۸۵٬۸۶۹
ویرایش
حسن بن علی (عسکری): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس رنگی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
امام حسن عسکری(ع) با [[نرجس]] (یا [[حکیمه]]) (دختر یشوعا، پسر [[قیصر روم]] که مادرش از اولاد [[حواریّون]] و نسبش به [[شمعون]] وصیّ [[حضرت عیسی]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت عیسی</ref> می‌رسد) ازدواج نمود. <ref>ابن ابی الثلج بغدادی، محمد بن احمد، تاریخ أهل البیت نقلا عن الأئمة(ع)، ص 125، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1410ق؛ خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص 334، بیروت، البلاغ، 1419ق؛ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص 208 – 214، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1411ق</ref> | امام حسن عسکری(ع) با [[نرجس]] (یا [[حکیمه]]) (دختر یشوعا، پسر [[قیصر روم]] که مادرش از اولاد [[حواریّون]] و نسبش به [[شمعون]] وصیّ [[حضرت عیسی]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت عیسی</ref> می‌رسد) ازدواج نمود. <ref>ابن ابی الثلج بغدادی، محمد بن احمد، تاریخ أهل البیت نقلا عن الأئمة(ع)، ص 125، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1410ق؛ خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص 334، بیروت، البلاغ، 1419ق؛ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص 208 – 214، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1411ق</ref> | ||
امام حسن عسکری (ع) تنها یک فرزند داشت که او همان [[حضرت مهدی منتظر(عج)]] و آخرین امام [[شیعیان]] می‌باشد. <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 339</ref> | امام حسن عسکری (ع) تنها یک فرزند داشت که او همان [[حضرت مهدی(عج)|حضرت مهدی منتظر(عج)]] و آخرین امام [[شیعیان]] می‌باشد. <ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 339</ref> | ||
=کنیه و القاب امام حسن عسکری(ع)= | =کنیه و القاب امام حسن عسکری(ع)= | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
7. سراج: ایشان چراغی بودند در تیرگی‌ها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمایی می‌کردند. <ref>جوهرة الکلام، ص ۱</ref> | 7. سراج: ایشان چراغی بودند در تیرگی‌ها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمایی می‌کردند. <ref>جوهرة الکلام، ص ۱</ref> | ||
8. تقی: ایشان پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار | 8. تقی: ایشان پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار احکام دین و متکی به پروردگار به شمار می‌رفتند. <ref> سفینۀالبحار، ج ۱، ص ۲۵۹</ref> | ||
9. ابن الرضا: عنوانی است که [[امام جواد]] و امام عسکری علیهما السّلام هر دو به آن شهرت یافته اند. <ref>مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۲۱؛ بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۶؛ نور الابصار، ص ۱۶۶</ref> | 9. ابن الرضا: عنوانی است که [[امام جواد]] و امام عسکری علیهما السّلام هر دو به آن شهرت یافته اند. <ref>مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۴۲۱؛ بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۶؛ نور الابصار، ص ۱۶۶</ref> | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
==تفسیر القرآن== | ==تفسیر القرآن== | ||
که | که حسن بن خالد برادر محمد بن خالد آن‌را نقل کرده است. گفتنی است؛ امروزه کتابی با عنوان [[تفسیر الامام العسکری(ع)]] موجود است که عالمان [[رجال]]<ref>ر.ک:مقاله رجال</ref> و [[حدیث]] بر آن نقدها دارند و آن‌را غیر از نوشته اصلی می‌دانند. <ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 2، ص 432، قم، اسماعیلیان، 1408ق</ref> | ||
==لمنقبة== | ==لمنقبة== | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
==نامه‌ها== | ==نامه‌ها== | ||
امام حسن عسکری(ع) برای گسترش | امام حسن عسکری(ع) برای گسترش فرهنگ تشیع، توسعه علم و دانش، و هدایت و سازندگی، نامه‌های فراوانی به شهرها نوشته است؛ مانند: نامه آن‌حضرت به شیعیان [[قم]]<ref>مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 425</ref> که متن آن در کتاب‌ها ثبت و ضبط شده است. همچنین نامه‌ای که امام به [[علی بن بابویه]]<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، صفات الشیعة، ص 6، تهران، انتشارات زرارة، چاپ سوم، 1380ش</ref> [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری]]<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، صفات الشیعة، ص 6، تهران، انتشارات زرارة، چاپ سوم، 1380ش</ref> نوشته است. | ||
=شهادت امام حسن عسکری(ع)= | =شهادت امام حسن عسکری(ع)= | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
فرزند [[عبیدالله بن خاقان]] می‌گوید: روزی برای پدرم که وزیر معتمد بود خبر آوردند که امام حسن(ع) بیمار است. پدرم با عجله خبر را به خلیفه داد. خلیفه به پنج نفر از معتمدانش – از جمله نحریر خادم - دستور داد که خانه حضرت را زیر نظر داشته باشند و طبیبی را مقرّر کرد که هر صبح و شام از احوال ایشان آگاه شود. بعد از دو روز خبر آوردند که بیماری آن‌حضرت شدیدتر شده است. | فرزند [[عبیدالله بن خاقان]] می‌گوید: روزی برای پدرم که وزیر معتمد بود خبر آوردند که امام حسن(ع) بیمار است. پدرم با عجله خبر را به خلیفه داد. خلیفه به پنج نفر از معتمدانش – از جمله نحریر خادم - دستور داد که خانه حضرت را زیر نظر داشته باشند و طبیبی را مقرّر کرد که هر صبح و شام از احوال ایشان آگاه شود. بعد از دو روز خبر آوردند که بیماری آن‌حضرت شدیدتر شده است. | ||
پدرم نزد حضرتشان رفته و به | پدرم نزد حضرتشان رفته و به پزشکان دستور داد که از آنجا دور نشوند و از قاضی القضات نیز خواست که ده نفر از دانشمندان سرشناس را پیوسته نزد امام(ع) نگهدارد. <ref> کتاب الغیبة، ص 218 – 219؛ قمی، عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج3، ص 1940، قم، دلیل ما، 1379ش</ref> | ||
به نظر می‌رسد تمام اینها صحنه‌سازی‌هایی بود که مرگ آن حضرت را طبیعی جلوه دهند. به هر | به نظر می‌رسد تمام اینها صحنه‌سازی‌هایی بود که مرگ آن حضرت را طبیعی جلوه دهند. به هر حال امام به شهادت رسید و در همان شهر سامرا و در همان خانه‌ای که پدرشان در آن دفن شده بود به خاک سپرده شد. <ref>الکافی، ج 1، ص 503</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده:امامان دوازده‌گانه شیعه]] | |||
[[رده:امامان | [[رده:اهل بیت]] | ||
[[رده: | [[رده:معصومین]] | ||
[[رده: | |||