۸۷٬۷۹۴
ویرایش
ارسطو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دانش آموزان' به 'دانش‌آموزان'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'دانش آموزان' به 'دانش‌آموزان') |
||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
در سال ۳۳۸ قبل از میلاد. ارسطو به مقدونیه رفت و به تدریس فرزند پادشاه فیلیپ دوم، اسکندر کبیر ۱۳ ساله پرداخت. فیلیپ و اسکندر هر دو احترام ارسطو را نگه می‌داشتند. | در سال ۳۳۸ قبل از میلاد. ارسطو به مقدونیه رفت و به تدریس فرزند پادشاه فیلیپ دوم، اسکندر کبیر ۱۳ ساله پرداخت. فیلیپ و اسکندر هر دو احترام ارسطو را نگه می‌داشتند. | ||
در ۳۳۵ پیش از میلاد، با مرگ فیلیپ و جانشینی اسکندر، ارسطو دوباره به آتن بازگشت. در آن زمان آکادمی افلاطون، که توسط زنوکرات اداره می‌شد، همچنان بیشترین تأثیر را در تفکر یونانیان داشت. با اجازه اسکندر، ارسطو مدرسه خود را در آتن با نام “لیسوم” باز کرد. پس از آن، ارسطو بخش اعظم عمر خود را به عنوان معلم، محقق و نویسنده در لیسوم گذراند. | در ۳۳۵ پیش از میلاد، با مرگ فیلیپ و جانشینی اسکندر، ارسطو دوباره به آتن بازگشت. در آن زمان آکادمی افلاطون، که توسط زنوکرات اداره می‌شد، همچنان بیشترین تأثیر را در تفکر یونانیان داشت. با اجازه اسکندر، ارسطو مدرسه خود را در آتن با نام “لیسوم” باز کرد. پس از آن، ارسطو بخش اعظم عمر خود را به عنوان معلم، محقق و نویسنده در لیسوم گذراند. | ||
از آنجا که ارسطو عادت داشت در حین تدریس در اطراف محوطه مدرسه قدم بزند، | از آنجا که ارسطو عادت داشت در حین تدریس در اطراف محوطه مدرسه قدم بزند، دانش‌آموزان او مجبور بودند به دنبال او بروند. به همین دلیل، به آنها لقب ” Peripatetics ” دادند، یعنی “افرادی که در حال حرکتند”. | ||
دانش‌آموزان در لیسوم پیرامون موضوعات بسیاری، از علوم و ریاضیات گرفته تا فلسفه و سیاست تحقیق و پژوهش می‌کردند. هنر از دیگر موضوعات مورد علاقه آنها بود. اعضای لیسوم یافته‌های خود را در نسخه‌های خطی مکتوب می‌کردند. با انجام این کار، آنها مجموعه گسترده‌ای از علوم گوناگون را تحریر کرده و یکی از اولین کتابخانه‌های بزرگ جهان را تشکیل دادند. | |||
با مرگ ناگهانی اسکندر کبیر در سال ۳۲۳ ق.م، وضعیت ارسطو در لیسوم نیز ناپایدار شد. او دیگر محبوب دولت مرکزی نبود. از این رو برای فرار از دستگیری و اعدام، آتن را ترک کرد و به کلسیس در جزیره یوبیا گریخت، جایی که سال آخر عمر خود را در آن گذراند. | با مرگ ناگهانی اسکندر کبیر در سال ۳۲۳ ق.م، وضعیت ارسطو در لیسوم نیز ناپایدار شد. او دیگر محبوب دولت مرکزی نبود. از این رو برای فرار از دستگیری و اعدام، آتن را ترک کرد و به کلسیس در جزیره یوبیا گریخت، جایی که سال آخر عمر خود را در آن گذراند. | ||