۴٬۹۳۳
ویرایش
سودان پهناورترین کشور جهان اسلام (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
سودان پهناورترین کشور جهان اسلام (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۷
، ۵ دسامبر ۲۰۲۲تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس رنگی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نویسنده | |نویسنده | ||
|ع.ر- امیردهی | |ع. ر- امیردهی | ||
|- | |- | ||
|تعداد صفحات | |تعداد صفحات | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
</div> | </div> | ||
{{پانویس رنگی}} | {{پانویس رنگی}} | ||
'''[[سودان]] پهناورترین کشور جهان اسلام''' عنوان مقاله‌ای از بخش سرزمین‌های جهان اسلام [[اندیشه تقریب (فصلنامه)|فصلنامه اندیشه تقریب]] در شماره هفتم می‌باشد که به قلم ع.ر- امیردهی تدوین و به اهتمام [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] منتشر شده‌است. این مقاله در فصل تابستان سال 1385 منتشر شده‌است.</div> | '''[[سودان]] پهناورترین کشور جهان اسلام''' عنوان مقاله‌ای از بخش سرزمین‌های جهان اسلام [[اندیشه تقریب (فصلنامه)|فصلنامه اندیشه تقریب]] در شماره هفتم می‌باشد که به قلم ع. ر- امیردهی تدوین و به اهتمام [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] منتشر شده‌است. این مقاله در فصل تابستان سال 1385 منتشر شده‌است.</div> | ||
=چکیده:= | =چکیده:= | ||
با توجه به سخن پیامبراکرم(صلى‌الله‌علیه‌وآله) نسبت به سرزمین سودان و مهاجرت‌هاى صحابه به این سرزمین و پذیرش اسلام از سوى سودانیان و تاریخ سرافرازى که این کشور از خود به یادگار گذاشته، اهمیت سخن گفتن از پهناورترین کشور جهان اسلام، روشن مى‌شود. در این نوشتار سعى شده‌است ضمن اشاره اجمالى به قلمرو جغرافیایى، دین و اعیاد سودانیان، تحولات اجتماعى ـ فرهنگى و وضعیت فعلى مسلمانان و مسایلى هم چون قیام مهدى سودانى، اوضاع جنوب سودان، ادیان و مذاهب، تصوف و فرقه‌هاى صوفیه، نظام آموزشى، وضعیت زنان و بالاخره رابطه این کشور با جمهورى اسلامى ایران، بررسى گردد.<br> | با توجه به سخن پیامبراکرم(صلى‌الله‌علیه‌وآله) نسبت به سرزمین سودان و مهاجرت‌هاى صحابه به این سرزمین و پذیرش اسلام از سوى سودانیان و تاریخ سرافرازى که این کشور از خود به یادگار گذاشته، اهمیت سخن گفتن از پهناورترین کشور جهان اسلام، روشن مى‌شود. در این نوشتار سعى شده‌است ضمن اشاره اجمالى به قلمرو جغرافیایى، دین و اعیاد سودانیان، تحولات اجتماعى ـ فرهنگى و وضعیت فعلى مسلمانان و مسایلى هم چون قیام مهدى سودانى، اوضاع جنوب سودان، ادیان و مذاهب، تصوف و فرقه‌هاى صوفیه، نظام آموزشى، وضعیت زنان و بالاخره رابطه این کشور با جمهورى اسلامى ایران، بررسى گردد.<br> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
=1. سرزمین‌هاى تشکیل دهنده سودان فعلى= | =1. سرزمین‌هاى تشکیل دهنده سودان فعلى= | ||
جغرافى نویسان مسلمان قرون وسطى، منطقه جنوبى کویر صحرا در قاره آفریقا را «بلاد السودان» (سرزمین سیاهان ) نامیدند. به عبارت دقیق‌تر، سرزمین‌هاى واقع درجنوب مصر، که از سال 1899 تا 1955م. قلمرو حکومت مشترک مصر و انگلیس را تشکیل مى‌داد، اکنون شامل جمهورى سودان مى‌شود. سابقه این واژه از قرن نوزدهم است، و عنوان ادارى مناسبى براى امپراتورى آفریقایى محمد على پاشا، نایب السلطنه مصر، و جانشینان او مى‌باشد. با این توضیح که در سال 1823م، دفتردار محمدبن خسرو لقبِ «فرمانده کلّ سودان و کردفان» گرفت. ده سال پس از آن، لقب «حاکم ایالات سودان» به على خورشید پاشا واگذار شد، که شاید نخستین کاربر رسمى این واژه به مفهومى نزدیک به معنى جدید آن باشد. (هیسکت، 1369، ص 8 و 241).<br> | جغرافى نویسان مسلمان قرون وسطى، منطقه جنوبى کویر صحرا در قاره آفریقا را «بلاد السودان» (سرزمین سیاهان) نامیدند. به عبارت دقیق‌تر، سرزمین‌هاى واقع درجنوب مصر، که از سال 1899 تا 1955م. قلمرو حکومت مشترک مصر و انگلیس را تشکیل مى‌داد، اکنون شامل جمهورى سودان مى‌شود. سابقه این واژه از قرن نوزدهم است، و عنوان ادارى مناسبى براى امپراتورى آفریقایى محمد على پاشا، نایب السلطنه مصر، و جانشینان او مى‌باشد. با این توضیح که در سال 1823م، دفتردار محمدبن خسرو لقبِ «فرمانده کلّ سودان و کردفان» گرفت. ده سال پس از آن، لقب «حاکم ایالات سودان» به على خورشید پاشا واگذار شد، که شاید نخستین کاربر رسمى این واژه به مفهومى نزدیک به معنى جدید آن باشد. (هیسکت، 1369، ص 8 و 241).<br> | ||
=2. قلمرو جغرافیایى جمهورى سودان= | =2. قلمرو جغرافیایى جمهورى سودان= | ||
وسعت فعلى قلمرو سودان، که پهناورترین کشور جهان اسلام است، 813/505/2 کیلومتر مربع (تقریبا یک چهارم مساحت اروپا) است که با 9 کشور آفریقایى هم مرز است. موقعیت جغرافیایى این کشور نسبت به کشورهاى همسایه چنین است: از شمال به | وسعت فعلى قلمرو سودان، که پهناورترین کشور جهان اسلام است، 813/505/2 کیلومتر مربع (تقریبا یک چهارم مساحت اروپا) است که با 9 کشور آفریقایى هم مرز است. موقعیت جغرافیایى این کشور نسبت به کشورهاى همسایه چنین است: از شمال به مصر، از شرق به دریاى سرخ و اریتره، از غرب به آفریقاى مرکزى، چاد و جمهورى لیبى، از جنوب به کنیا، اوگاندا و زئیر محدود است.<br> | ||
از نظر جغرافیایى، بخش بزرگى از این کشور را دشتى وسیع تشکیل مى‌دهد. این ناحیه را مى‌توان به سه منطقه تقسیم کرد: در شمال، صحرایى ناهموار و نیمه صحرا؛ در جنوب، منطقه شن موّاج که از ناحیه نیمه بیابان تا بخش جلگه‌اى گسترده‌است؛ و باز در جنوب این قسمت منطقه رُسى قرار دارد که هر چه از جنوب دارفور به طرف شرق و به نواحى مرطوب و نیمه بیابانى واقع در شرق رودخانه نیل آبى و نیل اصلى، پیش مى‌رود گسترده‌تر مى‌شود. تپه دریاى سرخ، که امتداد شمالى ارتفاعات اتیوپى است، این دشت پهناور را از نوار باریک ساحلى جدا مى‌کند.<br> | از نظر جغرافیایى، بخش بزرگى از این کشور را دشتى وسیع تشکیل مى‌دهد. این ناحیه را مى‌توان به سه منطقه تقسیم کرد: در شمال، صحرایى ناهموار و نیمه صحرا؛ در جنوب، منطقه شن موّاج که از ناحیه نیمه بیابان تا بخش جلگه‌اى گسترده‌است؛ و باز در جنوب این قسمت منطقه رُسى قرار دارد که هر چه از جنوب دارفور به طرف شرق و به نواحى مرطوب و نیمه بیابانى واقع در شرق رودخانه نیل آبى و نیل اصلى، پیش مى‌رود گسترده‌تر مى‌شود. تپه دریاى سرخ، که امتداد شمالى ارتفاعات اتیوپى است، این دشت پهناور را از نوار باریک ساحلى جدا مى‌کند.<br> | ||
رود نیل و انشعاباتش دشت سودان را آبیارى مى‌کند. سرچشمه هر دو رود نیل سفید و آبى در خارج کشور است. نیل سفید در ناحیه نِمول (محلى که بخش‌هاى فوقانى آن بحرالجبل نام دارد) وارد کشور سودان مى‌شود و پس از طى مسافتى نزدیک به صد و شصت کیلومتر وارد دشت رُسى مى‌شود و در منطقه باتلاقى وسیعى به نام «سدّ» گسترده مى‌شود و پس از طى مسیر پرپیچ و خم صد و شصت کیلومترى، به شاخه غربى خود، بحرالغزال ـ که آب چند رودخانه کوچک را در خود جمع نموده و دشت جنوب غربى را آبیارى مى‌کند و سرچشمه آن فلات سنگ آهن خام است ـ مى‌پیوندد و شعبه نیل ـ کنگو را تشکیل مى‌دهد و سپس حدود صد و سى کیلومتر جلوتر به رود سوباط از جانب شرق مى‌پیوندد.<br> | رود نیل و انشعاباتش دشت سودان را آبیارى مى‌کند. سرچشمه هر دو رود نیل سفید و آبى در خارج کشور است. نیل سفید در ناحیه نِمول (محلى که بخش‌هاى فوقانى آن بحرالجبل نام دارد) وارد کشور سودان مى‌شود و پس از طى مسافتى نزدیک به صد و شصت کیلومتر وارد دشت رُسى مى‌شود و در منطقه باتلاقى وسیعى به نام «سدّ» گسترده مى‌شود و پس از طى مسیر پرپیچ و خم صد و شصت کیلومترى، به شاخه غربى خود، بحرالغزال ـ که آب چند رودخانه کوچک را در خود جمع نموده و دشت جنوب غربى را آبیارى مى‌کند و سرچشمه آن فلات سنگ آهن خام است ـ مى‌پیوندد و شعبه نیل ـ کنگو را تشکیل مى‌دهد و سپس حدود صد و سى کیلومتر جلوتر به رود سوباط از جانب شرق مى‌پیوندد.<br> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۷: | ||
=5ـ اعیاد سودانیان= | =5ـ اعیاد سودانیان= | ||
اعیاد سودانیان را مى‌توان به دو دسته دینى و ملّى تقسیم کرد:<br> | اعیاد سودانیان را مى‌توان به دو دسته دینى و ملّى تقسیم کرد:<br> | ||
==الف) اعیاد دینى== | == الف) اعیاد دینى == | ||
ـ عید فطر؛ از مهم‌ترین اعیاد دینى مسلمانان است. کلیه اداره‌هاى دولتى و مراکز خصوصى به مناسبت حلول ماه شوال پنج روز تعطیل است. قبل از فرارسیدن عید فطر مردم به بازار هجوم مى‌آورند و براى خانواده خود لباس نو تهیه مى‌کنند. کسانى که از خانواده دور هستند سریع به شهر و دیار خود باز مى‌گردند تا در مجالس جشن و سرور عید با خویشاوندان خود همراه شوند.<br> | ـ عید فطر؛ از مهم‌ترین اعیاد دینى مسلمانان است. کلیه اداره‌هاى دولتى و مراکز خصوصى به مناسبت حلول ماه شوال پنج روز تعطیل است. قبل از فرارسیدن عید فطر مردم به بازار هجوم مى‌آورند و براى خانواده خود لباس نو تهیه مى‌کنند. کسانى که از خانواده دور هستند سریع به شهر و دیار خود باز مى‌گردند تا در مجالس جشن و سرور عید با خویشاوندان خود همراه شوند.<br> | ||
ـ عید قربان؛ یکى دیگر از اعیاد مهم مسلمانان، عید قربان است. در عید قربان که هفت روز تعطیل رسمى است، افراد متمکن گوسفند سر مى‌برند و آن را طبخ کرده، بین خویشان و آشنایان و همسایگان تقسیم مى‌کنند. در عید قربان و عید فطر، همه خانواده‌ها به دید و بازدید یک دیگر مى‌روند.<br> | ـ عید قربان؛ یکى دیگر از اعیاد مهم مسلمانان، عید قربان است. در عید قربان که هفت روز تعطیل رسمى است، افراد متمکن گوسفند سر مى‌برند و آن را طبخ کرده، بین خویشان و آشنایان و همسایگان تقسیم مى‌کنند. در عید قربان و عید فطر، همه خانواده‌ها به دید و بازدید یک دیگر مى‌روند.<br> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۸: | ||
و بالأخره روز جمعه، روز تعطیل رسمى هفتگى است.<br> | و بالأخره روز جمعه، روز تعطیل رسمى هفتگى است.<br> | ||
==ب) اعیاد ملّى== | == ب) اعیاد ملّى == | ||
ـ اول ماه ژانویه؛ | ـ اول ماه ژانویه؛ | ||
* ـ جشن استقلال سودان (دو روز تعطیل)؛ | * ـ جشن استقلال سودان (دو روز تعطیل)؛ | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۶: | ||
مهدى سودانى پس از استقرار حکومت خود، اعلان حکومت اسلامى نمود و ولات نصب کرد و به دنبال اجراى قوانین اسلامى برآمد. وى در اکثر مسایل فتوا مى‌داد. مدت حکومت وى دوامى نداشت و بر اثر یک بیمارى در ژوئن 1885 درگذشت و در همان خانه‌اى که از دنیا رفت، دفن گردید. (قدال، 1412ق، ص 136) و مزار وى از آن زمان تاکنون زیارت گاه مریدان اوست. | مهدى سودانى پس از استقرار حکومت خود، اعلان حکومت اسلامى نمود و ولات نصب کرد و به دنبال اجراى قوانین اسلامى برآمد. وى در اکثر مسایل فتوا مى‌داد. مدت حکومت وى دوامى نداشت و بر اثر یک بیمارى در ژوئن 1885 درگذشت و در همان خانه‌اى که از دنیا رفت، دفن گردید. (قدال، 1412ق، ص 136) و مزار وى از آن زمان تاکنون زیارت گاه مریدان اوست. | ||
آن چه او براى جانشبن خود بر جاى گذاشت، یک دستگاه حکومت مقدماتى بود که اصول عقیدتى جنبش دینى و جنگ‌هایى که سبب قدرت او شد در آن انعکاس داشت. مهدى سودانى به پیروان خود لقب «انصار المهدى» داد و بر این باور بود که اسلام اولیه را دوباره به مرحله اجرا در مى‌آورند.<br> | آن چه او براى جانشبن خود بر جاى گذاشت، یک دستگاه حکومت مقدماتى بود که اصول عقیدتى جنبش دینى و جنگ‌هایى که سبب قدرت او شد در آن انعکاس داشت. مهدى سودانى به پیروان خود لقب «انصار المهدى» داد و بر این باور بود که اسلام اولیه را دوباره به مرحله اجرا در مى‌آورند.<br> | ||
المهدى «عبدالهى بن محمد» را ملقب به «خلیفة الصدیق» و جانشین خلیفه ابوبکر و «على بن محمد هیلو» را که مردى بسیار پارسا و مرید دیرینه او بود ملقب به «خلیفة الفاروق» نمود و جانشین خلیفه عمر معرفى کرد و...؛ هر یک از خلیفه‌ها بر لشکرى از ارتش مهدى فرمان مى‌راندند. (هالت و دالى، 1366ش، ص 106 ـ 105).<br> | المهدى «عبدالهى بن محمد» را ملقب به «خلیفة الصدیق» و جانشین خلیفه ابوبکر و «على بن محمد هیلو» را که مردى بسیار پارسا و مرید دیرینه او بود ملقب به «خلیفة الفاروق» نمود و جانشین خلیفه عمر معرفى کرد و... ؛ هر یک از خلیفه‌ها بر لشکرى از ارتش مهدى فرمان مى‌راندند. (هالت و دالى، 1366ش، ص 106 ـ 105).<br> | ||
المهدى براى سودانى‌ها «ابوالاستقلال» به شمار مى‌آید. وى رهبرى ملى بود که موفق شد قبایل سودان را بر مبناى عقاید و ارزش‌هاى اسلامى متحد سازد، زمام داران بیگانه را از کشور بیرون راند و حکومتى ملى پى ریزى کند. برخى از سودانى‌ها او را مجدد و احیاکننده دین اسلام به شمار مى‌آورند.<br> | المهدى براى سودانى‌ها «ابوالاستقلال» به شمار مى‌آید. وى رهبرى ملى بود که موفق شد قبایل سودان را بر مبناى عقاید و ارزش‌هاى اسلامى متحد سازد، زمام داران بیگانه را از کشور بیرون راند و حکومتى ملى پى ریزى کند. برخى از سودانى‌ها او را مجدد و احیاکننده دین اسلام به شمار مى‌آورند.<br> | ||
پس از مرگ مهدى، «خلیفه عبدالهى» با لقب «خلیفة المهدى» جانشین وى شد و به مدت 13 سال حکومت کرد و بعد از حکومت وى، بار دیگر استعمار به کشور سودان حمله کرد و آن را اشغال نمود و در سال 1898 با درگذشت عبدالله تعایشى، حکومت المهدى پایان یافت. حکومت عبدالله تعایشى با هم دلى همه گروه‌ها و شخصیت‌ها همراه نبود و در زمان وى مشکلات داخلى و خارجى زیادى رخ داد. (ضرار صالح ضرار، 1975م، ص 193ـ166).<br> | پس از مرگ مهدى، «خلیفه عبدالهى» با لقب «خلیفة المهدى» جانشین وى شد و به مدت 13 سال حکومت کرد و بعد از حکومت وى، بار دیگر استعمار به کشور سودان حمله کرد و آن را اشغال نمود و در سال 1898 با درگذشت عبدالله تعایشى، حکومت المهدى پایان یافت. حکومت عبدالله تعایشى با هم دلى همه گروه‌ها و شخصیت‌ها همراه نبود و در زمان وى مشکلات داخلى و خارجى زیادى رخ داد. (ضرار صالح ضرار، 1975م، ص 193ـ166).<br> | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۶: | ||
=9. ادیان و مذاهب:= | =9. ادیان و مذاهب:= | ||
برخى از دانشمندان معتقدند که ظهور بعضى از ادیان آسمانى و حتى برخى از تمدن‌هاى انسانى اگر در سرزمین سودان نبوده باشد، در اطراف آن بوده‌است، به گونه‌اى که ساکنان سودان از امتیازات و ویژگى‌هاى آن برخوردار بودند. پرستش خداى یگانه از دیرزمان در سودان رواج داشته‌است. رواج دین حنیفیت حضرت ابراهیم، و سپس یهود و مسیحیت در منطقه به صورتى بوده‌است که مى‌توان آثار پیروان ادیان آسمانى را در آن یافت. (حسن شیخ فاتح، ص 90ـ53).<br> | برخى از دانشمندان معتقدند که ظهور بعضى از ادیان آسمانى و حتى برخى از تمدن‌هاى انسانى اگر در سرزمین سودان نبوده باشد، در اطراف آن بوده‌است، به گونه‌اى که ساکنان سودان از امتیازات و ویژگى‌هاى آن برخوردار بودند. پرستش خداى یگانه از دیرزمان در سودان رواج داشته‌است. رواج دین حنیفیت حضرت ابراهیم، و سپس یهود و مسیحیت در منطقه به صورتى بوده‌است که مى‌توان آثار پیروان ادیان آسمانى را در آن یافت. (حسن شیخ فاتح، ص 90ـ53).<br> | ||
==9ـ1. اسلام در سودان== | ==9ـ1. اسلام در سودان == | ||
سرزمین سودان (حبشه) قبل از پذیرش دین اسلام، محلى امن و آرام براى مسلمانان مهاجر بوده‌است. در دو نوبتى که مسلمانان از مکه به حبشه مهاجرت کرده‌اند، خاطراتى زیبا و به یادماندنى به یادگار گذاشته‌اند. برخى از محققان، تحقیق جامعى ارایه داده‌اند که شامل آمار و ارقام اجمالى و تفصیلى مهاجران مسلمان (اعم از مرد و زن) از صحابه و یاران پیامبر اکرم(صلى‌الله‌علیه‌وآله) مى‌باشد. عناوین و موضوعاتى که درباره مهاجران از صحابه و فرزندان آنان در این تحقیق آمده، به 47 عنوان مى‌رسد. (ر.ک: حسن شیخ فاتح، ص 190ـ149). با این نگاه، سرزمین سودان براى مسلمانان، از اهمیت تاریخى زیادى برخوردار است. در این بخش، فقط به ورود اسلام به سودان اشاره مى‌شود و تفصیل آن به فرصتى دیگر موکول مى‌شود.<br> | سرزمین سودان (حبشه) قبل از پذیرش دین اسلام، محلى امن و آرام براى مسلمانان مهاجر بوده‌است. در دو نوبتى که مسلمانان از مکه به حبشه مهاجرت کرده‌اند، خاطراتى زیبا و به یادماندنى به یادگار گذاشته‌اند. برخى از محققان، تحقیق جامعى ارایه داده‌اند که شامل آمار و ارقام اجمالى و تفصیلى مهاجران مسلمان (اعم از مرد و زن) از صحابه و یاران پیامبر اکرم(صلى‌الله‌علیه‌وآله) مى‌باشد. عناوین و موضوعاتى که درباره مهاجران از صحابه و فرزندان آنان در این تحقیق آمده، به 47 عنوان مى‌رسد. (ر. ک: حسن شیخ فاتح، ص 190ـ149). با این نگاه، سرزمین سودان براى مسلمانان، از اهمیت تاریخى زیادى برخوردار است. در این بخش، فقط به ورود اسلام به سودان اشاره مى‌شود و تفصیل آن به فرصتى دیگر موکول مى‌شود.<br> | ||
اسلام در سال 21 هجرى قمرى با ورود سربازان اسلام به منطقه نوبه سودان، وارد این سرزمین شد و در کناره‌هاى رود نیل ریشه دوانید. در مرحله بعد، اسلام از طریق بازرگانان در سودان گسترش یافت و به تدریج حکومت‌هاى محلى را از بین برد و مسیحیت و بت پرستى در مناطق مختلف سودان رونق خود را از دست داد و اکثر مردم بومى این کشور که اسلام را پذیرفته بودند با مسلمانان مهاجر که از مصر و الجزایر آمده بودند رابطه برقرار کردند و اسلام چنان گسترش یافت که پیروان مسیحیت در اقلیت قرار گرفتند. کم کم بر اثر مهاجرت‌هایى که توسط مسلمانان عرب از سه پایگاه دریاى سرخ، شمال و غرب صورت گرفت، اسلام سودان را تسخیر کرد و قاره سیاه را در برگرفت. بر این اساس است که سودان به عنوان گذرگاه اسلام به قاره سیاه شهرت یافته‌است.<br> | اسلام در سال 21 هجرى قمرى با ورود سربازان اسلام به منطقه نوبه سودان، وارد این سرزمین شد و در کناره‌هاى رود نیل ریشه دوانید. در مرحله بعد، اسلام از طریق بازرگانان در سودان گسترش یافت و به تدریج حکومت‌هاى محلى را از بین برد و مسیحیت و بت پرستى در مناطق مختلف سودان رونق خود را از دست داد و اکثر مردم بومى این کشور که اسلام را پذیرفته بودند با مسلمانان مهاجر که از مصر و الجزایر آمده بودند رابطه برقرار کردند و اسلام چنان گسترش یافت که پیروان مسیحیت در اقلیت قرار گرفتند. کم کم بر اثر مهاجرت‌هایى که توسط مسلمانان عرب از سه پایگاه دریاى سرخ، شمال و غرب صورت گرفت، اسلام سودان را تسخیر کرد و قاره سیاه را در برگرفت. بر این اساس است که سودان به عنوان گذرگاه اسلام به قاره سیاه شهرت یافته‌است.<br> | ||
نشانه‌اى از نخستین زمان نشر اسلام، در آثار فزارى، نویسنده و منجّم عرب، که ایالت سودانى غنا را به عنوان مرکز اصلى طلا مى‌شناخت، دیده مى‌شود. از آن جا که فزارى بین سال‌هاى 132 و 182 هجرى، در کار نگارش بوده‌است، معلوم مى‌شود که بازرگانان مسلمان از جمله کسانى بودند که از آغاز قرن دوم یا اندکى پس از آن با شهرهاى داخلى سودان رابطه داشته‌اند. (هیسکت، 1369، ص41).<br> | نشانه‌اى از نخستین زمان نشر اسلام، در آثار فزارى، نویسنده و منجّم عرب، که ایالت سودانى غنا را به عنوان مرکز اصلى طلا مى‌شناخت، دیده مى‌شود. از آن جا که فزارى بین سال‌هاى 132 و 182 هجرى، در کار نگارش بوده‌است، معلوم مى‌شود که بازرگانان مسلمان از جمله کسانى بودند که از آغاز قرن دوم یا اندکى پس از آن با شهرهاى داخلى سودان رابطه داشته‌اند. (هیسکت، 1369، ص41).<br> | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۱: | ||
==9ـ3. فرقه‌هاى مهم صوفیه سودان:== | ==9ـ3. فرقه‌هاى مهم صوفیه سودان:== | ||
===9ـ3ـ1. [[سمانیه]]:=== | ===9ـ3ـ1. [[سمانیه]]:=== | ||
این طریقه در اوایل قرن دوازدهم هجرى توسط سید محمد کریم سمانى در مدینه منوره تأسیس شد و توسط یکى از شاگردان وى به نام شیخ بن شیر وارد سودان شد. این طریقه اتباع زیادى دارد. بیش‌تر شیوخ آن هم تحصیل کرده هستند. شیوخ معروف آن عبارت اند از: شیخ دکتر حسین فاتح قریب ا...، شیخ دکتر طیب فاتح قریب ا...، شیخ مکرم و شیخ یاقوت. این افراد رابطه بسیارى خوبى با جمهورى اسلامى ایران دارند.<br> | این طریقه در اوایل قرن دوازدهم هجرى توسط سید محمد کریم سمانى در مدینه منوره تأسیس شد و توسط یکى از شاگردان وى به نام شیخ بن شیر وارد سودان شد. این طریقه اتباع زیادى دارد. بیش‌تر شیوخ آن هم تحصیل کرده هستند. شیوخ معروف آن عبارت اند از: شیخ دکتر حسین فاتح قریب ا... ، شیخ دکتر طیب فاتح قریب ا... ، شیخ مکرم و شیخ یاقوت. این افراد رابطه بسیارى خوبى با جمهورى اسلامى ایران دارند.<br> | ||
===9ـ3ـ2. [[قاریه]]:=== | ===9ـ3ـ2. [[قاریه]]:=== | ||
این طریقه در سال دهم هجرى توسط شیخ تاج الدین وارد سودان شد و گسترش پیدا کرد و کم کم فروعاتى مانند قادریه، صادقات، یعقوبات، قادریه عرکیه و... از آن منشعب شد. این طریقه با وجود این که از اولین طرق صوفیه سودان است پیروان چندانى ندارد.<br> | این طریقه در سال دهم هجرى توسط شیخ تاج الدین وارد سودان شد و گسترش پیدا کرد و کم کم فروعاتى مانند قادریه، صادقات، یعقوبات، قادریه عرکیه و... از آن منشعب شد. این طریقه با وجود این که از اولین طرق صوفیه سودان است پیروان چندانى ندارد.<br> | ||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۵: | ||
از دیگر طرق معروف سودان مى‌توان به [[ادریسه]]، [[رفاعیه]]، [[شاذلیه]] و... اشاره کرد.<br> | از دیگر طرق معروف سودان مى‌توان به [[ادریسه]]، [[رفاعیه]]، [[شاذلیه]] و... اشاره کرد.<br> | ||
==9ـ4. ویژگى‌هاى تصوف در سودان== | ==9ـ4. ویژگى‌هاى تصوف در سودان == | ||
تصوف سودان داراى ویژگى‌هاى بارزى است و به تشیع نزدیک است. در ذیل به مهم‌ترین این ویژگى‌ها اشاره مى‌شود:<br> | تصوف سودان داراى ویژگى‌هاى بارزى است و به تشیع نزدیک است. در ذیل به مهم‌ترین این ویژگى‌ها اشاره مى‌شود:<br> | ||
* تکریم تا حد تقدیس براى شیخ خود؛ | * تکریم تا حد تقدیس براى شیخ خود؛ | ||
| خط ۲۲۳: | خط ۲۲۲: | ||
* 10ـ2ـ2ـ3. معهد قرائت:<br> | * 10ـ2ـ2ـ3. معهد قرائت:<br> | ||
دانش‌آموز پس از گذراندن دوره معهد التجوید مى‌تواند وارد این معهد شده و با قرائت مختلف قرآن و تفسیر آن آشنا شده و پس از گذراندن چهار سال در این دوره مدرک دیپلم قرائت دریافت نماید. فارغ التحصیلان این دوره مى‌توانند جهت ادامه تحصیل وارد دانشگاه علوم و قرآن شوند.<br> | دانش‌آموز پس از گذراندن دوره معهد التجوید مى‌تواند وارد این معهد شده و با قرائت مختلف قرآن و تفسیر آن آشنا شده و پس از گذراندن چهار سال در این دوره مدرک دیپلم قرائت دریافت نماید. فارغ التحصیلان این دوره مى‌توانند جهت ادامه تحصیل وارد دانشگاه علوم و قرآن شوند.<br> | ||
علاوه بر معاهد ذکر شده، از مهم‌ترین معاهد دینى سودان مى‌توان از معهد شرونى، معهد خلیفه، معهد ام‌درمان العلمى الثانوى و معهد امام صادق(علیه‌السلام) نام برد. (براى توضیح بیش‌تر ر.ک: عون الشریف قاسم، 1409، ص 122ـ68).<br> | علاوه بر معاهد ذکر شده، از مهم‌ترین معاهد دینى سودان مى‌توان از معهد شرونى، معهد خلیفه، معهد ام‌درمان العلمى الثانوى و معهد امام صادق(علیه‌السلام) نام برد. (براى توضیح بیش‌تر ر. ک: عون الشریف قاسم، 1409، ص 122ـ68).<br> | ||
=11. اوضاع فرهنگى ـ اجتماعى سودان= | =11. اوضاع فرهنگى ـ اجتماعى سودان= | ||
| خط ۲۵۷: | خط ۲۵۶: | ||
=منابع و مآخذ= | =منابع و مآخذ= | ||
# پى.ام.هالت، ام.دبلیو، دالى، تاریخ سودان بعد از اسلام، ترجمه محمدتقى اکبرى، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، 1366. | # پى. ام.هالت، ام. دبلیو، دالى، تاریخ سودان بعد از اسلام، ترجمه محمدتقى اکبرى، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، 1366. | ||
# حسن شیخ فاتح، شیخ قریب الله، السودان دارالهجرتین الأولى و الثانیة للصحابة، المؤسسة العامة للطباعة و النشر و التوزیع و الإعلان. | # حسن شیخ فاتح، شیخ قریب الله، السودان دارالهجرتین الأولى و الثانیة للصحابة، المؤسسة العامة للطباعة و النشر و التوزیع و الإعلان. | ||
# حیدرى، جلال، سودان (جزوه)، مرکز جهانى علوم اسلامى، مدیریت بین‌الملل، بهمن 1379. | # حیدرى، جلال، سودان (جزوه)، مرکز جهانى علوم اسلامى، مدیریت بین‌الملل، بهمن 1379. | ||
| خط ۲۶۹: | خط ۲۶۸: | ||
# مکى، حسن، الحرکة الإسلامیة في السودان، بى‌تا، بى‌جا. | # مکى، حسن، الحرکة الإسلامیة في السودان، بى‌تا، بى‌جا. | ||
# هیسکت، مروین، گسترش اسلام در غرب آفریقا، ترجمه احمد نمایى و محمدتقى اکبرى، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، چاپ اول، 1369. | # هیسکت، مروین، گسترش اسلام در غرب آفریقا، ترجمه احمد نمایى و محمدتقى اکبرى، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، چاپ اول، 1369. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۲۷۷: | خط ۲۷۴: | ||
مطالب مندرج در این مدخل بارگذاری شده از فصلنامه اندیشه تقریب، سال دوم، شماره هفتم، تابستان 1385 می‌باشد. | مطالب مندرج در این مدخل بارگذاری شده از فصلنامه اندیشه تقریب، سال دوم، شماره هفتم، تابستان 1385 می‌باشد. | ||
[[رده: فصلنامه اندیشه تقریب]] | [[رده:فصلنامه اندیشه تقریب]] | ||
[[رده: مقالات]] | [[رده:مقالات]] | ||
[[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||