سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها

#نشانه‌های الهی در جهان و [[توحید فطرى|توحید فطری]]؛

#[[ثواب]] و عقاب‌های [[رستاخیر]]؛

#ارتباط حالات مردم با رویدادهای زندگی؛

#ارتباط گذشته و آینده ی بشر؛

#پیش گویی اعجازآمیز درباره ی جنگ ایران و روم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 115.</ref>.

*سوره روم شصت آیه دارد<ref>الكشف و البیان، ج 7، ص 291.</ref>.

*سوره روم هشتصدونوزده کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)

*سوره روم سه‌هزاروپانصدوسی‌وچهار حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

 

#پیشگویی از پیروزی رومیان بر ایرانیان در جنگی که در آینده درگیر می‌شد، به مناسبت گفتگویی که میان [[مسلمانان]] و [[مشركان|مشرکان]] در این زمینه روی داده بود؛

#گوشه‌ای از طرز فکر و چگونگی حالات افراد بی [[ایمان]]، و سپس تهدیدهایی نسبت به آنها در مورد عذاب و کیفر الهی در [[رستاخیز]]؛

#بخش مهمی از آیات عظمت خداوند در آسمان و زمین و در وجود انسان‌ها از قبیل خروج حیات از [[مرگ]]، و مرگ از حیات، خلقت انسان از خاک، نظام زوجیت و آفرینش همسران برای انسان‌ها و رابطه مودت در میان آنها، آفرینش آسمان و زمین، اختلاف زبان‌ها، نعمت خواب در شب و جنبش در روز، ظهور رعد و برق و باران، و حیات زمین بعد از مرگ، و تدبیر امر آسمان و زمین به امر خدا؛

#سخن از توحید فطری بعد از بیان دلائل آفاقی و انفسی برای شناخت خدا؛

#بازگشت به شرح و تبیین حالات افراد بی ایمان و گنه کار، و ظهور فساد در زمین بر اثر گناهان آنها؛

#اشاره‌ای به مساله مالکیت و حق ذی‌القربی و نکوهش از [[رباخوارى|رباخواری]]؛

#بازگشت مجددی به دلائل [[توحید]] و نشانه‌های حق و مسائل مربوط به [[معاد]].

#روی هم رفته در این سوره همچون سوره‌های دیگر قرآن مسائل استدلالی و عاطفی و خطابی چنان به هم آمیخته شده است که معجون کاملی برای هدایت و تربیت نفوس فراهم ساخته است<ref>تفسیر نمونه، ج 16، ص 356-355.</ref>.

#تمام سوره روم بگفتار حسن در [[مكه|مکه]] نازل شده بجز یک آیه و آن «فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ ...» می‌باشد<ref>همان.</ref>.

#سوره روم بعد از [[سوره عنكبوت|سوره عنکبوت]] در مکه نازل گردید، بنابراین سوره روم هم در نزدیکی‌های [[هجرت]] نازل شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 167.</ref>.

سوره روم با وعده‌ای از خدا شروع می‌شود و آن اینکه روم بعد از مغلوب شدن که به وقت نزول سوره مغلوب شده بود، بر اهل فارس غلبه خواهد کرد، سپس وعده بزرگ [[آخرت]] مطرح می‌شود که همه آن روز به سوی خدا بر می‌گردند، آن گاه مقداری از آیات ربوبیت و صفات خاصه خدا ذکر می‌شود و در آخرت با وعده نصرت به [[رسول خدا]]، سوره مبارکه به انجام می‌رسد و با آیه فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وعده موعود تأکید می‌گردد و چند آیه پیش از آن گفته شده: وَ کانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ . پس غرض سوره روم در رابطه با وعده قطعی خدا در نصرت دین است، وعده غلبه روم بر فارس جلو افتاده تا با عملی شدن وعده پیروزی روم به عملی شدن وعده پیروزی دین استدلال شود و نیز از این راه و راه عقل به وعده آخرت احتجاج شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.</ref>.

[[رده: قرآن]]

[[رده: سوره‌های قرآن]]