ظافر الشوا: تفاوت میان نسخه‌ها

=همکاری با اخوان المسلمین=

ایشان با [[اخوان‌المسلمین]] در [[غزه]] آشنا شد و در شرح این وضعیت می‌گوید: روزی از ابوالعظم به سمت الشجاعیه می‌رفتم که این جمله را شنیدم که: «الله غايتنا والرسول قدوتنا والقرآن دستورنا والجهاد سبيلنا والموت في سبيل الله أسمى أمانينا»؛ «الله هدف ما و رسول الگوی ما و قرآن قانون ماست و جهاد راه ماست و مرگ در راه خدا بالاترین آرزوی ماست». در [[جنگ جهانی اول]] و بعد از مدتی روزنامه‌ای دیدم که نشان [[اخوان المسلمین|اخوان]] روی آن نوشته شده بود، بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم و با دوستان قدیمی‌ام مشورت کردم و در مسجد اعظم شروع به ملاقات کردیم تا اینکه در سال 1946 م، استاد [[سعید رمضان]] به دیدار ما آمد. و با او آشنا شدم. و دراین دیدار، ''یعقوب الغلایینی''، ''عبدالرحمن القیشاوی'' و ''عمر صوان'' حضور داشتند که من به‌عنوان دبیر این گروه انتخاب شدم.<br>

اولین شعبه [[اخوان‌المسلمین]] که در [[فلسطین]] تأسیس شد، شعبه شهر [[غزه]] بود و اولین رئیس شاخه [[اخوان‌المسلمین]] در [[غزه]]، ایشان بود، این شعبه تقریباً پس از پایان جنگ جهانی دوم تأسیس شد. و به یکی از فعال‌ترین شاخه‌های اخوان‌المسلمین در فلسطین تبدیل شد. وی رئیس یک انجمن اسلامی در غزه به نام انجمن التوحید بود، اما با گسترش جنبش اخوان، بسیاری از اعضای آن به این جنبش پیوستند، این انجمن حتی پس از تأسیس انجمن اخوان نیز به حیات خود ادامه داد. هنگامی که رهبر [[اخوان المسلمین|اخوان]]، [[حسن البنا]]، در سال 1948 از [[فلسطین]]، [[رفح]]، [[خان یونس]] و [[غزه]] بازدید کرد و در آنجا مورد استقبال فوق‌العاده قرار گرفت و در غزه از لشکر اخوان بازدید کرد. حضور اخوان در [[یافا]] و شیخ عبدالباری برکات رهبر اخوان در [[بیت‌المقدس]] و [[الخلیل]] بود و [[اخوان‌المسلمین]] توانستند کنفرانس بزرگی را در [[حیفا]] برگزار کنند.<br>