اخوان المسلمین چچن: تفاوت میان نسخه‌ها

   

=آغاز رابطه چچنی‌ها و اخوان=

   

شیخ عبدالباقی جامو به بخش اخوان‌المسلمین در [[زرقا]] پیوست، سپس شیخ عبدالباقی جامو معاون اخوان‌المسلمین در [[اردن]] شد. شیخ عبدالباقی جامو در لیست‌های اخوان‌المسلمین در حوزه انتخاباتی [[عمان]] شرکت کرد و پیروز شد. و هنگامی که چچنی‌ها از تبعید به کشور خود بازگشتند، مردمی را برای آموزش اصول اخوان به مردم [[چچن]] ایجاد کردند و در اینجا آموزه‌ها و اصول اخوان در بین مردم چچن گسترش یافت.<br>

مقاومت چچن توسط جنبش جدایی طلب چچن به رهبری ''دوکو عمروف'' شکل گرفت و عمروف در سال 2006 به عنوان رهبر جنبش جدایی طلب انتخاب شد. روش آن به انجام حملات و کمین با مهارت بالا و بهره‌گیری از طبیعت بستگی داشت. و شرایط آب و هوایی، هجوم به سایت‌های [[روسیه]]، تصرف روستاها و شهرهای چچنی توسط نیروهای مسلح و کنترل آنها برای مدت محدود و سپس عقب‌نشینی از آنها، علاوه بر تعداد زیادی از گروگان‌های روسی، عملیات کماندویی، و سایر عملیات‌های انفجاری و بسیاری از موارد هدف از این عملیات، تحمیل بیشترین خسارات به نیروهای روسی و عناصر چچنی که با آنها همکاری می‌کنند و یا با هدف فشار سیاسی بر مقامات [[روسیه]].<br>

عامل اسلامی چچن در بستر کلی [[بیداری اسلامی]] در [[روسیه]] و به ویژه تأثیر عامل چچنی بر جامعه و روند سیاسی؛ چون این عامل در چچن از بقیه مناطق روسیه متمایز است. در آنجا مساجد ساخته شد، قوانین تعلیمات دینی و سازمان‌های مذهبی سیاسی تأسیس شد و مجله‌های و روزنامه‌های زیادی منتشر شد. شعور فردی و اجتماعی به سوی احیای سنت‌های بومی در حال تکامل بود و [[اسلام]] به طور آشکار و گسترده مورد استفاده ساختارهای حاکم قرار گرفت و این یکی از اهداف اولیه آنها شد.<br>

جدایی طلبی چچنی بر اساس شعارهای اسلامی، جامعه روسیه را به عنوان توده‌ها یا نخبگان در مورد سازگاری سنت‌های اسلامی با سنت‌های [[دموکراتیک]] (یا نیمه دموکراتیک) تازه تاسیس این کشور وادار کرد. عامل اسلامی دلیلی بر جدایی طلبی چچن نبود و توسل به اسلام در جنبش چچن دارای ویژگی فرعی و کمکی بود و نمی‌توان آن را پدیده تقابل با مذاهب به حساب آورد و تا زمان اعلام استقلال چچن در سال 1991 توسط ژنرال ''جوخار'' ادامه داشت. منظور ''دودایف'' خروج واقع‌بینانه از تشکیلات روسیه نبود و به سختی می‌توانست این اقدام را در آن زمان مقدمه‌ای برای گسترش اسلام در جمهوری بدانیم و موضوع اسلامی در بیانیه‌ها و نمایندگان عالی‌ترین رده‌های سیاسی در جمهوری اسلامی مطرح نشد.<br>

دستاوردهای دیوان در دوره 2006 م تا 2010 م با وجود جدید بودن دیوان و این واقعیت که این دیوان اولین تجربه‌ای خود را با بدنه کلی طایفه گسترده چچن با همه فرقه‌ها و گرایش‌های آن و اختلاف نظرها، اعتقادات یا گرایش‌ها گاهی متفاوت و گاه متعارض در دیوان‌ها سپری می‌کرد. در مواقع دیگر و با وجود امکانات مالی ناچیز - و بدون انکار کسانی که با کمک‌های نقدی سپاسگزاری آن را حمایت مالی کردند، علیرغم مشکلات متعددی که دیوان با شجاعت و قاطعیت با آن مواجه بود و یکی از سخت ترین آنها، نبود پوشش قانونی بود، دیوان برای مدتی بیش از نیمی از عمر چهار ساله خود بدون ثبت در هیچ ارگان رسمی باقی ماند، زیرا می‌دانست که ثبت دیوان در دفتر ثبت «دیوان» در استان تحت نام «دیوان» طوایف چچنی ممکن نیست. با این حال سیستم طایفه چچنی را موظف کرد تا در کنار طوایف پادشاهی‌ هاشمی اردن در خدمت میهن و رهبری کشور باشند، بر این اساس که همه افراد در آن از خاستگاه‌ها، خاستگاه‌ها و طوایف مختلف زندگی می‌کنند. با هم به عنوان یک خانواده اردنی و در نهایت دیوان به ثبت رسید و به پشتوانه و پوشش حقوقی تبدیل شد و بر همین اساس و در راستای اجرای اهداف دیوان و به همت همگانی اعضای آن و به یاری خداوند به موفقیت‌های بسیاری دست یافت که به برخی از دستاوردهای آنها به شرح ذیل اشاره می‍‌‌‌‌‎‏‎‌‌‌شود:

در تاریخ 28/10/2008 فرمان سلطنتی صادر شد که در آن از ''ملک عبدالله دوم بن الحسین'' درخواست شد تا به وی اجازه دهد تا اسامی اعضای دیوان را که به عنوان نمایندگان دیوانی قبیله‌ای [[چچن]] به دربار سلطنتی هاشمی ارائه شده بودند، در نامه‌ای از طرف دادگاه سلطنتی هاشمی تایید کند.  

در اجرای مواد 15 و 18 اساسنامه دیوان سالانه موفق به کسب ده کرسی شد. "کرسی‌های کم اقبال" به همت اعضای دیوان از سال اول تاسیس دیوان و بر این اساس دیوان خرسند شد تا حضور "چهل دانش آموز دختر و پسر" را به اطلاع اعضای طایفه برساند. کرسی‌های دانشگاه‌های اردن در حال تحصیل در رشته‌های مورد نظرشان است و شایان ذکر است که این دیوان علاوه بر کرسی‌های مذکور، به دنبال اخذ بورسیه تحصیلی دانشگاهی نیز بوده است.

و در اجرای آنچه در ماده 18 نظام دیوان آمده بود، دیوان از دو دسته از دانش آموختگان دانشگاهی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا، مؤسسه و موفق به تحصیل در مقطع متوسطه) شهرهای [[زرقا]]، [[سویله]]، [[سخنا]] و [[ازرق]] در سال تحصیلی 2007/2008. این امر در سال تحصیلی 2008/2009 نیز تکرار شد، زمانی که تعداد آنها از چهارصد دانش آموز دختر و پسر فراتر رفت و مدال‌ها همراه با گواهینامه‌های قادر که به نام دیوان نوشته شده بود بین آنها توزیع شد.

پس از اینکه هیچ یک از نامزدهای چچنی در دو جلسه متوالی به دلیل رقابت نسنجیده نتوانستند به پارلمان راه یابند، دیوان موفق شد با برگزاری انتخابات داخلی میان آنها، نامزدهای رقابت کننده برای کرسی پارلمان چچن-چرکس را با هم آشتی دهد. انتخاب خوش شانس ترین‌ها و تحویل شش نماینده به کرسی‌های مجلس در سه جلسه متوالی و تلاش‌های دیوان به ثمر نشست. آقای محمد طه ارسلان کرسی چچن را در حوزه انتخابیه اول در استان زرقیه به دست آورد. آقای عثمان حمید الشیشانی برنده کرسی چچن در حوزه پنجم در استان پایتخت شد.

در جلسه پانزدهم مجلس: آقای میرزا قاسم بولاد در حوزه انتخابیه اول استان زرقا برنده کرسی چچن شد. آقای سمیح موسی بینو برنده کرسی چچن در ناحیه پنجم فرمانداری پایتخت شد.

   

در اواسط [[ماه رمضان]] سال 2008، دیوان در اجرای آنچه در این مورد آمده بود، کمپینی برای جمع آوری کمک‌های مالی برای کمک به خانواده‌های چچنی عراقی آسیب دیده در بعقوبه و دیالی در استان [[بغداد]] پس از حمله برخی از احزاب قانون شکن ترتیب داد. ماده 13 نظام دیوان: آنچه برای این منظور جمع آوری شد 60000 دینار شامل 20000 دینار از جامعه عراقی در [[عمان]] بود و این مبلغ از طریق سپهبد چچنی‌های اردن برای آنها ارسال شد. محمود عبدالقادر، چچنی عراقی، و تیمی از عراقی‌های دیگر. از برخی خیرین برای کمک به برخی از خانواده‌های محروم [[چچن|جمهوری چچن]] جمع‌آوری کرد که بیش از هزار دینار بود و دیوان چنین مبلغی را در روز عید فطر بین برخی از خانواده‌ها، توزیع کرد.  

دیوان همواره مشتاق حضور در مجالس و رویدادهای مذهبی، میهنی، ملی، قبیله‌ای و اجتماعی بوده است، از جمله:

   

=منبع=