۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|2}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (جایگزینی متن - 'هی' به 'ه') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
=مختصری از زندگینامه جعفر طیار= | =مختصری از زندگینامه جعفر طیار= | ||
جعفر فرزند [[ابوطالب|ابوطالب]] و [[فاطمه بنت اسد| | جعفر فرزند [[ابوطالب|ابوطالب]] و [[فاطمه بنت اسد|فاطمه بنت اسد]]، معروف به <big>جعفر طیار</big>، کنیهاش <big>ابوعبدالله</big> بود. <ref>ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق، البجاوی، علی محمد، ج 1، ص 242، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، 1412ق</ref> پیامبر اسلام(ص) نیز لقب <big>ابوالمساکین</big> را به وی داده بود به دلیل آنکه نشست و برخاست بسیاری با فقرا داشت. <ref>ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق، عبدالموجود، عادل احمد، معوض، علی محمد، ج 7، ص 309، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق</ref> | ||
جعفر برادر [[امام علی(ع)]]، [[عقیل]]، طالب و پسر عموی [[پیامبر اسلام(ص)]] بود. براساس گزارشهای تاریخی وی 20 سال قبل از [[بعثت]] متولد شد، در حالی که ده سال از عقیل کوچکتر و ده سال از علی(ع) بزرگتر بود. <ref>الاستیعاب، ج 1، ص 242</ref> | جعفر برادر [[امام علی(ع)]]، [[عقیل]]، طالب و پسر عموی [[پیامبر اسلام(ص)]] بود. براساس گزارشهای تاریخی وی 20 سال قبل از [[بعثت]] متولد شد، در حالی که ده سال از عقیل کوچکتر و ده سال از علی(ع) بزرگتر بود. <ref>الاستیعاب، ج 1، ص 242</ref> | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
با شهادت جعفر پیامبر(ص) به منزل وی آمد و خبر شهادتش را به همسرش اسماء داد و همراه با او در عزای جعفر گریست. آنگاه حضرت فاطمه(س) با حالتی گریان وارد شد. پیامبر فرمود: سزاست که بر مرگ چشمها گریان باشد. <ref> الاستیعاب، ج 1، ص 243</ref> | با شهادت جعفر پیامبر(ص) به منزل وی آمد و خبر شهادتش را به همسرش اسماء داد و همراه با او در عزای جعفر گریست. آنگاه حضرت فاطمه(س) با حالتی گریان وارد شد. پیامبر فرمود: سزاست که بر مرگ چشمها گریان باشد. <ref> الاستیعاب، ج 1، ص 243</ref> | ||
از [[امام صادق(ع)]] نقل است که بعد از شهادت جعفر پیامبر(ص) به [[فاطمه(س)]] فرمود تا سه روز برای اسماء شام و ناهار تهیه کرده و با سایر بانوان فامیل به دلداری او بروند و در | از [[امام صادق(ع)]] نقل است که بعد از شهادت جعفر پیامبر(ص) به [[فاطمه(س)]] فرمود تا سه روز برای اسماء شام و ناهار تهیه کرده و با سایر بانوان فامیل به دلداری او بروند و در خانه او بمانند؛ از اینجا بود که سنتی شرعی شکل گرفت که تا سه روز برای صاحبان عزا غذا بفرستند. <ref>برقی، ابوجعفر احمد بن محمد بن خالد، محاسن، محقق، مصحح، محدث، جلالالدین، ج 2، ص 419، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق</ref> | ||
=مدفن= | =مدفن= |