۸۵٬۹۶۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ی' به 'ه'
جز (جایگزینی متن - 'بدعت ها' به 'بدعت‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ی' به 'ه') |
||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
به نقل از: عبدالرحیم سلیمانی اردستانی، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ص ۱۳۶.</ref>. | به نقل از: عبدالرحیم سلیمانی اردستانی، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ص ۱۳۶.</ref>. | ||
لکن در آیات فوق شواهدی است که ثابت می‌کند مقصود قرآن همان تثلیث رایج مسیحی است. در آیه اول (نساء: ۱۷۱) ابتدا خداوند اهل کتاب را از غلوّ باز می‌دارد، سپس به صورت حصر می‌فرماید: «مسیح فقط پیامبر خدا و | لکن در آیات فوق شواهدی است که ثابت می‌کند مقصود قرآن همان تثلیث رایج مسیحی است. در آیه اول (نساء: ۱۷۱) ابتدا خداوند اهل کتاب را از غلوّ باز می‌دارد، سپس به صورت حصر می‌فرماید: «مسیح فقط پیامبر خدا و کلمه<ref>ترکیب اضافی «کلمة الله» و «روح الله» از نوع «اضافه ی تشریفی» است. چنین اضافه ای در تمامی زبان ها یافت می شود و مراد از آن بیان عظمت و احترام است.</ref> اوست.» و پس از عبارت «نگویید سه تا» می‌افزاید: «خدا منزه است از این که پسری داشته باشد.» این در حالی است که شخصیت دوم تثلیث، «پسر» است. پس [[اسلام]] و قرآن این اندیشه رسمی مسیحی رایج را رد می‌کند. | ||
آیه دوم نیز (مائده: ۷۳ ـ ۷۵) الوهیت مسیح را نفی می‌کند و می‌فرماید: «مسیح جز پیامبری نبود که قبل از او هم پیامبرانی آمده بودند.» | آیه دوم نیز (مائده: ۷۳ ـ ۷۵) الوهیت مسیح را نفی می‌کند و می‌فرماید: «مسیح جز پیامبری نبود که قبل از او هم پیامبرانی آمده بودند.» | ||