۸۸٬۱۶۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' شناس ' به 'شناس ') |
جز (جایگزینی متن - 'بهره مند' به 'بهرهمند') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
<br> | <br> | ||
=هجرت و بازگشت به وطن= | =هجرت و بازگشت به وطن= | ||
آیتاللّه کوهستانی، پس از اقامت طولانی در جوار حضرت امام رضا علیه السلام، برای رسیدن به مدارج عالی علمی، حدود سال1340 قمری، رهسپار حوزه بزرگ نجف اشرف شد. ایشان در درس فقه، از محضر علمی حضرت آیتاللّه العظمی [[میرزا حسین نائینی]] و آیتاللّه العظمی [[سیدابوالحسن اصفهانی]] | آیتاللّه کوهستانی، پس از اقامت طولانی در جوار حضرت امام رضا علیه السلام، برای رسیدن به مدارج عالی علمی، حدود سال1340 قمری، رهسپار حوزه بزرگ نجف اشرف شد. ایشان در درس فقه، از محضر علمی حضرت آیتاللّه العظمی [[میرزا حسین نائینی]] و آیتاللّه العظمی [[سیدابوالحسن اصفهانی]] بهرهمند شد و در درس اصول، از شاگردان آیتاللّه العظمی [[آقا ضیاءالدین عراقی]] به شمار میرفت. البته ایشان در کنار فقه و اصول، از تهذیب نفس و خودسازی هم غافل نشد و به درجهای از تقوا و پارسایی رسید که بزرگان اخلاق و عرفان حوزه هم به او رشک میبردند. | ||
<br> | <br> | ||
حضرت آیتاللّه کوهستانی، پس از نزدیک به نُه سال اقامت در نجف اشرف و دست یابی به مراتب بالای علمی و عرفانی، آهنگ وطن کرد. ایشان با تمسک به آیه 122 سوره توبه ـ آیه نَفْر ـ پس از نزدیک به بیست سال تلاش علمی و عملی، در سال1348 قمری، به زادگاه خویش بازگشت تا قوم خویش را انذار کند. | حضرت آیتاللّه کوهستانی، پس از نزدیک به نُه سال اقامت در نجف اشرف و دست یابی به مراتب بالای علمی و عرفانی، آهنگ وطن کرد. ایشان با تمسک به آیه 122 سوره توبه ـ آیه نَفْر ـ پس از نزدیک به بیست سال تلاش علمی و عملی، در سال1348 قمری، به زادگاه خویش بازگشت تا قوم خویش را انذار کند. |