علی بن محمد (هادی): تفاوت میان نسخه‌ها

پس از شهادت امام جوادعلیه السلام در سال ۲۲۰هـ. ق فرزندش امام هادی علیه السلام که هنوز بیش از هشت سال نداشت، به امامت رسید. از آنجا که شیعیان به استثنای معدودی مشکل بلوغ امام دربارۀ امام جوادعلیه السلام را پشت سر گذاشته بودند، در زمینۀ امامت امام هادی علیه السلام تردید خاصی برای بزرگان آنها به وجود نیامد.<ref>حیات فکری و سیاسی ائمه‏، ص ۵۰۱</ref>

== دلائل امامت ==

امام جوادعلیه السلام فرمود: «[پس از من] امر امامت به امام علی النقی علیه السلام واگذار خواهد شد، در صورتی که او پسر بچه‌ای است. دوباره فرمود: آری و کمتر از هفت‏ ساله، چنان که [[حضرت عیسی|حضرت عیسی بن مریم علیه السلام]] نیز چنین بود». <ref>مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیّة، ص ۲۲۸ و ۲۲۹، انصاریان، قم‏، چاپ سوم، ۱۳۶۲ش‏؛ شیخ حر عاملی، إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۴۱۷، اعلمی، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۵ق</ref>

== علم امام هادی علیه السلام ==

دوران زندگی امام هادی علیه السلام، هرچند عصر اختناق و استبداد بود و امامعلیه السلام برای فعالیت فرهنگی، علمی و سیاسی، آزادی عمل نداشت و از این نظر فضای جامعه با عصر [[امام محمد باقر|امام باقرعلیه السلام]] و [[امام صادق علیه السلام]] تفاوت فراوان داشت، اما آن حضرت در همان شرایط نامساعد، علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی؛ نظیر مناظرات، مکاتبات، پاسخ‌گویی به شبهات و... ، راویان و محدّثان و بزرگانی از شیعه را تربیت کرد، علوم و معارف اسلامی را به آنان آموزش داد تا آنان، هم جامعۀ زمان خود را از آسیب‌های فرهنگی اعتقادی حفظ نمایند و هم این میراث بزرگ را به نسل‌های بعدی منتقل کنند.