۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هی' به 'ه') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استنادهای پژوهشگرانه، از مطرحترین مآخذهای تحقیقاتی، در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون مسأله وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد.<br> | این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استنادهای پژوهشگرانه، از مطرحترین مآخذهای تحقیقاتی، در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون مسأله وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد.<br> | ||
=بخشهای کتاب= | =بخشهای کتاب= | ||
==بخش نخست کتاب== | == بخش نخست کتاب == | ||
مؤلفههای ناهمسازگری و پیشینه تلاشهای همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز تا قرن سیزده هجری و الی نوزده میلادی، بررسی شده است. <br> | مؤلفههای ناهمسازگری و پیشینه تلاشهای همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز تا قرن سیزده هجری و الی نوزده میلادی، بررسی شده است. <br> | ||
==بخش دوم== | == بخش دوم == | ||
به زمینههای طرح مساله وحدت اسلامی در ایران قاجاری و امپراطوری عثمانی، اشاره شده است. <br> | به زمینههای طرح مساله وحدت اسلامی در ایران قاجاری و امپراطوری عثمانی، اشاره شده است. <br> | ||
==بخش سوم== | == بخش سوم == | ||
مسأله وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفهها و مقومهای نظریه وحدت اسلامی در این عصر، چهرهها؛ اندیشهها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله اتحاد اسلام)، اختصاص یافته است. <br> | مسأله وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفهها و مقومهای نظریه وحدت اسلامی در این عصر، چهرهها؛ اندیشهها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله اتحاد اسلام)، اختصاص یافته است. <br> | ||
==بخش پایانی== | == بخش پایانی == | ||
پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگریها، تلاشهای وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، و بدین ترتیب مساله وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقها ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی نمایان میشود، به برجستهترین مؤلفههای تاریخ اسلام تبدیل میگردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامیمانند بسیاری دیگر از آموزهها و ارزشها، تعاریف متفاوت و قرائتهای گوناگون شده است. و حتی پارهای از تلاشهای وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگریهای جهان اسلام دامن زدهاند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربهای علیه جوهره خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل آمده است. نمونههای متعددی از این دست تلاشها را چه در حوزه اندیشه و چه در حوزه قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام میتوان یافت. | پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگریها، تلاشهای وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، و بدین ترتیب مساله وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقها ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی نمایان میشود، به برجستهترین مؤلفههای تاریخ اسلام تبدیل میگردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامیمانند بسیاری دیگر از آموزهها و ارزشها، تعاریف متفاوت و قرائتهای گوناگون شده است. و حتی پارهای از تلاشهای وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگریهای جهان اسلام دامن زدهاند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربهای علیه جوهره خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل آمده است. نمونههای متعددی از این دست تلاشها را چه در حوزه اندیشه و چه در حوزه قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام میتوان یافت. | ||
[[رده:کتابها]] | |||
[[رده: کتابها]] | [[رده:کتابهای تقریبی]] | ||
[[رده: کتابهای تقریبی]] | [[رده:انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
[[رده: انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |