confirmed، مدیران
۳۳٬۶۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:حرم امام | <div class="wikiInfo">[[پرونده:حرم امام حسین علیه السلام.jpg|جایگزین=حرم امام حسین علیه السلام|بندانگشتی|حرم امام حسین علیه السلام]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام | ||
!نام | !نام | ||
!حرم [[امام | !حرم [[امام حسین علیه السلام]] | ||
|- | |- | ||
|مکان | |مکان | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حرم امام حسین''' محل دفن [[امام حسین]] و شماری از [[بنی‌هاشم]] و [[شهدای کربلا]] است. در این حرم، امام حسین، به همراه [[علی اکبر]] در پایین پا و [[علی اصغر]] بر سینه در ضریح دفن‌اند. | '''حرم امام حسین''' محل دفن [[امام حسین]] و شماری از [[بنی‌هاشم]] و [[شهدای کربلا]] است. در این حرم، امام حسین، به همراه [[علی اکبر]] در پایین پا و [[علی اصغر]] بر سینه در ضریح دفن‌اند. همچنین بیشتر شهدای کربلا کمی آن‌سوتر در حرم به خاک سپرده شده‌اند. در شمال شرقی حرم امام حسین ، حرم [[حضرت عباس]] قرار دارد. مابین دو حرم را [[بین الحرمین]] می‌گویند. | ||
اولین بنا بر مرقد امام حسین، توسط [[مختار ثقفی]] ساخته شد. در دوره‌های بعد [[شیعیان]] و محبان [[اهل بیت]] | اولین بنا بر مرقد امام حسین، توسط [[مختار ثقفی]] ساخته شد. در دوره‌های بعد [[شیعیان]] و محبان [[اهل بیت]] به‌ویژه پادشاهان و حاکمان، اهتمام ویژه‌ای بر بازسازی، ترمیم و توسعه این حرم داشته‌اند. حرم امام حسین بارها از سوی مخالفان از جمله [[خلفای عباسی]] و [[وهابیان]] تخریب شده است. مهم‌ترین تخریب حرم امام حسین در زمان [[متوکل]] و آخرین آنها در سال ۱۴۱۱ق توسط حکومت [[حزب بعث عراق]] در پی [[انتفاضه شعبانیه]] صورت گرفت. | ||
بیشترین زیارت کنندگان در روزهای [[عاشورا]]، [[اربعین]] و [[نیمه شعبان]] در حرم امام حسین گردهم می‌آیند. در [[فقه شیعه]]، حرم و تربت امام حسین احکام خاصی دارد. | بیشترین زیارت کنندگان در روزهای [[عاشورا]]، [[اربعین]] و [[نیمه شعبان]] در حرم امام حسین گردهم می‌آیند. در [[فقه شیعه]]، حرم و تربت امام حسین احکام خاصی دارد. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
بر اساس گزارش‌های تاریخی بعد از [[شهادت]] [[امام حسین]] و شهدای کربلا و خروج سپاه [[اموی]] از سرزمین [[کربلا]]، گروهی از [[قبیله بنی‌اسد]] خود را به کربلا رسانده و پیکر شهدا را به خاک سپردند<ref>شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج 2، ص 114، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.</ref>. بر این اساس، نخستین بنای نشانگر مزار امام حسین، برآمدگی‌هایی از خاک بود که زائران بدان سو رهنمون می‌شدند<ref>امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج 1، ص 613، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1403ق.</ref>. | بر اساس گزارش‌های تاریخی بعد از [[شهادت]] [[امام حسین]] و شهدای کربلا و خروج سپاه [[اموی]] از سرزمین [[کربلا]]، گروهی از [[قبیله بنی‌اسد]] خود را به کربلا رسانده و پیکر شهدا را به خاک سپردند<ref>شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج 2، ص 114، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.</ref>. بر این اساس، نخستین بنای نشانگر مزار امام حسین، برآمدگی‌هایی از خاک بود که زائران بدان سو رهنمون می‌شدند<ref>امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعه، ج 1، ص 613، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1403ق.</ref>. | ||
[[رسول خدا]] فرمود: بعد از آن‌که [[جبرئیل]] خبر شهادت امام حسین را به من داد، گفت: فرشتگانی را در حالی که با ایشان ظروفی از یاقوت و زمرّد و مملوّ از آب حیات بود و حلّهها و عطرهای بهشتی به همراه دارند از آسمان هفتم به زمین فرو می‌آیند. [[فرشتگان]] بدن‌های ایشان را با آن آب شست‌وشو داده و حلّهها را به تن آنها کرده و با آن عطرها حنوطشان می‌کنند و دسته دسته بر ایشان [[نماز]] میخواند، و پس از اتمام نماز، خدا گروهی از امتم را که [[کفار]] آنان را نمیشناسند و در ریختن خون شهداء نه با گفتار و نه با کردار و نه با قصد شرکت کرده اند را می‌فرستد تا اجسام و بدن‌های آنها را دفن کنند و برای قبر [[ | [[رسول خدا]] فرمود: بعد از آن‌که [[جبرئیل]] خبر شهادت امام حسین را به من داد، گفت: فرشتگانی را در حالی که با ایشان ظروفی از یاقوت و زمرّد و مملوّ از آب حیات بود و حلّهها و عطرهای بهشتی به همراه دارند از آسمان هفتم به زمین فرو می‌آیند. [[فرشتگان]] بدن‌های ایشان را با آن آب شست‌وشو داده و حلّهها را به تن آنها کرده و با آن عطرها حنوطشان می‌کنند و دسته دسته بر ایشان [[نماز]] میخواند، و پس از اتمام نماز، خدا گروهی از امتم را که [[کفار]] آنان را نمیشناسند و در ریختن خون شهداء نه با گفتار و نه با کردار و نه با قصد شرکت کرده اند را می‌فرستد تا اجسام و بدن‌های آنها را دفن کنند و برای قبر [[سیدالشهداء]] در آن سرزمین نشانهای نصب کرده تا برای حق‌جویان نشانه و سببی برای رستگاری اهل ایمان باشد<ref> ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق، مصحح، امینی، عبد الحسین، ص 264 – 265، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، 1356ش.</ref>. | ||
بعد از شهادت امام حسین، [[امام سجاد]] برای شهادت پدر و شهدای کربلا و برهنه ماندن پیکر آنان بی‌تابی می‌کرد. [[حضرت زینب]] به آن‌حضرت فرمود: «…بی‌تابی نکنید؛ زیرا خداوند متعال گروهی از این امت که در شمار ستم‌کاران و سرکشان نیستند و در بین اهل | بعد از شهادت امام حسین، [[امام سجاد]] برای شهادت پدر و شهدای کربلا و برهنه ماندن پیکر آنان بی‌تابی می‌کرد. [[حضرت زینب]] به آن‌حضرت فرمود: «…بی‌تابی نکنید؛ زیرا خداوند متعال گروهی از این امت که در شمار ستم‌کاران و سرکشان نیستند و در بین اهل آسمانها معروف و مشهور هستند، پیمان گرفته است که این اعضای قلم شده را جمع کرده و دفن نموده و این ابدان و اجسام خون‌آلود را به خاک سپرده و در این سرزمین برای [[قبر]] پدرت نشانهای نصب کرده که اثرش هیچ‌گاه کهنه و مندرس نشده و گذشت شب و روز آن‌را محو نمیکند…»<ref> همان، ص 262.</ref>. | ||
بنابراین، بر اساس قول مشهور، نخستین کسانی که بر قبر امام حسین و [[اصحاب]] آن‌حضرت بنا ساختند افرادی از قبیله‌ی بنی‌اسد بودند. به همین دلیل بنی‌اسد بر قبائل عرب افتخار می‌کردند که بر پیکر | بنابراین، بر اساس قول مشهور، نخستین کسانی که بر قبر امام حسین و [[اصحاب]] آن‌حضرت بنا ساختند افرادی از قبیله‌ی بنی‌اسد بودند. به همین دلیل بنی‌اسد بر قبائل عرب افتخار می‌کردند که بر پیکر حضرتشان نماز خوانده و ایشان را دفن کردند<ref>طبری، عماد الدین حسن بن علی، کامل بهائی، ج 2، ص 356، تهران، مرتضوی، چاپ اول، 1383ش.</ref>. | ||
البته بر اساس گزارش برخی از منابع متأخر، امام سجاد بعد از دفن پیکر مطهر امام حسین بر روی قبر آن‌حضرت نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی‌طالب الذی قتلوه عطشاناً غریباً»<ref> محدّثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص 20، قم، نشر معروف، چاپ دوم، 1417ق؛ مقرّم، عبد الرزاق، مقتل | البته بر اساس گزارش برخی از منابع متأخر، امام سجاد بعد از دفن پیکر مطهر امام حسین بر روی قبر آن‌حضرت نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی‌طالب الذی قتلوه عطشاناً غریباً»<ref> محدّثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص 20، قم، نشر معروف، چاپ دوم، 1417ق؛ مقرّم، عبد الرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، ص 337، بیروت، مؤسسه الخرسان للمطبوعات، 1426ق.</ref>. | ||
=نام‌های قدیمی= | =نام‌های قدیمی= | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
پس از دفن جسم مطهر امام حسین توسط قوم بنی‌اسد و گذاشتن علامت و نشانهای ساده بر قبر شریف سید الشهداء، بارگاه آن‌حضرت برای نخستین بار در همان دوران [[بنیامیه]] بنا گردید. [[سید بن طاووس]] به نقل از [[حسین بن ابی‌حمزه]] مینویسد: در اواخر زمان بنیامیه سقفی بر روی آن ساخته شد و برای آن دری نیز بنا گردید. وی میگوید: در اواخر حکومت بنیامیه بود که روزی من به قصد [[زیارت]] قبر امام حسین به راه افتادم، همین‌که نزدیک درِ حائر رسیدم، مردی را مشاهده کردم که می‌گفت: چنانچه می‌خواهی حسین را زیارت کنی، از درِ حائر وارد شو. من نیز از همان در وارد بارگاه شدم<ref> سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج 2، ص 568، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دوم، 1409ق.</ref>. | پس از دفن جسم مطهر امام حسین توسط قوم بنی‌اسد و گذاشتن علامت و نشانهای ساده بر قبر شریف سید الشهداء، بارگاه آن‌حضرت برای نخستین بار در همان دوران [[بنیامیه]] بنا گردید. [[سید بن طاووس]] به نقل از [[حسین بن ابی‌حمزه]] مینویسد: در اواخر زمان بنیامیه سقفی بر روی آن ساخته شد و برای آن دری نیز بنا گردید. وی میگوید: در اواخر حکومت بنیامیه بود که روزی من به قصد [[زیارت]] قبر امام حسین به راه افتادم، همین‌که نزدیک درِ حائر رسیدم، مردی را مشاهده کردم که می‌گفت: چنانچه می‌خواهی حسین را زیارت کنی، از درِ حائر وارد شو. من نیز از همان در وارد بارگاه شدم<ref> سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج 2، ص 568، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دوم، 1409ق.</ref>. | ||
گزارشی دیگر بیان‌گر آن است که بارگاه | گزارشی دیگر بیان‌گر آن است که بارگاه امام علیه السلام پیش از سال 128 هجری بنا گردید؛ چراکه [[امام صادق]] خطاب به [[جابر جعفی]] فرمود: چنانچه قصد زیارت قبر حسین را داشتی از در نزدیک حائر وارد شو و بر وی درود فرست. با توجه به این‌که، وفات جابر در سال 128 هجری اتفاق افتاد<ref> علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، ص 35، نجف اشرف، دار الذخائر، چاپ دوم، 1411ق.</ref>، می‌توان گفت حرم امامعلیه السلام نیز قبل از این زمان بنا شده است. گفتنی است با مرگ [[مروان بن محمد]] در سال 132 هجری، حکومت بنیامیه منقرض شد<ref>طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 7، ص 437، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.</ref>. | ||
=بخش‌های مختلف حرم= | =بخش‌های مختلف حرم= | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:زیارت‌گاه‌های شیعه]] | [[رده: زیارت‌گاه‌های شیعه]] | ||
[[رده:عتبات عالیات]] | [[رده: عتبات عالیات]] | ||