>دوانی، 1372 ش، ص95.</ref><br> |