مخالفان تقریب (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

'''«تقریب میان اهل سنّت و شیعه امری محال است زیرا چگونه می توان حق و باطل، کفر و ایمان، نور و ظلمت را یکجا جمع کرد؟ دعوت شیعه به ندای تقریب تنها از باب فریبکاری و مخفی کردن نقشه های خبیثانه­ آنهاست»<ref>صداقت حسینی، شیعه شناسی اهل سنت،ج1، ص16</ref>

'''«هر کسی بر این نظر باشد که نباید با روافض مناظره و گفت‌و‌گو کرد، بی‌جا نگفته است، چرا که دو مناظره‌کننده زمانی مناظره می‌کنند که بر یک اصل واحد اتفاق کرده باشند و اصولی که امت به هنگام اختلاف بایستی به آنها مراجعه کند، کتاب خدا، و سنّت پیامبر «صلّی الله علیه وآله» و اجماع امّت و دلایل عقلی هستند اما بنابر نظر روافض به این اصول چهارگانه نمی­توان رجوع کرد.»<ref>ابویعلی، المعتمد فی اصول الدین، ص 259</ref>

'''«دعوت تقریب هم همان «بدعت بزرگ»ی بود که می‌خواست به کفر، گمراهی و انحراف و الحاد مشروعیت و عنوان اسلام بدهد. دعوت تقریب خسارت و زیان بسیار بزرگی برای اهل سنت داشته است که به آن پی نمی‌برد و حتی تصور آن را نمی‌کند مگر کسی که بداند چه تعداد از قبایل - نه افراد - به صورت کامل و صد­در­صد به سبب آن به تشیع و رفض گرویده‌اند. تا جایی که - مثلاً - عراق در نتیجه‌ی این دعوت از کشوری با اکثریت سنی به کشوری با اکثریت تشیع تبدیل شده است. شیوخ روافض نیز در پی تبلیغ و گسترش رفض به هر وسیله‌ای تحت شعار تقریب هستند و پس از عراق در مصر و دیگر کشورهای اسلامی فعالیت خویش را آغاز کرده‌اند و برخی از نویسندگان را بسوی خود كشيده‌اند،­و افرادی ضعیف الایمان و ضعیف‌النفس و برخی از ناآگاهان و غافلان را فریب داده‌اند، و از آنان بوق‌هایی برای تبلیغ دين شيعه ساخته‌اند. دعوت تقریب سبب شده است اهل سنت و یا اکثریت آنها از بیان عقیده‌ی باطل روافض و توضیح دادن حق باز بمانند.و به نام بهانه‌ی دعوت تقریب کتاب‌ها و نشریات روافض در مناطق اهل سنت راه خود را باز کرده‌اند و دعوتگران و شخصیت‌های آنها بدون هیچ مانعی­ به مناطق اهل سنت رفت و آمد می‌کنند و کتاب‌هایشان را پخش می‌کنند و همایش‌هایشان را برگزار می‌کنند و مراکزشان را افتتاح می‌کنند.»<ref>القفاری، مسألة التقریب بین اهل السنة و الشیعة، ج2، ص279-278</ref>  

=== مخالفان از شیعه===

در بین شیعیان نیز عدّه­ای ندای مخالفت با تقریب را سر­داده­ و مفاسدی را بر این امر مترتّب دانسته­اند وهمانطور که گذشت، عمده­ی این جهت گیری ها ناشی از برداشت های ناصحیح از معنای تقریب و یا سوء­ظن نسبت به جریان تقریب بین مذاهب اسلامی و داعیان آن می­باشد. بسیاری از ناهمسویان با تقریب چون تقریب مذاهب را مساوی با کمرنگ شدن مرزهای اعتقادی شیعه دانسته ­اند، از سر دلسوزی بر ابناء امّت و غیرت مذهبی و دینی با ندای تقریب مذاهب مخالفت کرده­اند.

همانطور که مخالفان تقریب، از میان اهل سنّت، به گروههای مختلفی تقسیم می­شدند، در بین مذهب شیعه نیز مخالفان تقریب طیف­های گوناگونی دارند. برخی از آنان را صرفاً باید ناهمسویان با تقریب نامید زیرا به دعوت تقریب، نگاه مثبتی نداشته و از طرفی با جماعت تقریب گرا  نیز سر ستیز ندارند. گروه دیگر کسانی هستند که منتقد جریان تقریب هستند و گاه در مصاحبه ها و سخنرانی ها به کاستی ها و آسیب های تقریب مذاهب پرداخته و حرکت تقریب را موجب ضعف اعتقادات شیعه می­دانند و گروه سوم کسانی هستند که علاوه بر مخالفت های نظری، در مقام عمل هم فعالیت های ضد تقریبی انجام می­دهند و به معنای واقعی کلمه تقریب ستیز هستند. بررسی تفصیلی تمام گروههای شیعه­ی مخالف تقریب مذاهب،پژوهشی جداگانه می­طلبد و ما در این مجال صرفاً به اجمال به برخی از آنها اشاره می کنیم.

نکته قابل توجه در این بحث این است که مخالفان تقریب در بین شیعه عمدتاً آثار مکتوبی از خود بجا نگذاشته و بسیاری از آنها صرفا در برخی از مصاحبه­ها یا سخنرانی­ها مخالفت خود را ابراز کرده­اند هر چند برخی مخالفت های عملی گسترده­ای علیه جریان تقریب در جهان اسلام داشته­اند و عملاً باعث شقاق بین امّت اسلامی شده­اند همچون جریان یاسر الحبیب که مانند سلفی­های وهّابی،جزء تندروهای امّت اسلامی محسوب شده وبه سبّ و تکفیر روی آورده­اند و درنگاه خوش بینانه با کج فهمی ­ها و با حرکت های ضد تقریبی خویش، به نام شیعه، وجهه­ی مذهب و بلکه اسلام را در بین مردم دنیا مخدوش کرده­اند.

'''«فکر تقریب بین مذاهب اسلامی از افکار علمای سنّی است که فقط برای جلوگیری از تبلیغات مذهب شیعه به وجود آمده و اوّلین فردی که در این راه قدم برداشته شافعی امام سنّیان است»<ref>ر.ک: مهریزی، نشریه هفت آسمان، شماره 47،ص13</ref>

'''«اما علمای سنّی مذهب از همان قدیم برای کم کردن اختلافات و مخصوصاً برای جلوگیری از نشر مذهب شیعه و ترویج آن به فکر تقریب بین مذاهب افتادند و از گوشه و کنار به راه­های مختلف وسیله­ی آن را فراهم می کردند»<ref>ر.ک: مهریزی، نشریه هفت آسمان، شماره 47،ص14</ref>

'''«شعار بی شعور هفته­ وحدت بین شیعه و سنّی و تقریب ادیان و مذاهب و ... یک نقشه­ شیطانی برای خلط بین حقّ و باطل و تضعیف حق و تقویت باطل و سرانجام با نابودی حق منتهی می گردد، می باشد.»<ref> رستگار جویباری، حقیقت وحدت در دین وحکمت عیدالزهراء سلام اللّه علیها، ص 138</ref>