صحیح مسلم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

«صحیح مسلم» تألیف [[مسلم بن حجاج نیشابوری]] (م، ۲۶۱ ق)، یکی از «[[صحاح ششگانه]]» اهل سنت است. مولف این کتاب سعی داشته است که [[احادیث]] صحیح را در کتاب خود جمع آوری کند، اما محققان برخی از احادیث این کتاب را مجعول می‌دانند. برای این کتاب شرح‌های متعدی نگاشته شده است.

مسلم بن حجاج نیشابورى از محدثین بزرگ [[اهل سنت]] و مؤلف دومین کتاب مهم حدیثى آنان است. او در سال ۲۰۶ هجرى زاده شد و تحصیلات خود را در نیشابور به پایان برد. سپس به حوزه‌هاى علمى دیگر هم مسافرت کرد و از اساتید مختلف کسب حدیث نمود. او از جمله شاگردان بخارى است، اگرچه در کتاب خود هیچ حدیثى از بخارى نقل نکرده است. مسلم در سال ۲۶۱ هجرى در نیشابور وفات نمود.<ref>طباطبایی، آشنایی با تاریخ و منابع حدیث، ج۱، ص۷۸</ref>

«صحیح مسلم» کتابی جامع است. این کتاب که کار تدوین آن پانزده سال به طول کشیده است، از ۵۴ کتاب اصلی از «کتاب الإیمان» تا «کتاب التفسیر»، تشکیل شده و موضوعات گوناگون اعتقادی، [[فقه|فقهی]]، اخلاقی، [[تاریخ]] و سیره را دربردارد.<ref>محمدی ری شهری، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۸۸</ref> صحیح مسلم حدود ۷۰۰۰ حدیث دارد که احادیث غیر مکرر آن نزدیک به ۳۰۰۰ حدیث است.<ref>طباطبایی، آشنایی با تاریخ و منابع حدیث، ج۱، ص۷۸</ref>

نقدی که بر کتاب صحیح مسلم وارد شده آن است که تمام روایات این کتاب نمی‌تواند صحیح باشد و برخی روایات این کتاب همچون احادیث دال بر تحریف قرآن، تجسم خداوند، تحقیر پیامبران از جمله پیامبر خاتم (صلی الله علیه وآله) از احادیث مجعولی است که به این کتاب راه یافته است.<ref>طباطبایی، آشنایی با تاریخ و منابع حدیث، ج۱، ص۷۸</ref>

المنهاج فی شرح صحیح مسلم بن حجاج؛ ابوزکریا محیی‌الدین یحیی بن شرف نووی شافعی (م، ۶۷۶ق)؛ این شرح بهترین شرح این کتاب دانسته شده است.<ref>معارف، تاریخ عمومی حدیث، ۱۳۷۷ش، ص ۱۴۱</ref>

شرح زوائد مسلم علی البخاری؛ سراج‌الدین عمر بن علی بن ملقن شافعی (م، ۸۰۴ق).<ref>نووی، المنهاج، ۱۴۲۳ق، ج۱، مقدمه شیخ خلیل مأمون شیحا، ص۸۲-۹۰؛ حاجی خلیفه، کشف الظنون، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۵۷-۵۵۸</ref>

طباطبایی، محمدکاظم، آشنایی با تاریخ و منابع حدیث.

معارف، مجید، تاریخ عمومی حدیث، تهران، کویر، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.