زینب بنت علی: تفاوت میان نسخه‌ها

|عقیله [[بنی هاشم]] • عالمه غیر معلمه • کامله • فاضله عارفه • موثّقه • عابده آل علی • معصومه صغری •امینهاللّه • نائبهالزهرا • نائبهالحسین • عقیله النساء • شریکه الشهداء • بلیغه • فصیحه و شریکهالحسین

'''حضرت زینب''' نوه گرانقدر [[پیامبر اکرم (ص)]] و دختر [[امیرالمومنین(ع)]] و [[حضرت فاطمه الزهرا(س)]] است.ایشان بانوی خردمندی است که قدرت شگرفی در پاسداری از آرمانهای [[قیام عاشورا]] داشت. یکی از شخصیت‌های بی نظیر و مؤثر در دنیای [[اسلام]] است که در روز ۵ جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری قمری (پس از [[صلح حدیبیه]] و دو سال بعد از ولادت [[امام حسین|امام حسین بن علی (ع)]]) در محلّه [[بنی هاشم]] شهر [[مدینه منوّره]] به دنیا آمد. نقش ویژه او در واقعه [[کربلا]] و دوران اسارت پس از آن است. صبر و پایداری آن بانو در [[واقعه عاشورا]] علی رغم از دست دادن عزیزترین کسانش موجب شد که به عنوان اسوه صبر جاودان شود. خطبه های کوبنده آن حضرت در بند اسارت در [[کوفه]] و [[شام]]، باعث پرده برداری از چهره ظالمانه و ننگین [[امویان|حکومت اموی]] شد.

برای ایشان، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینهاللّه، نائبهالزهرا، نائبهالحسین، عقیله النساء، شریکه الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکهالحسین. <ref>جزائری، الخصائص الزینبیه، ۱۴۲۵ق، ص۵۲-۵۳</ref>

حضرت زینب(س) را به سبب سختی های بسیاری که در زندگی دید، ام المصائب نیز لقب داده‌اند. درگذشت جدش [[پیامبر(ص)]]، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش [[امیرالمؤمنین(ع)]] ، شهادت برادرش [[امام مجتبی(ع)]]، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در [[کوفه]] و [[شام]] از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید. <ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷</ref>

در برخی منابع از چهار پسر به نام های:علی، عون، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم به عنوان فرزندان زینب(س) و عبدالله نام برده شده است. <ref>ابن الاثیر، أسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۳۳</ref>

این بانوی بزرگ، دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق العاده بود. امام حسین(ع) هنگام دیدار، به احترامش از جا بر می خاست. [[زینب کبری]]، از جدش [[رسول خدا(ص)]] و پدرش [[امیرالمؤمنین]] و مادرش فاطمه زهرا(س)[[حدیث]] روایت کرده است. <ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵</ref>  

سخنان و [[خطبه]] های زینت(س) را در کوفه و همچنین در دربار [[یزید]]، که همراه با استدلال به [[آیات قرآن]] بود، بیانگر دانش او دانسته‌اند. <ref>کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸، ج۲، ص۹۲-۹۷</ref>

مقام وصایت و نیابت، از امتیازات و خصلت های ویژه حضرت زینب (س) است، در پرتو این مقام بلند معنوی و انسانی حضرت زینب(س) عهده دار کم سابقه ترین مأموریت، برای یک زن در طول تاریخ گردیده است‎. به هر حال مقام و استعداد و دانایی زینب که وی را <big>عقیله بنی هاشم</big> نیز نامیده اند، از مقام و استعداد افراد عادی بسیار برتر است.

حضرت زینب(س) شب ها به [[عبادت]] می پرداخت و در دوران زندگی، هیچ گاه [[تهجّد]] را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به <big>عابده آل علی</big> شد. <ref>جعفر النقدی، زینب الکبری بنت الامام، ص۶۱</ref>

حضرت زینب را تجسم و نماد <big>صبر جمیل</big> نامیده اند. مقاومت در راه پاسداری از حریم دین، کنترل نفس خود در برابر ناملایمات و ضعف نشان ندادن در مقابل دشمن و عدم شکوه در حضور مردم را از جمله ویژگی‌های صبر زینب(س) نام برده اند. <ref>حضرت زینب(س)، نماد صبر جمیل»، خبرگزاری حوزه</ref>

وقتی امام حسین(ع) پس از امتناع از [[بیعت]] با یزید، از [[مدینه]] به قصد [[مکه]] خارج شد، زینب نیز با دو تن از فرزندانش به نامهای محمد و عون، همراه برادر گشت. در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاریهای عظیم زینب، بسیار بود.

او در واقعه عاشورا مصیبت از دست دادن عزیزترین کسانش یعنی برادران، فرزندان و فرزندان برادر را متحمل شد اما همه این مصیبت ها را تحمل نمود و در پاسخ سوال طعن‌آمیز [[ابن زیاد]] که پرسید:کار خدا را با برادر و [[اهل بیت]] خود چگونه یافتی؟

روایت است که او با دست خود لباس [[جنگ]] بر تن دو فرزندش پوشانید و هر دو را در رکاب امام حسین (ع) به محل شهادت فرستاد. همچنین پس از شهادت فرزندان به سوگ آنان ننشست؛ چرا که این دو قربانی را برای آن مرد بزرگ بسیار کوچک می دید و نگران آن بود که با اشک او در دل مولایش امام حسین (ع) شرم یا اندوهی راه یابد.

حضرت زینب (س) از [[امام زین‌العابدین (ع)]] مراقبت کرد و بدلیل مریضی ایشان ، ریاست [[قافله اسرا]] را برعهده داشت و در کاخ یزید هم با خطبه ای از خود و برادر مقتولش [[حسین بن علی]] دفاع کرد.

[[حضرت زینب کبری (س)]] پس از تحمل آلام، محنت ها و مصائب گوناگون در سن ۵۶ سالگی دیده از جهان فرو بستند.