confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|- | |- | ||
|زاده | |زاده | ||
|حدود | |حدود 245 هجری • [[بصره]] | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
| | |323 هجری • بصره | ||
|- | |- | ||
|استادان | |استادان | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، (حدود 245 – 323ق) ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب كتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یکسو [[شیخ طوسی]] نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. از سوی دیگر [[ابن ابیالحدید|ابن ابیالحدید]] به صراحت وی را از عالمان [[سنی]] برشمرده است. وی تألیفات بسیاری داشته كه اكثر آنها از بین رفته است. از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است كتاب «السقیفه و فدك» است كه در آن داستان [[سقیفه بنی ساعده|سقیفه]] و خطبه [[حضرت فاطمه زهرا|حضرت زهراء سلام الله علیه]] و ماجرای [[فدک|فدك]] گزارش شده است. | |||
'''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، (حدود 245 – 323ق) ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب كتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یکسو [[شیخ طوسی]] نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. از سوی دیگر [[ابن ابیالحدید]] به صراحت وی را از عالمان [[سنی]] برشمرده است. وی تألیفات بسیاری داشته كه اكثر آنها از بین رفته است. از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است كتاب «السقیفه و فدك» است كه در آن [[ | |||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، محدث و صاحب كتاب «السقیفه». وی در اواسط سده سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافتهاند بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی]](م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران كودكی و جوانی را در بصره سپری كرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی همچنین سفری به [[سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) كه در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از اهلسنت هستند و از استادان شیعی او تنها میتوان به «محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری»(م298ق) اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر بن شبه»(م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه»(م262ق)، «احمد بن منصور رمادی»(م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح»(م281ق) هستند. | احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، محدث و صاحب كتاب «السقیفه». وی در اواسط سده سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافتهاند بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی]](م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران كودكی و جوانی را در بصره سپری كرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی همچنین سفری به [[سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) كه در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از اهلسنت هستند و از استادان شیعی او تنها میتوان به «محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری»(م298ق) اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر بن شبه»(م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه»(م262ق)، «احمد بن منصور رمادی»(م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح»(م281ق) هستند. | ||
خط ۳۷: | خط ۳۵: | ||
=استادان= | =استادان= | ||
اساتید او عمدتاً از [[اهلسنت]] هستند و از استادان [[شیعی]] او تنها میتوان به [[محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری]](م298ق) اشاره نمود. از استادان [[سنی]] او [[ابوزید عمر بن شبه]](م262ق)، [[ابویوسف یعقوب بن شیبه]](م262ق)، [[احمد بن منصور رمادی]](م265ق) و [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) هستند. | اساتید او عمدتاً از [[اهلسنت]] هستند و از استادان [[شیعی]] او تنها میتوان به [[محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری]](م298ق) اشاره نمود. از استادان [[سنی]] او [[ابوزید عمر بن شبه]](م262ق)، [[ابویوسف یعقوب بن شیبه]](م262ق)، [[احمد بن منصور رمادی]](م265ق) و [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) هستند. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
از شاگردان شیعی و سنی او [[ابوالمفضل شیبانی]](م387ق)، [[ابوالفرج اصفهانی]](م356ق)، [[ابوبكر دوری وراق]](شیعی متعصب و متوفا 379هجری)، [[ابوعبیده محمد بن عمران مرزبانی]](م385ق)، سلیمان بن احمد طبرانی و ابواحمد حسن بن عبدالله عسكری(م382ق) هستند. | از شاگردان شیعی و سنی او [[ابوالمفضل شیبانی]](م387ق)، [[ابوالفرج اصفهانی]](م356ق)، [[ابوبكر دوری وراق]](شیعی متعصب و متوفا 379هجری)، [[ابوعبیده محمد بن عمران مرزبانی]](م385ق)، سلیمان بن احمد طبرانی و ابواحمد حسن بن عبدالله عسكری(م382ق) هستند. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است [[كتاب السقیفه]] و [[کتاب فدك]] است كه در آن داستان سقیفه و خطبه حضرت زهراء سلام الله علیه و ماجرای فدك گزارش شده است. | از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است [[كتاب السقیفه]] و [[کتاب فدك]] است كه در آن داستان سقیفه و خطبه حضرت زهراء سلام الله علیه و ماجرای فدك گزارش شده است. | ||
=منابع= | =منابع= | ||
# اعیان الشیعه(قطع بزرگ، ج3ص6 شماره3؛ | # اعیان الشیعه(قطع بزرگ، ج3ص6 شماره3؛ | ||
# الامالی، طوسی، ص503 حدیث1153، وص594 حدیث1229؛ | # الامالی، طوسی، ص503 حدیث1153، وص594 حدیث1229؛ |