امجد زهاوی: تفاوت میان نسخه‌ها

آقای '''ابوسعید بن محمد امجد الزهاوی'''، در سال  1883 م، در شهر [[بغداد]] دیده به جهان گشود وی رئیس انجمن علمای [[عراق]] ، مفتی [[بغداد]]، فرزند امام محمد فیدی الزهاوی، فرزند ملا احمد بن حسن بی‌بن رستم بن خسرو بن شاهزاده سلیمان پاشا، رئیس سلسلۀ [[بابان]] از خاندان بابان، شهر سلیمانیه را كه به نام او نامگذاری شده بود تأسیس كرد.

'''امجد الزهاوی''' در سال 1300 هجری قمری مصادف با  1883 میلادی در شهر [[بغداد]] دیده به جهان گشود، وی در خانواده‌ای ثروتمند و علمی و دارای موقعیت اجتماعی ممتاز رشد کرد و فرزند محمد بن سعید زهاوی است. نزد پدر و برخی از شیوخ تحصیل کرد و به مدارس ابتدایی [[ارتدکس]]،  و مقدماتی [[بغداد]] پیوست. سپس به [[استانبول]] سفر کرد و به مدت شش سال در «دانشکده قضا» تحصیل کرد و از آنجا فارغ‌التحصیل شد و در بین دانشجویان رتبه اول را کسب کرد و سلطان عبدالحمید دوم به پاس قدردانی از نبوغش به او مدال افتخار اعطا کرد. پس از آن به [[بغداد]] بازگشت و در آنجا مناصب قضایی را عهده دار شد تا اینکه به ریاست دادگاه تجدیدنظر شرعی رسید. پس از آن از کار بازنشسته شد و سپس در سال 1946 م، به کار وکالت پرداخت و از مؤسسان مهم‌ترین مسائل اسلامی عراق بود که عبارتند از: آداب اسلامی، نجات [[فلسطین]]، تعلیم و تربیت اسلامی، اخوت اسلامی، جامعه علما و کمیته عالی حمایت از [[الجزایر]].» او همزمان رئیس همه این جوامع بود.<br>

علمای [[عراق]] به رهبری ایشان، تأسیس جامعه نجات [[فلسطین]] را آغاز کردند و در سراسر کشور، [[مسلمانان]] را برای کمک به خود بسیج کردند. برادران مجاهد در [[فلسطین]]، جایی که در شهرها، روستاها،  و بیابان‌ها پخش می‌شدند و وظیفه اسلامی را به مردم یادآوری می‌کردند که جهاد کنند، از مجاهدین حمایت کنند و در کنار مسلمانان مظلوم فلسطین باشند.<br>