۸۸٬۱۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رئیس جمهور' به 'رئیسجمهور') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
نقش تاریخی احمد المستیری و همقطارانش، یعنی رهبران جنبش دموکراتهای سوسیالیست در 50 سال گذشته در ترویج تفکر تعددگرایی و انتقال کشور از فرهنگ تک رئیسی و تک حزبی به فرهنگ گفتگو با دیگران در رسانهها و احزاب و سازمانهای چندجانبه، انجامید. | نقش تاریخی احمد المستیری و همقطارانش، یعنی رهبران جنبش دموکراتهای سوسیالیست در 50 سال گذشته در ترویج تفکر تعددگرایی و انتقال کشور از فرهنگ تک رئیسی و تک حزبی به فرهنگ گفتگو با دیگران در رسانهها و احزاب و سازمانهای چندجانبه، انجامید. | ||
او از 50 سال قبل، فرهیختگان و دولتمردان بزرگی را رهبری کرد که به دلیل اختلاف مواضعشان راجع به دموکراسی و راه پیشبرد امور کشور و زندگی سیاسی و رسانهها، از حزب حاکم به ریاست | او از 50 سال قبل، فرهیختگان و دولتمردان بزرگی را رهبری کرد که به دلیل اختلاف مواضعشان راجع به دموکراسی و راه پیشبرد امور کشور و زندگی سیاسی و رسانهها، از حزب حاکم به ریاست رئیسجمهور الحبیب بورقیبه جدا شده بودند. | ||
کثرتگرایی رسانهای، فرهنگی و حزبی، یک امر واقعی در مرحله نبرد با استعمارگر بود که در اوت 1946 در "کنفرانس استقلال" (کنفرانس لیلة القدر) بروز کرد، در این صورت، دیگر اختلاف نظری روی این نکته باقی نمیماند که دولتهای ملی-گرای نخستین، یعنی دولتهایی که درست بعد از استقلال تونس بر سر کار آمدند، خود مانعی در برابر کثرتگرایی حزبی و رسانهای بودند، و حتی فراتر از آن، به منظور مقابله گستردهتر با همه اشکال کثرتگرایی، در سال 1964، مقررات حزب حاکم را در بنزرت به تصویب رساندند که در آن مقرر گردید تا اتحادیههای کارگران، تاجران، کشاورزان، دانشجویان و زنان، به حزب حاکم ملحق شوند و رهبران این اتحادیهها به عنوان اعضای شورای رهبری حزب تعیین شدند. | کثرتگرایی رسانهای، فرهنگی و حزبی، یک امر واقعی در مرحله نبرد با استعمارگر بود که در اوت 1946 در "کنفرانس استقلال" (کنفرانس لیلة القدر) بروز کرد، در این صورت، دیگر اختلاف نظری روی این نکته باقی نمیماند که دولتهای ملی-گرای نخستین، یعنی دولتهایی که درست بعد از استقلال تونس بر سر کار آمدند، خود مانعی در برابر کثرتگرایی حزبی و رسانهای بودند، و حتی فراتر از آن، به منظور مقابله گستردهتر با همه اشکال کثرتگرایی، در سال 1964، مقررات حزب حاکم را در بنزرت به تصویب رساندند که در آن مقرر گردید تا اتحادیههای کارگران، تاجران، کشاورزان، دانشجویان و زنان، به حزب حاکم ملحق شوند و رهبران این اتحادیهها به عنوان اعضای شورای رهبری حزب تعیین شدند. | ||
انتقاداتی که برخی از رهبران سیاسی و حزبی، مانند احمد التلیلی، دبیرکل اتحادیه مشاغل یا وزیر احمد المستیری و رهبر سیاسی الباهی الادغم به این امر داشتند، به طردشان منجر شد. | انتقاداتی که برخی از رهبران سیاسی و حزبی، مانند احمد التلیلی، دبیرکل اتحادیه مشاغل یا وزیر احمد المستیری و رهبر سیاسی الباهی الادغم به این امر داشتند، به طردشان منجر شد. |