۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
=بزرگان ذهبیه= | =بزرگان ذهبیه= | ||
بزرگانی از علما و حکما نیز که صاحب تألیفات بودند در میان | بزرگانی از علما و حکما نیز که صاحب تألیفات بودند در میان آنها ظاهر شدند؛ از جمله شیخ علی نقی اصطهباناتی (متوفی ۱۱۲۶) و جانشین و دامادش سیدقطبالدین نیریزی (متوفی ۱۱۷۳ در نجف) که مجدد این سلسله در اواخر صفویه نیز بود. <ref>اسداللّه خاوری، ذهبیه: تصوف علمی ـ آثار ادبی، ج۱، ص۲۹۰، ج ۱، تهران ۱۳۶۲ ش.</ref><ref>اسداللّه خاوری، ذهبیه: تصوف علمی ـ آثار ادبی، ج۱، ص۳۰۷ ـ ۳۰۸، ج ۱، تهران ۱۳۶۲ ش.</ref> | ||
=جانشینان قطبالدین تبریزی= | =جانشینان قطبالدین تبریزی= | ||
در سلسله ذهبیه پس از قطبالدین نیریزی سه تن به نامهای ملامحراب گیلانی و آقامحمد بیدآبادی و آقامحمدهاشم شیرازی که همگی از حکمای عصر و صاحب تألیفات بودند ادعای جانشینی کردند و آنان نیز جانشینانی تعیین کردند ولی از میان | در سلسله ذهبیه پس از قطبالدین نیریزی سه تن به نامهای ملامحراب گیلانی و آقامحمد بیدآبادی و آقامحمدهاشم شیرازی که همگی از حکمای عصر و صاحب تألیفات بودند ادعای جانشینی کردند و آنان نیز جانشینانی تعیین کردند ولی از میان آنها آقامحمدهاشم درویش شیرازی (متوفی ۱۱۹۹) رسمیت بیشتر یافت. | ||
پس از او نیز دو تن دعوی جانشینی داشتند که رشته معروفتر به میرزا ابوالقاسم شریفی ، معروف به میرزابابا و متخلص به راز (متوفی ۱۲۸۶)، رسید. | پس از او نیز دو تن دعوی جانشینی داشتند که رشته معروفتر به میرزا ابوالقاسم شریفی ، معروف به میرزابابا و متخلص به راز (متوفی ۱۲۸۶)، رسید. | ||