سید محمد مهدی‌ طباطبایی بحر العلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

|}

</div>

'''سید محمدمهدی‌ طباطبایی بحرالعلوم'''، عالم ربانی، [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]]، حکیم، ادیب، رئیس [[حوزه علمیه نجف]] و مرجع [[شیعیان]] در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان [[وحید بهبهانی]] بود. «الفوائد الرجالیه» و «الدرة النجفیه» (منظومه‌ای در [[فقه]]) از آثار علمی ارزشمند اوست. سید بحرالعلوم صاحب كرامات متعدد بوده و از جمله علمای [[شیعه]] است که به محضر مبارک [[امام زمان (عج)|امام زمان علیه السلام]] مشرف شده است. عالمان بزرگی چون [[جعفر کاشف‌ الغطاء]] و [[ملا احمد نراقی]] از شاگردان او هستند.

محمد مهدی، فرزند سید مرتضی طباطبایی بروجردی، از نوادگان [[حسن بن علی|امام حسن مجتبی علیه السلام]] در یک خانواده روحانی و پرهیزکار، در شب [[جمعه]] از [[ماه شوال]] 1155 ق. / 1121 ش. در شهر [[کربلا|کربلای معلی]] پا به عرصه هستی نهاد<ref> فوائدالرضویه، شیخ عباس قمى، ص676, مستدرک الوسائل، میرزا حسین نورى، ج3، ص383, قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنى، ص 168، اعیان الشیعه، محسن امین عاملى، ج 10، ص 158.</ref>. شبی که سید به دنیا آمد پدر وی در عالم خواب دید که [[امام رضا علیه السلام]] دستور دادند [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]] (از اصحاب [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] و [[امام جواد]] ‌(علیهم السلام) شمعی برفراز بام سید مرتضی (منظور خود اوست) برافروزد. وقتی محمد بن اسماعیل آن شمع را روشن کرد نوری از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهایت نداشت<ref>فوائدالرضویه، ص476, قصص العلماء، ص168, اختران تابناک، ذبیح الله محلاتى، ج1، ص412.</ref>. پدر از آن رویای راستین بیدار می‌شود و همزمان خبر مولود تازه رسیده را به او می‌دهند.

او از دوران کودکى در دامن پر مهر و محبت مادر پاکدامنش و در پرتو توجهات پدر بزرگوارش سید مرتضى (متوفاى 1204 ق.) به آداب و اخلاق اسلامى خو گرفت و رفته رفته رشد یافت. پس از گذراندن دوره‌هاى علوم مقدماتى و سطح ([[فقه]] و [[اصول]])، در آغاز بلوغ به درس خارج که از سوى پدرش تدریس مى شد راه یافت و پس از پنج سال درس و بحث فشرده به مقام بلند [[اجتهاد]] نایل آمد<ref> مقدمه فوائدالرجالیه، ص33, فقهاى نامدار شیعه، عقیقى بخشاشى، ص291.</ref>.

سید بحرالعلوم در اواخر سال 1193 ق. راهى حجاز شد. استقبال شایان مردم و شخصیت‌هاى محافل علمى از او موجب شد که به مدت دو سال در کنار خانه خدا اقامت ورزد و به درس و بحث بپردازد.

تسلط او به فقه [[اهل سنت]] و حسن معاشرت و سخاوتش او را چنان در میان ساکنان آن دیار بخصوص اهل علم، محبوب ساخت که هر روزه شمارى از مردم و دانشمندان به دیدنش مى رفتند و از وى کسب فیض مى نمودند. شگفت آنکه پیروان هر کدام از [[مذاهب]] چنین مى پنداشتند که بحرالعلوم پاى بند به مذهب ایشان است. او تمام این مدت را با [[تقیه]] گذرانید و جلسه درس او در علم کلام طبق [[مذاهب چهارگانه]] دایر بود و در اواخر توقف در مکّه، مذهب خود را اعلان فرمود. وقتى خبر اظهار مذهب او به گوش پیروان مذاهب دیگر رسید از اطراف به دور او ریخته،با وى به مناقشه پرداختند و او با دانش انبوه خود بر تمامى آنها برترى پیدا کرد و همه آنها را با دلیل‌هاى قوى و منطقى به سوى حقیقت اسلام مجذوب ساخت<ref>مقدمه فوائدالرجالیه، ص 35.</ref>.

علاوه بر این‌ها، سنگ‌هاى فرش شده در [[حرم]] را که [[حجاج]] بر آن اقامه [[نماز]] مى کردند تعویض نمود و سنگ‌هاى معدنى را خارج کرد و سنگ‌هایى را که از نظر [[شیعه]] [[سجده]] بر آنها صحیح است جایگزین نمود. از آثار معنوى حضور این مرد بزرگ در [[حجاز]] [[شیعه]] شدن [[امام جمعه]] [[مکه]] در هشتاد سالگى است<ref> مکارم الاثار، ج 1، ص 417.</ref>.

این عالم با ورع شاگردانى بزرگ و نامى تربیت کرد که هر یک منشأ خدمات فراوان به عالم اسلام شدند. در اینجا به نام چند تن از آنها اشاره مى کنیم:

#شیخ حسین نجف<ref> مستدرک الوسائل، ج3، ص385, اعیان الشیعه، ج6، ص225, ج7، ص167, معارف الرجال، محمد حرز الدین، ج2، ص59, شعراى ,الغرى، ج12، ص139 - 159، مقدمه فوائدالرجالیه، ص67 - 70.</ref>.

آثارى که در کتاب‌ها از آنها نام برده اند که بعضى از آنها چاپ گردیده و برخى چاپ نشده است بدین قرار است:

#

#المصابیح فى الفقه (درسه جلد)

#دیوان شعر و رساله اى فارسى در شناخت خدا<ref> اعیان الشیعه، ج10، ص160, شعراى الغرى، ج12، ص139.</ref>.

با توجه به سنگینى مسؤولیت‌هاى علمى سید آثار اجتماعى و معنوى گران‌بهایى از او مشاهده مى نماییم که به نمونه‌هایى از آن یادگارها اشاره مى کنیم:

#

سید بحرالعلوم که به علت بیمارى مدتى توان تدریس نداشت و در منزل به مطالعه و تألیف مشغول بود، سرانجام در روز 24 [[ماه ذی‌الحجه]] (یا [[ماه رجب]]) سال 1212 ق. به سرای باقی سفر کرد. درگذشت سید در عالم اسلام اثرى عمیق بر جاى گذاشت و دنیاى [[شیعه]] را در ماتم فرو برد. پیکر مطهر او پس از تشییع با شکوه و اقامه [[نماز]]، در جنب مرقد [[شیخ طوسى]]، در نجف اشرف دفن شد.

#[http://nbo.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%91%D8%AF%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%DB%8C-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A8%D8%B1%D9%88%D8%AC%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D8%B7%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85__a-35.aspx برگرفته از سایت سید محمّدمهدی بن مرتضی بن محمد بروجردی طباطبایی بحرالعلوم ...http://nbo.ir]

#