پرش به محتوا

احمد بن مصطفی علاوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۰: خط ۲۰:
'''شیخ ابوالعباس احمد بن مصطفی بن العلاوی''' معروف به العلوی مستغانمی در شهر مستغانم کشور [[الجزائر]] متولد شد و در آنجا درگذشت.
'''شیخ ابوالعباس احمد بن مصطفی بن العلاوی''' معروف به العلوی مستغانمی در شهر مستغانم کشور [[الجزائر]] متولد شد و در آنجا درگذشت.
   
   
=زندگانی=  
=زندگی‌نامه=  
ایشان در سال 1291 هجری قمری در شهر مستغانم [[الجزایر]] به دنیا آمد. وی دانش خود را از دانشمندان زمان خود فراگرفت، سپس با مربی بزرگ، شریف محمد بن حبیب البوسیدی الشازلی الدرقاوی ملاقات کرد و با تربیت او پرورش یافت. وی از نظر دانش و ادبیات از همسالان خود پیشی گرفت. سپس با عزم و اراده صادقانه، در سال 1909 میلادی، '''نظم علوی''' را تأسیس کرد.<br>
ایشان در سال 1291 هجری قمری در شهر مستغانم [[الجزایر]] به دنیا آمد. وی دانش خود را از دانشمندان زمان خود فراگرفت، سپس با مربی بزرگ، شریف محمد بن حبیب البوسیدی الشازلی الدرقاوی ملاقات کرد و با تربیت او پرورش یافت. وی از نظر دانش و ادبیات از همسالان خود پیشی گرفت. او اصول نگارش [[قرآن]] و سوره‌ها را به دست پدرش، حاجی مصطفی، که معلم [[قرآن کریم]] بود آموخت. او [[سوره الرحمن]] را حفظ کرد. برای حمایت از خانواده، به‌ویژه پس از مرگ پدر، در سنین پایین، مجبور به تجارت شد. وی به همراه گروهی از دانش‌آموزان در [[فقه]]، مباحث کلامی مثل [[توحید]] و نیز  [[تفسیر قرآن]] به دست گروهی از استادان [[مدینه منوره|مدینه]]، فعالیت علمی خویش را دنبال کرد، تا زمانی که با معلم معنوی خود، شیخ ''محمد بن حبیب البوزیدی'' ملاقات کرد، و تا زمان مرگش در سال 1909 میلادی، نزد او ماند و بهرۀ علمی و معنوی گرفت. سپس با عزم و ارادۀ صادقانه، در سال 1909 میلادی، '''نظم علوی''' را تأسیس کرد. او برای ایجاد مکان‌های علمی('''زاویه''' یا '''گوشه''') که هم سازگار با تحولات مدرن و هم حفظ نقش آموزشی و معنوی آن باشد تلاش کرد. او برای ساختن گوشۀ جدیدی تعدادی امکانات را مانند بخش‌های مطالعه، چاپخانه، و نانوایی گرد هم آورده بود او منتخبی از دانشمندان در [[تفسیر]] و [[حدیث]] را جذب کرد.  ایشان در جریان فکری در [[الجزایر]] و به طور کلی جهان عرب و [[جهان اسلام]] تلاش فراوان نمود.


=فعالیت‌ها=
=فعالیت‌ها=
او با درایت خاصی مسئولیت‌های علمی را مدیریت نمود. وی به آموزش پیروان خود و گسترش مبلغین در سراسر [[الجزایر]] پرداخت. مکان‌هایی('''زاویه''' یا '''گوشه''') را برای برگزاری محافل علمی ساخت و همایش‌های فکری برگزار کرد. او روزنامه البلاغ را تأسیس کرد، دولت [[فرانسه]] خطر این روزنامه را که متوجه برنامه‌های آن کشور است گوشزد کرد. سپس روزنامه المرشد را تاسیس کرد. مردم به  دستورات او پایبند بودند و '''گوشه‌های''' شیخ را تقدیس کردند و به پیروانش افزوده می‌شد. فعالیتش تنها به [[الجزایر]] محدود نشد، بلکه به تمام نقاط [[اروپا]] و جاهای دیگر گسترش یافت. وی به [[بریتانیا]]، [[هلند]]، [[فرانسه]]، [[حبشه]]، [[حجاز]]، [[فلسطین]]، [[سوریه]] و [[مغرب‌|مغرب]] توجه داشت.
او با درایت خاصی مسئولیت‌های علمی را مدیریت نمود. وی به آموزش پیروان خود و گسترش مبلغین در سراسر [[الجزایر]] پرداخت. مکان‌هایی('''زاویه''' یا '''گوشه''') را برای برگزاری محافل علمی ساخت و همایش‌های فکری برگزار کرد. او روزنامه البلاغ را تأسیس کرد، دولت [[فرانسه]] خطر این روزنامه را که متوجه برنامه‌های آن کشور است گوشزد کرد. سپس روزنامه المرشد را تاسیس کرد. مردم به  دستورات او پایبند بودند و '''گوشه‌های''' شیخ را تقدیس کردند و به پیروانش افزوده می‌شد. فعالیتش تنها به [[الجزایر]] محدود نشد، بلکه به تمام نقاط [[اروپا]] و جاهای دیگر گسترش یافت. وی به [[بریتانیا]]، [[هلند]]، [[فرانسه]]، [[حبشه]]، [[حجاز]]، [[فلسطین]]، [[سوریه]] و [[مغرب‌|مغرب]] توجه داشت.
=تاریخچه مختصر=
او اصول نگارش [[قرآن]] و سوره‌ها را به دست پدرش، حاجی مصطفی، که معلم [[قرآن کریم]] بود آموخت؛ بنابراین حفظ سوره الرحمن را به پایان رساند و سپس مجبور به تجارت شد. برای حمایت از خانواده، به ویژه پس از مرگ پدر، در سنین پایین، اما این مانع از آن نشد که خود را وقف حضور در درس‌های شبانه کند. وی به همراه گروهی از دانش‌آموزان در فقه، توحید و تفسیر به دست گروهی از شیوخ مدینه، فعالیت علمی خویش را دنبال کرد، تا زمانی که با معلم معنوی خود، شیخ سیدی محمد بن حبیب البوزیدی ملاقات کرد، و تا زمان مرگش در سال 1909 نزد او ماند. او حدود پانزده سال را با او گذرانده بود، و پس از او به عنوان خلافت در رأس دارکاوی در مستگانم و حومه آن، در حدود 1909 مأمور شد، و در آغاز دهه دوم قرن بیستم، آن را تأسیس کرد. نظم علوی، بدین ترتیب تولد یک راه معنوی جدید را اعلام کرد. در این چهارچوب، او تلاش کرد تا گوشه را به شکلی سازگار با تحولات دوران مدرن و در عین حال نقش آموزشی معنوی آن را حفظ کند و برجسته سازد و او برای ساختن گوشه جدیدی که تعدادی امکانات را گرد هم آورده است، به منظور انتقال آموزش خود شتاب کرد. و پیام اجتماعی، مانند بخش‌های مطالعه، چاپخانه، و نانوایی، او منتخبی از دانشمندان در تفسیر و حدیث را جذب کرد. مفاد فقه و زبان عربی. شیخ زندگی فکری در الجزایر و به طور کلی جهان عرب و [[جهان اسلام]] را با جلوه‌های ادبی و آثار بزرگ اجتماعی و ملی که همراه با رنسانس ملت الجزایر در آن دوره بود، غنی کرد.
=آثار فکری=  
=آثار فکری=  
این محدود به دو دایره است:  
این محدود به دو دایره است: