confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
سوره یونس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''سوره یونس''' به داستان [[حضرت یونس]] اشاره شده است. بدین جهت این سوره برگرفته از نام مبارک این پیامبر بزرگ [[خدا | '''سوره یونس''' به داستان [[حضرت یونس]] اشاره شده است. بدین جهت این سوره برگرفته از نام مبارک این پیامبر بزرگ [[خدا]]. این [[سوره مکی]] است و به ترتیب مصحف دهمین و به ترتیب نزول پنجاه ویکمین سوره [[قرآن]] است. چهارمین سوره از سوره‌های بیست و نه گانه‌ای است که با حروف مقطعه [=الر] آغاز می‌شوند. تعداد کلمات آن ۱۸۴۴ کلمه و تعداد حروف آن ۷۵۹۳ حرف است. از لحاظ حجم و کمیت یکی از سوره‌های متوسط است که حدود دو سوم جزء قرآن را دربر دارد و اولین سوه از [[سوره‌های مئون]] است. | ||
=یونس= | =یونس= | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
=مفهوم کلی سوره= | =مفهوم کلی سوره= | ||
* خداشناسى از طریق هستى | * خداشناسى از طریق هستى شناسى؛ | ||
* معادشناسى و | * معادشناسى و پیامبرشناسى؛ | ||
* پندآموزى از تاریخ ملت ها<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 9، ص 21.</ref>. | * پندآموزى از تاریخ ملت ها<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 9، ص 21.</ref>. | ||
* | * | ||
=علت نامگذاری= | =علت نامگذاری= | ||
«سوره یونس»؛ | «سوره یونس»؛ نامگذاری یونس به سبب داستان [[یونس پیامبر]] است كه در آیۀ نودوهشت این سوره آمده است<ref>همان، ص 23.</ref>. | ||
=تعداد آیات و کلمات و حروف= | =تعداد آیات و کلمات و حروف= | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
=اهداف و آموزه‌ها= | =اهداف و آموزه‌ها= | ||
اهداف سوره یونس؛ بیان چند محور اساسى دربارۀ مسائل عقیدتی در موضوعات ذیل می باشد: | |||
* [[توحید]] و بیان شواهد وجود [[خدا]] و مظاهر قدرت او در هستى؛ | * [[توحید]] و بیان شواهد وجود [[خدا]] و مظاهر قدرت او در هستى؛ | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
و باز براى تایید مباحث فوق، سخن از لجاجت و سرسختى [[بت‌پرستان]] به میان مى آورد، و حضور و شهود خدا را در همه جا براى آنها ترسیم مى كند، و مخصوصا براى اثبات این مساله از اعماق فطرت آنان كه به هنگام مشكلات آشكار مى شود و به یاد خداى واحد یكتا مى افتند، كمك مى گیرد. | و باز براى تایید مباحث فوق، سخن از لجاجت و سرسختى [[بت‌پرستان]] به میان مى آورد، و حضور و شهود خدا را در همه جا براى آنها ترسیم مى كند، و مخصوصا براى اثبات این مساله از اعماق فطرت آنان كه به هنگام مشكلات آشكار مى شود و به یاد خداى واحد یكتا مى افتند، كمك مى گیرد. | ||
و بالآخره براى تكمیل | و بالآخره براى تكمیل بحثهاى مذکور در هر مورد مناسبى از بشارت و انذار، بشارت به نعمتهاى بى‌پایان الهى براى صالحان و انذار و بیم دادن طاغیان و گردنكشان، استفاده مى كند<ref>تفسیر نمونه، ج 8، ص 212.</ref>. | ||
=فضائل، خواص و ثواب قرائت= | =فضائل، خواص و ثواب قرائت= | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
سوره یونس از [[سور رائیات]] است(سوره های یونس و هود و یوسف و إبراهیم و حجر را رائیات یا راآت می نامند.) | سوره یونس از [[سور رائیات]] است(سوره های یونس و هود و یوسف و إبراهیم و حجر را رائیات یا راآت می نامند.) | ||
ابن مردویه از انس روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:«خداوند از رائیات تا طواسین را به جای انجیل به من عطا کرده است<ref>فتح القدیر، ج 2، ص 479.</ref>.» | ابن مردویه از انس روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:«خداوند از رائیات تا طواسین را به جای انجیل به من عطا کرده است<ref>فتح القدیر، ج 2، ص 479.</ref>.» (رائیات سوره هایی هستند که با «الر» و طواسین سوره هایی هستند که با «طس» و «طسم» شروع شده اند) | ||
همچنین بنا بر قول برخی از مفسران این سوره یکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) می باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعید بن جبیر]] می باشد)<ref>المحرر الوجیز فى تفسیر الكتاب العزیز، ج 3، ص 373 ، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | همچنین بنا بر قول برخی از مفسران این سوره یکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) می باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعید بن جبیر]] می باشد)<ref>المحرر الوجیز فى تفسیر الكتاب العزیز، ج 3، ص 373 ، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||