پرش به محتوا

آلبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ی' به 'ه')
جز (تمیزکاری)
خط ۱۸۸: خط ۱۸۸:
مثلا در [[عاشورا]] مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می‌پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می‌گیرند و لباس سیاه بر تن می‌کنند. عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است.
مثلا در [[عاشورا]] مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می‌پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می‌گیرند و لباس سیاه بر تن می‌کنند. عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است.


در زمان حکومت کمونیستی، اقدام به ویرانی 1700 [[مسجد]]<ref>ر.ک:مقاله مسجد</ref>، 200 حسینیه و مدرسه دینی شد. در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند.
در زمان حکومت کمونیستی، اقدام به ویرانی 1700 [[مسجد]]<ref>ر. ک:مقاله مسجد</ref>، 200 حسینیه و مدرسه دینی شد. در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند.


علاوه بر این، تمام کتاب‌های دینی را نابود کردند و در سال 1967 قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا [[نماز]] بخواند یا [[روزه]] بگیرد و یا [[قرآن]] تلاوت کند و... به حبس تا 20 سال محکوم می‌شدند. بسیاری از بزرگان دین و مردم عادی به حبس تا 20 سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می‌کردند یا در نهان نماز می‌خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند.
علاوه بر این، تمام کتاب‌های دینی را نابود کردند و در سال 1967 قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا [[نماز]] بخواند یا [[روزه]] بگیرد و یا [[قرآن]] تلاوت کند و... به حبس تا 20 سال محکوم می‌شدند. بسیاری از بزرگان دین و مردم عادی به حبس تا 20 سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می‌کردند یا در نهان نماز می‌خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند.
خط ۱۹۸: خط ۱۹۸:
=اتحاد ادیان=
=اتحاد ادیان=


یکی از نمادهای بارز در عرصه حیات سیاسی ـ اجتماعی و مذهبی در جمهوری آلبانی موضوع <big>" همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان "</big> در این کشور است. بسیاری از تازه واردین به آلبانی تا قبل از ورود به این سرزمین با این تصور که وارد کشوری با یک فرهنگ قوی و غنی اسلامی، همراه با مظاهر عینی آن می‌شوند به آلبانی گام می‌نهد اما به هنگام خروج از این کشور با تصور دیگری از آن خارج می‌شوند.پیروان ادیان مختلف در شرایطی بسیار آرام و مسالمت‌آمیز به انجام امور دینی خویش مشغولند و همین فضای بسیار عالی و تفاهم آمیز، آلبانی را به کشور چند مذهبی مبدل ساخته است. در میان اعضای هیئت حاکمه آلبانی از بکتاشیان گرفته تا مسیحیان کاتولیک و ارتدکس به چشم می‌خورند.
یکی از نمادهای بارز در عرصه حیات سیاسی ـ اجتماعی و مذهبی در جمهوری آلبانی موضوع <big>" همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان "</big> در این کشور است. بسیاری از تازه واردین به آلبانی تا قبل از ورود به این سرزمین با این تصور که وارد کشوری با یک فرهنگ قوی و غنی اسلامی، همراه با مظاهر عینی آن می‌شوند به آلبانی گام می‌نهد اما به هنگام خروج از این کشور با تصور دیگری از آن خارج می‌شوند. پیروان ادیان مختلف در شرایطی بسیار آرام و مسالمت‌آمیز به انجام امور دینی خویش مشغولند و همین فضای بسیار عالی و تفاهم آمیز، آلبانی را به کشور چند مذهبی مبدل ساخته است. در میان اعضای هیئت حاکمه آلبانی از بکتاشیان گرفته تا مسیحیان کاتولیک و ارتدکس به چشم می‌خورند.


هنوز در آمارهای جهانی 70% از جمعیت آلبانی را [[مسلمان]] و 30% را پیروان مسیحی معرفی می‌کنند. در حالیکه این رغم مربوط به سال 1957، زمانی که آلبانی در یوغ کمونیستها بود و آثار اشغال 500 ساله این سرزمین توسط ترکهای عثمانی در جامعه چشم گیر بود.در آلبانی کمتر از 100 انجمن خیریه اسلامی و بیش از دهها انجمن خیریه مسیحی ( کاتولیک و ارتدوکس ) فعالیت می‌کنند و از سوی دیگر مبلغین مسیحی اعزامی از [[آمریکا]] که شدیداً بر تبلیغات تبشیری و تنصیری خویش افزوده‌اند تا جامعه تازه از بندرستی کمونیستی آلبانی را بسوی دین مسیحیت راهنمایی می‌نمایند.
هنوز در آمارهای جهانی 70% از جمعیت آلبانی را [[مسلمان]] و 30% را پیروان مسیحی معرفی می‌کنند. در حالیکه این رغم مربوط به سال 1957، زمانی که آلبانی در یوغ کمونیستها بود و آثار اشغال 500 ساله این سرزمین توسط ترکهای عثمانی در جامعه چشم گیر بود. در آلبانی کمتر از 100 انجمن خیریه اسلامی و بیش از دهها انجمن خیریه مسیحی (کاتولیک و ارتدوکس) فعالیت می‌کنند و از سوی دیگر مبلغین مسیحی اعزامی از [[آمریکا]] که شدیداً بر تبلیغات تبشیری و تنصیری خویش افزوده‌اند تا جامعه تازه از بندرستی کمونیستی آلبانی را بسوی دین مسیحیت راهنمایی می‌نمایند.


سیاست " آتنیسم " یا همان جامعه غیر مذهبی سیاست اصلی انورخوجه در اداره کشور بود سیاستی که بیش از 30 سال بر تمامی شئونات اجتماعی ـ سیاسی و فرهنگی آلبانی حاکم و آثار تبعات آن نیز تا به حال باقی مانده است.در جمهوری آلبانی هرگز نمی‌توان با اطمینان از تفوق با تسلط یک قشر یا فرقه یا گروه مذهبی بر گروه یا قشر خاص دیگری بر عرصه‌های مختلف سیاسی و فرهنگی سخن گفت و پیروان ادیان مختلف به یک نسبت در امور فرهنگی و اجرایی کشور ایفای نقش می‌کنند ؛ البته تفکر حاکم بر جامعه بیشتر به سوی بکتاشیم استوار است.
سیاست " آتنیسم " یا همان جامعه غیر مذهبی سیاست اصلی انورخوجه در اداره کشور بود سیاستی که بیش از 30 سال بر تمامی شئونات اجتماعی ـ سیاسی و فرهنگی آلبانی حاکم و آثار تبعات آن نیز تا به حال باقی مانده است. در جمهوری آلبانی هرگز نمی‌توان با اطمینان از تفوق با تسلط یک قشر یا فرقه یا گروه مذهبی بر گروه یا قشر خاص دیگری بر عرصه‌های مختلف سیاسی و فرهنگی سخن گفت و پیروان ادیان مختلف به یک نسبت در امور فرهنگی و اجرایی کشور ایفای نقش می‌کنند؛ البته تفکر حاکم بر جامعه بیشتر به سوی بکتاشیم استوار است.


در آلبانی بعنوان نقطه تماس بین فرهنگ شرقی و غربی، کمبود تعجب برانگیز و محسوس تعصب مذهبی به چشم می‌خورد، کمبودی که گاه در اشکال گوناگون خود را نشان می‌دهد. در این سالها آلبانیایی‌های مسلمان به دلیل فقر اقتصادی حاکم بر کشور و مشکلات عدیده راه مهاجرت و کار در ممالک دیگر را پیشه خود ساخته‌اند، کشور یونان که یکی از مراکز اصلی اشتغال نیروی کار مهاجر آلبانی می‌باشد، دو شرط اساسی " تغییر مذهب " از اسلام به مسیحیت و " تغییر نام " از نام اسلامی به مسیحی را ملاک دادن ویزای کار یا اقامت به آلبانیایی‌ها تعیین نموده است که توسط سفارت یونان در آلبانی اعمال می‌شود و این فاکتور در کنار سایر فعالیت‌های موسسات فرهنگی غرب، موجبات ایجاد گرایشات تند و افسار گسیخته در افکار و اعمال نسل جدید آلبانیایی‌ها به فرهنگ و تمدن غرب گشته است.
در آلبانی بعنوان نقطه تماس بین فرهنگ شرقی و غربی، کمبود تعجب برانگیز و محسوس تعصب مذهبی به چشم می‌خورد، کمبودی که گاه در اشکال گوناگون خود را نشان می‌دهد. در این سالها آلبانیایی‌های مسلمان به دلیل فقر اقتصادی حاکم بر کشور و مشکلات عدیده راه مهاجرت و کار در ممالک دیگر را پیشه خود ساخته‌اند، کشور یونان که یکی از مراکز اصلی اشتغال نیروی کار مهاجر آلبانی می‌باشد، دو شرط اساسی " تغییر مذهب " از اسلام به مسیحیت و " تغییر نام " از نام اسلامی به مسیحی را ملاک دادن ویزای کار یا اقامت به آلبانیایی‌ها تعیین نموده است که توسط سفارت یونان در آلبانی اعمال می‌شود و این فاکتور در کنار سایر فعالیت‌های موسسات فرهنگی غرب، موجبات ایجاد گرایشات تند و افسار گسیخته در افکار و اعمال نسل جدید آلبانیایی‌ها به فرهنگ و تمدن غرب گشته است.


جوانان آلبانیایی این روزها آثار نویسندگان مشهور غرب همچون بالزاک، هوگو، فروید، تولستوی و دیگر نمایندگان فرهنگ غرب و اروپا را با اشتیاق فراوان مطالعه می‌کنند و اصول تفکرات غربی را در گرایشات فکری آنان بوضوح می‌توان مشاهده نمود." در آخرین آمارگیری مذهبی در آلبانی ؛ آمار نقوس کاتولیک‌ها از 10 درصد به 13 درصد افزایش یافته که این خود اسباب خشنودی و دلگرمی جامعه مسیحی در آلبانی را فراهم آورده است. " ناگفته پیداست که تبلیغات وسیع و دامنه دار عرب در غالب فعالیت‌های تنصیری ـ تبشیری کلیسایی در جامعه بی تفاوت و بی تعصب مذهبی آلبانی، اثر عمیقی بر جامعه مذهبی آلبانی گذاشته است. <ref>آلبانی، چشم اندازی دیگر - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
جوانان آلبانیایی این روزها آثار نویسندگان مشهور غرب همچون بالزاک، هوگو، فروید، تولستوی و دیگر نمایندگان فرهنگ غرب و اروپا را با اشتیاق فراوان مطالعه می‌کنند و اصول تفکرات غربی را در گرایشات فکری آنان بوضوح می‌توان مشاهده نمود." در آخرین آمارگیری مذهبی در آلبانی؛ آمار نقوس کاتولیک‌ها از 10 درصد به 13 درصد افزایش یافته که این خود اسباب خشنودی و دلگرمی جامعه مسیحی در آلبانی را فراهم آورده است. " ناگفته پیداست که تبلیغات وسیع و دامنه دار عرب در غالب فعالیت‌های تنصیری ـ تبشیری کلیسایی در جامعه بی تفاوت و بی تعصب مذهبی آلبانی، اثر عمیقی بر جامعه مذهبی آلبانی گذاشته است. <ref>آلبانی، چشم اندازی دیگر - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
http://icro.ir ›...
http://icro.ir ›...
</ref>
</ref>
خط ۲۲۰: خط ۲۲۰:
=مدرسه اسلامی تیرانا مهم‌ترین ‌پایگاه آموزشی اسلامی آلبانی=
=مدرسه اسلامی تیرانا مهم‌ترین ‌پایگاه آموزشی اسلامی آلبانی=
<big>
<big>
«تیرانا»،«اشکودرا»،«الباسان»،«بالش»،«برات»،«بورل» و«پچین»</big> از شهرهای مختلف آلبانی و تیرانا از بزرگ‌ترین شهرهای مسلمان‌نشین آلبانی و پایتخت این کشور محسوب‌می‌شود.
«تیرانا» ،«اشکودرا» ،«الباسان» ،«بالش» ،«برات» ،«بورل» و«پچین»</big> از شهرهای مختلف آلبانی و تیرانا از بزرگ‌ترین شهرهای مسلمان‌نشین آلبانی و پایتخت این کشور محسوب‌می‌شود.


مدرسه اسلامی تیرانا در آلبانی از مهم‌ترین ‌پایگاه‌های آموزشی کمیته اسلامی آلبانی است که در ماه مارس سال 1924 میلادی براساس تصمیمات کنگره اسلامی آلبانی به‌صورت رسمی افتتاح‌ و دوران طلایی رشد و شکوفایی فعالیت‌های اسلامی آغاز‌شد.
مدرسه اسلامی تیرانا در آلبانی از مهم‌ترین ‌پایگاه‌های آموزشی کمیته اسلامی آلبانی است که در ماه مارس سال 1924 میلادی براساس تصمیمات کنگره اسلامی آلبانی به‌صورت رسمی افتتاح‌ و دوران طلایی رشد و شکوفایی فعالیت‌های اسلامی آغاز‌شد.
خط ۲۷۹: خط ۲۷۹:
جمعیت [[مسلمان]] کشور شامل دو گروه تسنن و علوی‌ها بوده و از ۷۰ درصد جمعیت مسلمان آلبانی ۵۰ درصد علوی بکتاشی و بقیه اهل تسنن هستند.
جمعیت [[مسلمان]] کشور شامل دو گروه تسنن و علوی‌ها بوده و از ۷۰ درصد جمعیت مسلمان آلبانی ۵۰ درصد علوی بکتاشی و بقیه اهل تسنن هستند.


در میان مسلمانان آلبانی طریقت‌هایی وجود دارند که دارای تمایلات واقعی به اهل بیت می‌باشند که در ایران اصطلاحاً از ایشان به علویون نیز نام برده می‌شود. بکتاشیه، [[قادریه]]، [[رفاعیه]] و خلوتیه از این گروه‌ها هستند و در میان ایشان، بکتاشیان که بزرگترین فرقه محسوب می‌شوند، احترام ویژه‌ای برای ائمه و خصوصاً امام حسین (ع ) قائل هستند. ایشان هرساله دهه محرم را گرامی می‌دارند و در روز عاشورا رهبر دینی ایشان در تکیه خود میزبان پیروانی است که برای عرض تسلیت می‌آیند. در مرکز جهانی بکتاشیه در« تیرانا »این دیدارها بیشتر رسمی است و شخصیتهای دولتی، سیاسی، فرهنگی و نمایندگان دیپلماتیک خارجی در تکیه اصلی بکتاشیه در تیرانا حاضر می‌گردند و با رهبر جهانی بکتاشیه دیدار می‌کنند و مردم عادی نیز که بیرون تکیه منتظرند هر از چندگاهی به صف وارد اتاق ایشان می‌شوند و نسبت به او ابراز ارادت و احترام می‌کنند.
در میان مسلمانان آلبانی طریقت‌هایی وجود دارند که دارای تمایلات واقعی به اهل بیت می‌باشند که در ایران اصطلاحاً از ایشان به علویون نیز نام برده می‌شود. بکتاشیه، [[قادریه]]، [[رفاعیه]] و خلوتیه از این گروه‌ها هستند و در میان ایشان، بکتاشیان که بزرگترین فرقه محسوب می‌شوند، احترام ویژه‌ای برای ائمه و خصوصاً امام حسین (ع) قائل هستند. ایشان هرساله دهه محرم را گرامی می‌دارند و در روز عاشورا رهبر دینی ایشان در تکیه خود میزبان پیروانی است که برای عرض تسلیت می‌آیند. در مرکز جهانی بکتاشیه در«تیرانا»این دیدارها بیشتر رسمی است و شخصیتهای دولتی، سیاسی، فرهنگی و نمایندگان دیپلماتیک خارجی در تکیه اصلی بکتاشیه در تیرانا حاضر می‌گردند و با رهبر جهانی بکتاشیه دیدار می‌کنند و مردم عادی نیز که بیرون تکیه منتظرند هر از چندگاهی به صف وارد اتاق ایشان می‌شوند و نسبت به او ابراز ارادت و احترام می‌کنند.


[[شیعیان]] اثنی عشریه بکتاشیه در آلبانی، در روز عاشورا در دسته‌های سینه‌زنی به عزاداری برای امام حسین علیه‌السلام و فرزندان و یاران ایشان می‌پردازند و این مراسم چنان شکوهی دارد که از تلویزیون رسمی کشور آلبانی پخش می‌شود و برخی مقامات رسمی کشور نیز در آن شرکت می‌کنند.
[[شیعیان]] اثنی عشریه بکتاشیه در آلبانی، در روز عاشورا در دسته‌های سینه‌زنی به عزاداری برای امام حسین علیه‌السلام و فرزندان و یاران ایشان می‌پردازند و این مراسم چنان شکوهی دارد که از تلویزیون رسمی کشور آلبانی پخش می‌شود و برخی مقامات رسمی کشور نیز در آن شرکت می‌کنند.
خط ۴۰۵: خط ۴۰۵:
این اردوگاه در منطقه‌ای میان پایتخت کشور آلبانی (تیرانا) و شهر ساحلی دورس قرار دارد.<ref>https://www.dw.com/fa-ir/</ref> در سال ۱۳۹۵ پس از تعطیلی قرارگاه لیبرتی، افراد سازمان مجاهدین به کشورهای اروپایی و بیشتر به آلبانی منتقل شدند. ۲۰۰۰ نفر از اعضای مجاهدین در این کمپ زندگی می‌کنند.
این اردوگاه در منطقه‌ای میان پایتخت کشور آلبانی (تیرانا) و شهر ساحلی دورس قرار دارد.<ref>https://www.dw.com/fa-ir/</ref> در سال ۱۳۹۵ پس از تعطیلی قرارگاه لیبرتی، افراد سازمان مجاهدین به کشورهای اروپایی و بیشتر به آلبانی منتقل شدند. ۲۰۰۰ نفر از اعضای مجاهدین در این کمپ زندگی می‌کنند.


دولت آلبانی، ۲۵ میلیون دلار از [[آمریکا]] دریافت کرد و [[عربستان]]<ref>ر.ک:مقاله عربستان</ref> نیز روابط خود را با کشور کوچک آلبانی، گسترش داد.
دولت آلبانی، ۲۵ میلیون دلار از [[آمریکا]] دریافت کرد و [[عربستان]]<ref>ر. ک:مقاله عربستان</ref> نیز روابط خود را با کشور کوچک آلبانی، گسترش داد.


اعضای این سازمان، پیش از این، در اردوگاه اشرف در [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref>، مستقر بودند. پس از سرنگونی صدام در سال ۲۰۰۳، شورای حکومتی عراق، قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که خواهان اخراج اعضای سازمان مجاهدین خلق (به‌عنوان متحد صدام در دوران حاکمیتش) از عراق شد. به دنبال آن، دولت موقت عراق و سپس دولت عراق، این خواسته را تأیید کردند.
اعضای این سازمان، پیش از این، در اردوگاه اشرف در [[عراق]]<ref>ر. ک:مقاله عراق</ref>، مستقر بودند. پس از سرنگونی صدام در سال ۲۰۰۳، شورای حکومتی عراق، قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که خواهان اخراج اعضای سازمان مجاهدین خلق (به‌عنوان متحد صدام در دوران حاکمیتش) از عراق شد. به دنبال آن، دولت موقت عراق و سپس دولت عراق، این خواسته را تأیید کردند.


اعضای سازمان بر اساس توافق با آمریکا در سال ۲۰۱۲ و با توجه به ضرب‌الاجل دولت عراق برای ترک این کشور، به کمپ لیبرتی منتقل شدند تا به کشور دیگری ترانزیت شوند. بر پایهٔ کنوانسیون ژنو، اسیران، پس از آزادی می‌توانند یا به کشور محل زندگی خود قبل از اسارت بازگردند یا در کشور ثالث یا بی‌طرفی اقامت گزینند یا نهایتاً به کشور اصلی خود، بازگردانده شوند.
اعضای سازمان بر اساس توافق با آمریکا در سال ۲۰۱۲ و با توجه به ضرب‌الاجل دولت عراق برای ترک این کشور، به کمپ لیبرتی منتقل شدند تا به کشور دیگری ترانزیت شوند. بر پایهٔ کنوانسیون ژنو، اسیران، پس از آزادی می‌توانند یا به کشور محل زندگی خود قبل از اسارت بازگردند یا در کشور ثالث یا بی‌طرفی اقامت گزینند یا نهایتاً به کشور اصلی خود، بازگردانده شوند.
۴٬۹۳۳

ویرایش