جایگاه ذریه نبوی در ایجاد وحدت و تقریب با تاکید بر سیره و گفتار امام رضا (علیه‌السلام) (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

انتقال مفاهیم اصیل دینی و اسلامی از طریق اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و بسیاری از سادات و ذریه نبوی صورت گرفته است و در این مسیر تلاش‌ها و هدایت‌های ائمه معصومین در جایگاه والایی برخوردار است. در این انتقال توجه به سیره و عمل به الگوهای مسلم معصومین، بهترین راه هدایت و راه رهایی از سرگردانی است. در عصر حاضر با توجه به تنوع اقلیم‌ها و تنوع مذاهب و فرق مختلف و ضرورت همزیستی مسالمت‌آمیز، پذیرش و اتکا به مشترکات را ضروری می‌کند و توجه به تقریب مذاهب و [[وحدت اسلامی|وحدت]] در دین اسلام دارای اهمیت است و این توجه در آیات [[قرآن|قرآن مجید]] و سیره معصومین و بخصوص در سیره و گفتار [[علی بن موسی الرضا (امام هشتم شیعیان)|امام رضا علیه‌السلام]] مورد تاکید است. در این مقاله بر تاثیرگذاری ذریه نبوی با تاکید بر سیره و روش امام رضا ‌علیه‌السلام در الگو پذیری فکری و عملی مسلمانان توجه شده است.

وحدت و تقریب درسیره رضوی را می‌توان از منابع، آثار و متون مربوط به زندگانی حضرت استنباط کرد و از جمله این منابع کتاب معروف ...عیون اخبار الرضا ‌علیه‌السلام... تالیف شیخ صدوق در این پژوهش می‌باشد. ا

بسیاری از اختلافات فکری و تنش‌های تفرقه انگیز و فتنه‌های سیاسی -اجتماعی با مراجعه به دستورات قرآن قابل حل است. پذیرش محوریت قرآن به لحاظ جامعیت و وضوح مفاهیم و تعالیم موجود در آن در بینش و منش امام رضا ‌علیه‌السلام مشخص است. در روایتی از امام رضا آمده است:«قرآن رشته ناگسستنی و ایمان استوار خداست و راهی بس نزدیک به او که به سوی بهشت رهنمون سازد و از آتش رهایی بخشد» <ref>مجلسی ۱۳۶۳ ج۱۴ ص ۹۲</ref>. در سوال اباصلت از امام رضا ‌علیه‌السلام آمده است: «کلام الله لاتتجاوزه ولا تطلبوا الهدی فی غیره فتضلوا» <ref>محمدزاده، ۱۳۸۵ ص ۴۹</ref>

2- تمسک به سیره و سنت نبوی:<br>دومین منبع اساسی و اصیل دین اسلام و از مهمترین ارکان وحدت و تقریب میان مسلمانان، با عنایت به آیات قرآن <ref>آل عمران، 159و احزاب،14</ref> تمسک به سیره و سنت پیامبر بعنوان اسوه حسنه است. امام رضا ‌علیه‌السلام در جلسات مختلف مناظره و گفت‌وگوهای میان مسلمانان، ...پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله... را به عنوان مفسر و مبین معانی قرآن در حل منازعات و معیار تشخیص راه‌ درست معرفی می‌کند و پیامدهای نافرمانی از پیامبر را همسان کفر یا شرک تلقی می‌کند.<ref>کلینی ۱۳۵۶ جلد 1، ص ۷۰</ref> بر همین مبنا ایشان در سخنان خود تاکید می‌کند که ما نه از بین خود چیزی می‌گوییم و نه عدل و همتایی را در مقابل کتاب و سنت می‌پذیریم<ref>نوری طبسی ۱۴۰۷ ق، جلد ،۱۷ ص۳۱</ref>

ثامن الحجج ‌علیه‌السلام از روش مناظره و گفت‌وگو با استناد به باورها و متون مورد قبول مخاطب و همچنین بهره‌گیری از نصوص دینی و براهین عقلی و نیز آسیب‌شناسی عقاید انحرافی برداشت‌های ناروا از آیات و روایات و همچنین جعل و تخریب و مشخص کردن ریشه عقاید ناصواب با تفسیر و تاویل نصوصی که ظاهر آن باعث سوء برداشت شده است وبا توجه به دعا و راز و نیاز و نهایت در صورت موثر نبودن هیچ یک از موارد مذکور به محاصره اجتماعی اقتصادی همچون ترک مجالست، نفرین تکفیر و تفسیق به عنوان الگویی در امر به معروف و نهی از منکر، به مبارزه با افکار گمراه‌کننده عمل می‌کرد.

رضا وطن دوست، وحدت و همگرایی در اندیشه اسلامی، ص ۵۸دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد۱۳۸۸

[[رده:مقالات]]