لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

|مسلمان،مسیحی و یهودی

|؟؟؟

|[[سید حسن نصر الله|سیدحسن نصرالله]]<nowiki> |</nowiki>[[رفیق بهاءالدین حریری]]<nowiki> | </nowiki>[[جان قهوه ‌چی|جان قهوه‌چی]]<nowiki> | </nowiki>[[جورجی زیدان]]<nowiki> | </nowiki>[[سمیر سامی قنطار]]<nowiki> | </nowiki>[[مغنیه|عماد مغنیه]]<nowiki> | </nowiki>[[میشل سلیمان]]<nowiki> | </nowiki>[[سعد حریری|سعدالدین رفیق حریری]]<nowiki> | </nowiki>[[امام موسی صدر]]<nowiki> | </nowiki>[[نبیه بری]]<nowiki> | </nowiki>[[سید محمد حسین فضل الله]]<nowiki> | </nowiki>[[امیل جمیل لحود]]<nowiki> | </nowiki>[[محمد نجیب عزمی میقاتی]]<nowiki> | </nowiki>[[مارسل خلیفه]]<nowiki> | </nowiki>[[میشل عون]]<nowiki> | </nowiki>[[سید عباس موسوی]]<nowiki> | </nowiki>[[ شیخ ماهر حمود|ماهر حمود]]<nowiki> | </nowiki>[[احمد الزین]]<nowiki> | </nowiki>[[ سید شرف الدین عاملی|سید شرف الدین عاملی]] [[سید جعفر مرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]]<nowiki> | </nowiki>[[علامه محمد مهدی شمس الدین|شیخ محمد مهدی شمس الدین]]<nowiki> |</nowiki>

==دوره باستان تا ظهور اسلام==

==تاریخ پیش از اسلام==

==دوره میانی یا اسلامی==

بعد از بنی‌امیه، [[عباسی‌ها]] به حکومت رسیدند. خلافت عباسی‌ها پانصد سال ادامه دارد. در قرن هشتم، عباسی‌ها حکومت را در دست گرفتند و لبنان جزو قلمرو عباسی به‌شمار می‌رفت. در قرن دهم، [[ فاطمیان|سلسله فاطمی]] در مصر تشکیل ‌شد. شرق مدیترانه، منطقه [[فلسطین]] و [[لبنان]] هم در قلمرو فاطمیان قرار ‌گرفت. در این دوره است که [[مذهب درزی]] در لبنان پدید ‌آمد. درزی‌ها بخشی از ساکنان جبل لبنان هستند که در اثر تبلیغات مبلغان فاطمی، مذهب فاطمی یعنی مذهب شش امامی را پذیرفتند. مذهب دورزی از قرن دهم میلادی در اینجا شکل می‌گیرد.  

==دوره جدید تا وضع کنونی==

 

===جنگ داخلی===

 

===علل شروع جنگ داخلی لبنان===

===نیروهای درگیر در جنگ داخلی لبنان===

 

===سازمان‌های فلسطینی درگیر در جنگ===

قربانیان این جنگ مردم عادی بودند، زیرا مناطق مسکونی با توپخانه و خمپاره هدف قرار می‌گرفت و شبه‌نظامیان که در حال جنگ و مسلح بودند، در سنگرها پناه می‌گرفتند و فقط مردم کوچه و خیابان کشته می‌شدند.خط تماس این درگیری‌ها بیشتر در مناطق شیعهنشین بود. جنگ داخلی لبنان پیامدهای بسیاری داشت؛ از جمله مرز و خط تماسی میان مناطق مسیحی‌نشین و مسلمان‌نشین ایجاد کرد. بدین معنا که مسیحیان و مسلمانان به مناطق خود کوچ کردند. مسیحیان در مناطق مسیحی‌نشین و مسلمانان در مناطق مسلمان‌نشین ساکن شدند.

==درآمدی بر تاریخ شکل گیری لبنان==                                                                        

 

==شکل گیری ادبیات مدرن در لبنان==

 

1. چاپ کتاب‌های مهم و مشهور عربی در زمینه‌های تاریخی، ادبی و...؛

همین مسئله سبب شد تا بعضی از نویسندگان به اعتراض برخیزند و برخی دیگر حوادث انقلاب عربی در جنوب لبنان را با قهرمان‌هایی جاودانه به تصویر کشند و شخصیت‌های وطنی و محلی را از روستاهای لبنان اختیار کنند<ref>پیرایش داستان کوتاه در جهان عرب، صابر امامی، ادبیات داستانی، ش 102، ص 75</ref>. میخائیل نعیمه، یکی از نویسندگان برجسته و تأثیرگذار لبنان در‌این‌باره می‌گوید: «علی رغم سنگینی هضمی که ادبیات ما با آن روبه رو بوده است، می‌بینیم که روزگار وابستگی و شاگردی با قدم‌هایی سریع طی می‌شود؛ همچنین می‌بینیم کسانی که بر سر سفره‌های نعمت‌های ادبی غرب چهار زانو نشسته بودند یا پیوسته می‌نشینند، شناخته اند که چه غذاهایی و چقدر از آنها را باید بخورند و چگونه آنها را هضم کنند و با چیزهای لازم آغشته سازند تا به یک غذای طیب و سالم برای خود و دیگران برسند»<ref>همان، ، ص 77</ref>.  

 

 

 

==ساختار سیاسی لبنان==

قانون اساسی لبنان به مردم این حق را می‌دهد تا دولت خود را عوض کنند. با این حال از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا انتخابات پارلمانی ۱۹۹۲ جنگ داخلی لبنان از اجرای حقوق سیاسی ممانعت به عمل آورد. طبق قانون اساسی انتخابات مستقیم هر چهار سال یک بار باید برگزار شود. آخرین انتخابات پارلمانی بعد از ترور نخست‌وزیر حریری انجام شد و معادله قدرت با پیروزی مخالفان حضور سوریه در لبنان و تصاحب اکثر کرسی‌های پارلمان توسط آنها شاهد تغییرات بسیاری بود. ترکیب‌های پارلمان توسط آنها تغییرکرد. ترکیب پارلمان بر اساس هویت مذهبی و قومی و برخلاف مسائل ایدئولوژیکی شکل گرفته‌است. پیمان طایف با پایان دادن جنگ داخلی تقسیمات کرسی‌های پارلمان را تغییر داد.طایفه گرایی نشانگر ساختار جامعه لبنان می‌باشد. ساختار سنّتی قدرت سیاسی در لبنان بر اساس توازن طایفه‌ایاستوار می‌باشد که مجموعه‌ایاز طوایف گوناگون، ساختار سیاسی لبنان را شکل داده‌اند. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می‌باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان‌ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین‌ها، کلدانی‌ها و نستوری‌ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین فرقه‌هاست. هسته اصلی بی ثباتی لبنان فرقه گرایی است که بر این کشور حاکم است.

 

===نگاهی به نظام پارلمانی لبنان؛ نقش قدرتمند احزاب در اداره کشور===

===سعد حریری و تشکیل دولت جدید لبنان===

آن چنانکه حریری اعلام کرده است او درصدد تشکیل کابینه‌ای است که وزرای آن را متخصصین و نه سیاسیین تشکیل دهند و به شکل طبیعی این دولت زیر سایه طرح فرانسه قرار خواهد گرفت که پس از انفجار بیروت و در جریان دیدار امانوئل ماکرون، رییس جمهور فرانسه مطرح و تصویب شد. براساس این طرح دولت جدید دولتی متشکل از متخصصین بدون وابستگی سیاسی است که وظیفه اصلی اش عبور دادن لبنان از بحران بزرگ اقتصادی ناشی از انفجار بیروت و شرایط خاص ناشی از بحران‌های اقتصادی این کشور در دوران کرونا است.از سوی دیگر این کابینه جدید باید راه گفتگو با صندوق بین‌المللی پول را به منظور کمک به لبنان باز کند.

احزاب و گروه‌های سیاسی دیگری نیز با گرایش‌های غیرطایفه‌ای همچون حزب سوری قومی اجتماعی (اسعد حردان)، سازمان مردمی ناصری (اسامه سعد)، جنبش مردمی (نجاح واکیم)،‌ حزب بعث (فایز شکر)، کنگره مردمی لبنان (کمال شاتیلا) و غیره فعال می‌باشند. پس از واقعه ترور رفیق حریری درسال 2005، طرفداران مقاومت تحت عنوان ائتلاف 8 مارس و مخالفین آنها به‌نام ائتلاف 14 مارس معروف شدند که البته ترکیب این هم‌پیمانی‌ها طی سال‌های گذشته تغییراتی داشته است[https://fa.alkawthartv.com/news/88618 (برای اطلاع بیشتر به سایت الکوثر مراجعه کنید)].

==گروه‌های مسیحی==

===جریان ملی آزاد لبنان===

===نیرو‌های لبنانی===

===دیگر احزاب مسیحی===

«حزب کتائب»، « حزب آزادگان ملی»، « جریان المردة»، «اتحاد ملی لبنان»، « حزب دموکرات مسیحی»، « حزب همکاری »، «حزب الوعد » «جنبش التغییر»، « جبهة آزادی » و...از جمله گروه‌های سیاسی مسیحی لبنان هستند[https://fa.alkawthartv.com/news/88796 (برای اطلاع بیشتر به سایت الکوثر مراجعه کنید)].

==گروه‌های سنی مذهب==

==جریان‌ها و علمای حامی مقاومت اسلامی لبنان==

===جمعیت علمای مسلمین===  

===جمعیت قولنا و العمل===  

===جبهه العمل المقاوم===

===حزب همبستگی===  

===جنبش اصلاح و الوحده===  

===شیخ حسام العیلانی===

===شیخ ماهر حمود===

 

==علمای سنی هم‌سو با عربستان سعودی و جریان المستقبل لبنان==

===علمای حامی اقدام مسلحانه علیه مقاومت===

 

 

===علمایی که علیه ایران و مقاومت اظهار نظر می‌کنند===

 

 

 

===هیأت علمای مسلمین===

 

===علمای معتدلی که گرایش به عربستان دارند===

===تلاش عربستان و المستقبل برای سیطره بر دار الافتاء لبنان===

 

===جریان المستقبل===

===حزب جماعت اسلامی لبنان===

===جمعیت خیریه اسلامی===

===حزب آزادی عربی===

===حزب نجاد===

===حرکت توحید اسلامی===

===حزب اتحاد===

===جنبش عربی لبنان===  

===کنگره مردمی لبنان===

==گروه‌های شیعی==

 

 

حزب‌ الله لبنان بزرگترین و تاثیرگذارترین جنبش لبنانی است که نقش بسیار مهمی در ساختار سیاسی این کشور دارد. به هرحال بدنبال حمله [[رژیم صهیونیستی]] به لبنان در سال 1982 تعدادی از جوانان لبنانی در کنار یکدیگر قرار گرفتند و با هدف بیرون راندن متجاوزین یک گروه مقاومت تشکیل دادند. جنگ‌های چریکی و فعالیت سیاسی این جوانان سبب شد تا افسانه شکست ناپذیری ارتش صهیونیستی نابود شود و این ارتش اولین طعم تلخ شکست را در سال 2000 بچشد و دست از پا درازتر از جنوب لبنان عقب‌نشینی کند.

===پس از انفجار بیروت===

وزارت دفاع لبنان نیز از پایان مرحله اول از جستجو برای یافتن کسانی که از این انفجار جان به در برده اند خبر داده و گفته است که احتمال یافتن افراد زنده بسیار ضعیف است.وزارت خارجه همچنین اعلام کرد که حجم انبوهی آوار هنوز در این بندر وجود دارد.

===جنبش امل===

===مجلس اعلا===

===حزب سوسیال دموکرات===

 

==گروه‌های دروزی==

===حزب سوسیالیست ترقی‌خواه===

===حزب دموکراتیک لبنان===

===جنبش مبارزه عربی لبنان===  

===جریان توحید===

 

===نگاه احزاب و رسانه‌های لبنان به ایران===

 

==فرانسه==

 

==امریکا==

==سوریه==

==ایران==

===تحلیلی بر بازتاب انقلاب اسلامی در لبنان(امتداد حزب الله)===

پیروزی انقلاب اسلامی ایران نشان داد که اسلام با گذشت زمان،توسعه و مدرنیزاسیون در جوامع، اثرات و بازتاب‌های پایداری در سطوح منطقه‌ایـ جهانی و بین المللی داشته است. [[قرآن]] و آیات آن در دنیای پس از انقلاب اسلامی، معنا و مفهوم جدیدی یافت. پیروزی انقلاب اسلامی موجب احیای افکار و اندیشه‌های اسلامی در سراسر جهان وافزایش روحیه و تقویت بنیادهای فکری گردید. به گونه‌ای که از حالت تدافعی در آمده و حالت تهاجمی به خود گرفته است. انقلاب اسلامی ایران گفتمان و ذهنیت جدیدی در مسلمانان به وجود آورد. از این روبررسی ابعاد منطقه‌ایو جهانی انقلاب اسلامی، به ویژه در جهان اسلام که محمل اصلی شعار و پیام انقلاب اسلامی است و در رابطه با دولت‌ها وملت‌ها امری مهم تلقی می‌گردد که از لحاظ آکادمیک نیز به توجه بیشتری نیاز دارد. در این میان، لبنان یکی از مهم‌ترین و جدی ترین کشورها برای بررسی است که نزدیک ترین رابطه را با جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی‌داشته است. محدوده زمانی تحقیق از پیروزی انقلاب اسلامی تا زمان حال را در بعد کلی در بر نمی‌گیرد.

 

همچنین پرسش اصلی این است که جنبه‌ها و ابعاد تأثیر انقلاب اسلامی در لبنان چه بوده و چه روندی را پیموده است ؟ این پژوهش بامفاهیمی چون صدور انقلاب، ایدئولوژی اسلامی، مقاومت و جهان شمولی ارتباط دارد.

فرضیه تحقیق آن است که بیشترین و مؤثرترین تأثیر و باز تاب راانقلاب اسلامی در لبنان بوده است و در سه بخش سیاست، اهداف ووسایل بیشترین همخوانی و نزدیکی را با انقلاب اسلامی در لبنان شاهدیم ؛ به گونه‌ای که تغییرات در هر یک از این سه بخش در [[ایران]] تأثیرات قابل ملاحظه‌ایدر صحنه سیاسی لبنان داشته است.

 

در چارچوب نظری پژوهش، به صورت تلفیقی از دیدگاه‌های نظری وروشی مقالات کتاب (انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن) بهره گرفته شده است. [[اسپوزیتو]] معتقد است که صدور انقلاب، هدف دوم نظام بوده است <ref>انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، جان.ال. اسپوزیتو، مترجم، محسن میرشانه چی، تهران مرکز بازشناسی اسلام و ایران، 1382، ص 17</ref> و به شکل مستقیم یا الهام بخش عمل کرده است. روح الله رمضانی، سه گانه سیاست، اهداف و وسایل (ابزارها) را در طرح خود به کار برده است <ref>همان، ص 55</ref> که ما نیز ذیل این سه مفهوم، درباره لبنان به بحث خواهیم پرداخت.

ایدئولوژی ای که حاوی اصول جدی، از جمله تأکید مجددبر اسلام، به مثابه شیوه تمام عیار زندگی، عدم اعتقاد به [[جدایی دین ازسیاست]]، اعتقاد به اینکه قدرت مسلمانان نیازمند حاکمیت اسلام است،معرفی دوباره شریعت به مثابه طرح اسلامی جامعه مطلوب، و تمایل به نبرد ([[جهاد]]) علیه تمام ناراستی‌ها، حتی اگر به [[شهادت]] منجر شود.

به همین پایه است که بندهایی از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به مقوله صدور انقلاب پرداخته است.در مقدمه قانون اساسی، انقلاب اسلامی مدلی برای پیروزی همه مستضعفان بر مستکبران دانسته شده و از امت واحد جهانی و نجات ملل محروم سخن می‌گوید. همچنین در اصل سوم بند 16، از حمایت بی دریغ از مستضعفان جهان و تعهد برادری نسبت به همه مسلمانان سخن به میان آمده است. در اصول 152و 153 نیز بر حمایت از مبارزه حق طلبانه مستضعفان در برابر مستکبران تأکید شده است.<ref>انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، جان.ال. اسپوزیتو، مترجم، محسن میرشانه چی، تهران مرکز بازشناسی اسلام و ایران، 1382، ص 48</ref>.قانون اساسی ایران، نشانگر وجهه اسلامی سیاست خارجی پویا ومبارزه جویانه‌ایاست که هدف آن [[اتحاد دنیای اسلام]] و گسترش حاکمیت خداوند بر روی زمین است.

3. در دراز مدت، وسیله‌ایبرای استقرار نهایی نظم جهانی زیر چترعدالت اسلامی است<ref>همان،ص 65</ref>.

2. تبلیغ و آگاه سازی که از طریق گفتار، رفتار و توسط رجال،سیاستمداران، علما، محققان داخلی و خارجی و مؤمنان معتقد به انقلاب ظهور می‌یابد.

3. آموزش و ترویج اعتقادات اسلامی انقلابی از طریق کلاس‌ها،فیلم‌ها، کتاب‌ها و...

لبنان <ref>ر.ک : تاریخ لبنان، ژاک نانته، ترجمه اسدالله علوی، مشهد، بیناد پژوهش های اسلامی، 1379؛ تاریخ لبنان، فیلیت حتی، ترجمه انیس فریحه، بیرون، بی تا؛ تاریخ لبنان الحدیث، کمال الصلیبی، بیروت دارالمزمار، 1991م</ref> کشوری کوچک، با مساحتی حدود 10/230 کیلومتر مربع است. از طوایف و فرقه‌های بسیار متنوعی تشکیل شده که در نتیجه سیاست آن را نیز تابع خود ساخته است و تأثیری اساسی بر مناسبات سیاسی گذاشته است. بر اساس سر شماری سال 1975 ترکیب جمعیتی این کشور را 40 درصد مسیحی، 27 درصد شیعه، 26 درصد اهل تسنن و7 درصد دروز تشکیل می‌دهد. لبنان 17 فرقه رسمی‌دارد که شامل 11فرقه مسیحی، پنج فرقه اسلامی، و یهودیان است. قانون اساسی در سال 1926 تدوین شده و تا کنون شش بار اصلاح شده است. بر اساس توافق قانون اساسی، ریاست جمهوری در دست مسیحیان مارونی،نخست‌وزیر سنی و رئیس مجلس شیعه است.

با توجه به عدم استقرار کامل نهادهای سیاسی، نقش احزاب در لبنان،همواره تعیین کننده بوده است. پس از [[توافق طائف]] و با افزایش نسبی قدرت [[سوریه]] در صحنه داخلی این کشور، نقش احزاب در این کشورکاهش یافت ؛ اما پس از ترور [[رفیق بهاءالدین حریری|رفیق حریری]]، این نقش دوباره تقویت شده است.

روابط ایران و لبنان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی <ref>ر.ک : التأسیس لتاریخ الشیعه فی لبنان و سوریه، جعفر المهارج، بیروت، دارالملاک 1992م ؛ مسلیمن شیعه در لبنان، میرابوالفتح دعوتی، تهران، بعثت، بی تا؛ فصول من تاریخ الشیعه فی لبنان، علی المزین، بیروت، دارالفکر الحدیث، 2001م ؛ نحو تاریخ فکری سیاسی لشیعه لبنان، حسن خلیل غریب، بیروت دارالکنوز الادبیه، 2001م</ref>

در زمان [[حکومت صفویه]] و در حالی که شیعیان [[لبنان]] تحت حکومت سنی مذهب و متعصب عثمانی قرار داشتند، عده‌ایاز علمای [[جبل عامل]] به [[ایران]] آمدند. ایشان با استقبال صفویان مواجه شده و به همکاری متقابل با حکومت صفوی پرداختند. در دوران معاصر، باعزیمت [[امام موسی صدر]]از حوزه علمیه قم به لبنان، رابطه تنگاتنگی میان شیعیان ایران و لبنان برقرار شد. در آن زمان شیعه ضعیف ترین قشر جامعه لبنان بود؛ به گونه‌ای که بسیاری جوانان شیعه برای رهایی از این وضعیت، جذب [[احزاب چپ]] شده بودند.امام موسی صدر، با ایجاد مجلس اعلای شیعیان و اتحاد نسبی میان آنان، بر قدرت شیعیان در صحنه داخلی لبنان افزود. وی در سال 1972تشکیلاتی سیاسی به نام حرکه للمحرومین را به وجود آورد و در سال 1975 شاخه نظامی آن را با عنوان افواج المقاومه اللبنانیه، با نام اختصاری امل تأسیس کرد. این نخستین بار در تاریخ لبنان است که شیعه در چارچوب یک تشکیلات نظامی مستقل و غیر وابسته به دیگران، حضور خود را به اثبات می‌رساند.

انقلاب اسلامی و صحنه سیاسی لبنان <ref>ر.ک : دفاع از حق شیعه، ایران، لبنان و جهاد، حسن الامین، مترجم جمال الدین موسوی، تهران، تفاهم، 1382ش ؛ حقیقه المقاومه، عبدالمنعم شفیق، بیروت، حزب الله، 2000م</ref>  

بازتاب انقلاب اسلامی ایران در لبنان، غنی ترین و حساس ترین قسمت از تأثیرات جهانی و منطقه‌ایانقلاب ایران است. باید اذعان کردکه ایران در تلاش برای صدور انقلاب اسلامی و گسترش نفوذ خود،آرایش نیروها را در لبنان، از سال 1982 به این سو تغییر داده است. این امر در پهنه زمینه‌هایی چند رخ داده است.

جنبش امل به مثابه جنبش شیعی موفق، از جریان پر شور فراهم شده از طریق انقلاب سود برد. به هر حال این جنبش که جنبشی میانه رو ومحافظه کار به حساب می‌آمد، نمی‌توانست حامل اندیشه‌های ایدئولوژیک و پرشور انقلاب اسلامی باشد، از این رو به سرعت دچارانشقاق و ریزش نیرو گردید. هنگامی که (نبیه بری) رهبر جنبش امل،همزمان با اشغال لبنان توسط اسرائیل (1982)، در گردهمایی کمیته نجات ملی که به دعوت [[الیاس سرکیس]]، رئیس‌جمهور وقت لبنان شرکت کرد، سید ابراهیم امین مسئول دفتر جنبش امل در تهران، بابرگزاری کنفرانسی مطبوعاتی به کمیته نجات ملی و شرکت‌کنندگان درآن حمله کرد و آن را کمیته‌ایامریکایی نامید. سید حسین موسوی،جانشین رهبر جنبش امل نیز در این زمان به سوی منطقه بقاع به حرکت در آمد و تأسیس جنبش امل اسلامی را در آنجا اعلام کرد که بعدها به [[حزب الله لبنان|حزب الله]] پیوست <ref>احزاب سیاسی لبنان، نهاد حشیشو، مترجم سید حسین موسوی، تهران، مرکزمطالعات استراتژیک خاورمیانه، 1380ش، ص 44</ref>.  

همچنین امل کسانی چون زکریا حمزه،علی محمد الحسینی، مصطفی دیرانی، محمد عباسی، علی جابر، احمدخلیل فقیه و محمد مبارک را اخراج کرد که آنها هم بلافاصله [[مقاومت مؤمنه]] را بنیاد نهادند<ref>همان، ص 70</ref>.

در این میان مهم‌ترین جنبش (جنبش حزب الله) که تبلور عینی انقلاب اسلامی در لبنان به شمار می‌آید. در حالی که رهبران جنبش سید شرف الدیتن امل، علاقه چندانی به گفتمان و ایدئولوژی اسلام‌گرایی با قرائت انقلاب اسلامی لبنان نشان نمی‌دادند، جنبش حزب الله که متشکل از اسلام‌گرایان مبارز بود، به پرشورترین و مطمئن ترین حامل این گفتمان تبدیل شد<ref>از مقاومت تا پیروزی، مسعود اسداللهی، تهران، ذکر، 1379؛ چنبش حزب الله لبنان، گذشته و حال، مسعود اسداللهی، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی، 1382؛حقیقه المقاومه، عبدالمنعم شفیق، بیروت، حزب الله، 2000م ؛ حزب الله من التحریرالی الردع، عبدالله بلقزیز، بیروت، مرکز الدراسات الوحده الاسلامیه، 2006م</ref>.

ویژگی مشترک سوم عدم تأکید بر گرایشات فرقه‌ایاست. با توجه به تأکید حزب الله بر بنیادها و عناصر شیعی، هیچ گونه تمایلات فرقه گرایانه در اهداف آن به چشم نمی‌آید، بلکه بیشتر بر امت جهانی اسلام تأکید دارد. ویژگی مشترک دیگر اجرای شریعت اسلامی است.حزب الله در بیانیه تأسیس خود می‌گوید: (فرهنگ ما بر منابع قرآن،سنت و سیره معصومان و احکام و فتاوای صادره از سوی فقیه مرجع تقلید ما استوار است)<ref>احزاب سیاسی لبنان، ص 47</ref>.

دیگر باور مشترک اعتقاد به [[ولایت فقیه]] است. حزب الله همواره برپایبندی نظری و عملی به ولایت فقیه و رهبری مجتهد آگاه پای فشرده است که ممیزه اصلی این جنبش، از دیگر جنبش‌های اسلامی منطقه‌اینیز محسوب می‌گردد. دیدگاه حزب الله در‌این‌باره چنین است که (در خصوص ولایت امر، ما خود را به ولایت مرجعیت رشیدی پایبند می‌دانیم. ولایت در فقیه جامع الشرایطی که عدالت، اعلمیت،کفایت، آگاهی به مسائل روز، مدیریت، تقوی و سایر صفات لازم در اوتجلی یافته است).

حزب الله بر الگوگیری و پیوستگی با امام خمینی (ره) تأکید فراوان دارد. سید حسن نصر الله می‌گوید: (از نظر ما امام خمینی مرجع دینی،امام و رهبر به تمام معنای کلمه است. ایشان نماد و سمبل انقلاب علیه طاغوت‌ها، مستکبران و نظام‌های استبدادی است). سید ابراهیم الامین نیز می‌گوید: (ما در روند تصمیم‌گیری سیاسی تنها بر فقیه تکیه داریم. ما از فرامین امام پیروی کرده، به جغرافیا اعتقادی نداریم)<ref>جنبش حزب الله لبنان، گذشته و حال، ص 175</ref>.

در بعد دیگر از این قضیه و مشابهت میان انقلاب اسلامی و حزب الله،باید به محوریت روحانیت در عمل سیاسی توجه کرد. جایگاه ویژه روحانیون در حزب الله به نفوذ روز افزون این حزب در میان شیعیان لبنان انجامید. این در حالی است که اساس بخش زیادی از نفوذروحانیون شیعه در لبنان از تأثیراتی است که شیعیان لبنان از [[انقلاب اسلامی ایران]] پذیرا شدند. چنان که اسداللهی بیان می‌کند، روحانیون شیعه نقش مهم در حزب الله ایفا می‌کنند<ref>همان، ص 181</ref>.ارتباط میان ولی فقیه وپیروان لبنانی وی و پوشش اعمال و مواضع حزب الله ضمن حفاظت وصیانت از ماهیت اسلامی آن.

جریانات اسلامی شیعی از بعد دیگری نیز از انقلاب اسلامی تأثیرپذیرفته اند و آن بهره گیری کامل از نمادهای اسلامی است ؛ نمادهایی چون عاشورا، شهادت، امام حسین (ع)، ظهور حضرت مهدی (عج) ومساجد. از دیدگاه حزب الله، انقلاب ایران ایرانی نبود، بلکه مقدمه‌ایبرای ظهور امام زمان (ع) بود.

نکته مهم دیگر در زمینه تأثیرپذیری، تأثیر منطقی تحولات وتطورات انقلاب اسلامی بر حزب الله لبنان است. در‌این‌باره باید گفت که اگر چه تحولات حزب الله عمدتا درون زا است و همان شرایطی که تطورات انقلاب اسلامی را رقم می‌زند، درباره حزب الله نیز صادق است ؛ اما نمی‌توان از سهم بالای تحولات انقلاب اسلامی بر حزب الله لبنان فروکاست. حزب الله لبنان در خلال دهه 60 شمسی و 80 میلادی،متأثر از فضای داخلی لبنان و سیاست‌های ایران، رویکردی کاملا مبارزه جویانه و انقلابی داشت ؛ اما در اواخر دهه 80 میلادی با قبول قطعنامه 598 از سوی ایران و پایان جنگ عراق، و رحلت حضرت امام (ره)فضای جدیدی حاکم گشت. مجموعه تحولات ایران و اوضاع جهانی وداخلی لبنان، حزب الله را به سمت واقع گرایی سوق داد که آثاری بر جای گذاشت. حزب الله که در آغاز با پیمان طائف به شدت مخالفت ورزیده بود، به تدریج از روند مخالفت خود کاست و به همکاری با نظام سیاسی حاصل از پیمان طائف و نخست‌وزیر آن رفیق حریری پرداخت <ref>جنبش حزب الله لبنان، گذشته و حال، ص 196</ref>.

درهمین راستا، راهبرد سیاسی را در کنار راهبرد نظامی در دستور کار خودقرار داد که نتیجه آن اصلاح در کادر رهبری و اخراج شیخ صبحی طفیلی از شورای رهبری حزب بود که همچنان بر مواضع رادیکال پای می‌فشرد<ref>همان، ص 199</ref>.همچنین به آزادی گروگان‌های خارجی کمک کرد که همراه باشناسایی و به رسمیت شناخته شدن حزب الله از سوی دولت و حفظ سلاح در جنوب بود.بدین ترتیب حزب الله به مشارکت در نظام سیاسی لبنان پرداخت.

در ارزیابی تأمین این اهداف در رابطه با لبنان، به نظر می‌رسد که همانند بخش سیاست‌ها، در این عرصه نیز یکی از موفق ترین عرصه‌ها لبنان بوده است ؛ اگر چه هزینه‌هایی برای ایران داشته است ؛ اما فواید آن به مراتب بیشتر بوده است.

در زمینه تأمین هدف نخست می‌توان گفت که حضور حزب الله درلبنان، به مثابه ایران کوچکی در منطقه عربی است. گروهی که نظرنهایی را در چار چوب ولایت فقیه اتخاذ می‌کنند و خود را تابع دستورات ولی فقیه می‌دانند. چنان که پس از رحلت [[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله العظمی خویی (ره)]]، درحالی آیت‌الله سید محمد حسین فضل الله[[سید محمد حسین فضل الله]] از [[سید علی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] حمایت می‌کرد، حزب الله به ترویج و تبلیغ مرجعیت [[آیت‌الله خامنه ای|آیت‌الله خامن]]<nowiki/>ه‌ایپرداخت،از این رو موفقیت‌های حزب الله در عرصه سیاسی لبنان، چون اخراج اسرائیل از جنوب لبنان، پیروزی در مبارزات پارلمانی، ایفای نقش مهم در عرصه اجتماعی و سیاسی لبنان، و پیروزی در [[جنگ 33 روزه]]، همگی در بالا بردن مشروعیت مواضع نظام و تحکیم موقعیت نظام اسلامی در داخل ایران مؤثر محسوب می‌شود و اعتماد عمومی را نسبت به سیاست‌ها و آرمان‌های مطرح شده توسط نظام جلب می‌کند و به همگرایی بیشتر مردم با نظام می‌انجامد. به طور طبیعی ناکامی حزب الله در عرصه لبنان می‌تواند، اثرات نامطلوب در عرصه سیاسی ایران داشته باشد و سیاست‌های نظام را به خصوص در عرصه سیاست خارجی با پرسش مواجه سازد.

در تأمین هدف دوم نیز حزب الله لبنان، یک سپر دفاعی، خارج از مرزهای ملی برای ایران به شمار می‌رود. حضور حزب الله لبنان و دیگرگروه‌های شیعی چون امل، و گروه‌های مؤتلف سنی، چون جنبش توحیداسلامی، توان ایران را در پیشبرد اهداف منطقه‌ایو بین المللی افزایش می‌دهد و به تقویت مؤتلفان منطقه‌ایهمچون سوریه می‌انجامد. به ویژه با تثبیت حزب الله در عرصه سیاسی لبنان، با حفظ ابزار مقاومت،عرصه بازیگری و تأثیرگذاری ایران را افزایش داده، از این منظر، موجب ارتقای امنیت، پیرامونی ایران شده است. از سوی دیگر، از آنجا که اسرائیل اساسی ترین دشمن وجودی حاکمیت در ایران محسوب می‌شودو رقیب ژئوپولتیک و راهبردی ایران نیز هست، مقاومت حزب الله درلبنان، در کنار گروه‌های مؤثر فلسطینی، و مبارزه با اسرائیل در جنوب لبنان <ref>حمله اسرائیل به لبنان، محمد رضا شمس دولت، تهران، وزارت امور خارجه،1379ش ؛ هزیمه اسرائیل فی لبنان، الیاس مسوقانی، بن دار عطیه،2001م ؛ دراسه تحلیله فی العملیات الاستشهادیه فی جنوب لبنان، سعد ابودنیه، عمان، 1986م ؛الجنوب اللبنانی فی مواجهه اسرائیل، محمود سوبد، بیروت، مؤسسه الدراسات،1998م ؛ المجهول و المهمل من تاریخ الجنوب اللبنانی، حسن الامین، بیروت، دارالحداثه، 1999م</ref> ضربه پذیری ایران را کاهش داده، در مقابل ضربه پذیری اسرائیل را افزایش می‌دهد. از این رو نفوذ ایران در حزب الله و گروه‌های شیعیان لبنان، به ابزاری در جهت رفع تهدیدات منطقه‌ایدر [[خاورمیانه]] و [[خلیج فارس]] تبدیل شده است.

بنابراین هدف دوم نیز به طور نسبی با تحکیم موقعیت حزب الله درلبنان به ظهور رسیده است. گر چه آسیب‌ها و چالش‌هایی فراروی آن وجود دارد که برای مقابله با آن باید از ایرانی شدن حزب الله جلوگیری کرد و بر لبنانی تر شدن آن، ضمن حفظ ارتباط آن با ایران تأکید کرد.چنان که رهبران حزب الله نیز بر لبنانی عمل کردن، ضمن تبعیت ازولایت فقیه تأکید داشته اند.

اما هدف سوم که استقرار نظم جهانی، زیر چتر عدالت اسلامی است،آرمانی ترین هدف و سخت ترین آنهاست. این هدف با نگاه [[موعودگرایانه]] و منجی گرایانه ایدئولوژی اسلامی گره خورده است. این هدف هیچ گاه از سیاست ایران خط نخورده است ؛ گر چه نگاه به آن متفاوت بوده است. آن گونه که امام خمینی (ره) نیز از همان ابتدا به ماهیت استدراجی و تحقق تدریجی آن تأکید کرده بود. در این راستا به نظرمی‌آید که ارائه الگوی موفق از حزب الله، به عنوان جنبش اسلامی ـمیهنی و کار آمد توانسته و می‌تواند بیش از پیش به دست یابی به سوی این هدف و حرکت به سوی آن تأثیر بگذارد. برای نمونه پس از پیروزی حزب الله در جنگ 33 روزه و با اخراج اسرائیل از جنوب، نقش آفرینی حزب الله لبنان در جهت این هدف و معطوف کردن توجه امت اسلامی وآزادی خواهان جهان بیشتر گریده است.

در زمینه صدور انقلاب چنان که محمدی نیز بدان اشاره می‌کند، سه پارادایم در میان انقلابیون ایران وجود داشته است که در طول تاریخ دیپلماسی انقلاب اسلامی، همواره در نوسان و تطور بوده است. افزون برآنکه در هر دوره پارادایم غالبی وجود داشته است. پارادایم نخست برارزش‌های انقلاب در درون مرزهای ملی و عدم تعرض به محیطپیرامون باور داشته است. پارادایم دوم بر عدم تقید به مرزهای ملی وهدم این مرزها و عدم تعهد به پذیرش قوانین بین المللی تأکید داشته است. پارادایم سوم، به ساختن امت نمونه و سیاست کلی مسالمت‌آمیز باجهان خارج، ضمن ضربه زدن به منافع استکبار در شرایط مناسب وحفظ مصالح نظام معتقد بوده است. در سال‌های ابتدایی انقلاب هنگام نخست‌وزیری [[ بازرگان|مهندس بازرگان]]، پارادایم نخست بر دولت حاکم بوده است. افزون بر آنکه گروه‌های قومی خارج از دولت، بر پارادایم دوم و سوم تأکید می‌کرده اند. دیپلماسی دهه دوم انقلاب، تلفیقی از پارادایم دوم وسوم است که گاه یکی بر دیگری غلبه داشته است. پارادایم سوم را نیزمی توان، به دو استراتژی حفظ محور و رشد محور تقسیم کرد که استراتژی حفظ محور در دوره سوم جنگ تحمیلی و پارادایم رشد محورپس از جنگ پی گیری شده است.

طبیعی است که در پارادایم دوم، تمامی ابزارهای قهرآمیز به کار برده می‌شود. پارادایم سوم تلفیقی از ابزار قهرآمیز و مسالمت‌آمیز است ؛ البته استراتژی رشد محور ابزارهای مسالمت‌آمیز اولویت اساسی دارند.همچنین در نگاهی دیگر، همانند اسپوزیتو، می‌توان به دو گانه تأثیرمستقیم، اعم از فعالیت‌های سیاسی، دیپلماتیک، مالی و نظامی، وتأثیرات الهام بخش قائل شد. به نظر می‌رسد که مورد لبنان تنهاموضوعی است که بازتاب انقلاب بر آن، از تمامی شیوه‌ها و وسایل بهره برده است ؛ بدین معنا که بازتاب انقلاب در لبنان هم مستقیم و هم الهام بخش و برانگیزاننده بوده است ؛ هم از ابزار قهرآمیز و هم از ابزار مسالمت جویانه استفاده شده است.

حضور الهام بخش ایران در لبنان درسیاست‌ها و روش‌های حزب الله لبنان تبلور یافته است. همچنین انقلاب اسلامی در ایدئولوژی جنبش توحید به رهبری شیخ سعیدشعبان که یک جنبش اسلام‌گرای سنی است، تأثیر عمیق داشته است.چنان که بر روحانیونی چون سید محمد حسین فضل الله نیز تأثیر داشته است. حضور مستقیم ایران در صحنه لبنان به سال 1361 و هنگام اشغال لبنان توسط اسرائیل باز می‌گردد. این حضور نخستین نقطه تماس مستقیم میان انقلاب اسلامی ایران و یک طایفه شیعه مذهب درجهان عرب به شمار می‌رود. بنابر نظر یکی از پژوهشگران، ایران ازطریق حضور در لبنان، می‌توانست در زمینه گسترش مرزهای تنگ ژئوپولتیکی جنگ با عراق و نیز در خصوص دستیابی و اثر گذاری برگروه‌های بیشتری در جهان عرب امیدوارانه قدم بردارد. از جلوه‌های دیگر حضور مستقیم ایران، باید به کمک‌های آموزشی در ابعاد نظامی،فرهنگی، سیاسی، بهداشتی و فنی به نیروهای مبارز لبنانی اشاره کرد.همچنین سفارت ایران در آن سال‌ها، مرکز حمایت و پشتیبانی ازنیروهای مبارز ضد اسرائیلی و امریکایی بود که به حملات علیه آنهاانجامید. در بعد مالی، تورتون از متوسط ماهانه 10 میلیون دلار و سپس کاهش آن به یک میلیون دلار در سال گزارش می‌دهد<ref>انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، ص 141</ref>.

این گونه است که ایران از ابزار و روش‌های قهرآمیز و مسالمت‌آمیز درلبنان بهره برده است. از دیگر سو، حزب الله نیز بر پایه همان پارادایم ایران، شیوه‌ها و وسایل را به کار گرفته است. در دهه 80 میلادی،روش‌های حزب الله، روش‌های قهرآمیز و مبارزه جویانه و آشتی ناپذیر براساس پارادایم غالب در ایران بود؛ اما در دهه دوم انقلاب اسلامی و ازاواخر دهه 80 با تغییر پارادایم ایران، روش‌های حزب الله نیز به تدریج دچار تحول گشت. جناح رادیکال به رهبری شیخ صبحی طفیلی منزوی شد و گروگانگیری تکرار نشد. خشونت محکوم گردید و بر تعامل با دیگرفرقه‌ها و گروه‌ها تأکید شد. در این برهه ادبیات تبلیغات حزب الله نیزدچار تغییر گردید. تلویزیون المنار و رادیو النور تأسیس شد و به تدریج ادبیات جدیدی در آنها راه یافت که فراگیرتر بود و شعارها وجهه میهنی تری یافت <ref>جنبش حزب الله لبنان، گذشته و حال، ص 217</ref>. مفاهیمی چون (کلنا للوطن) و (کلنامقاومه)<ref>همان، ص 226</ref> همین تلاش را نشان می‌دهند. در صحنه سیاسی روش اتئلاف را پیش گرفت و به ائتلاف‌های انتخاباتی با احزابی چون امل،حزب کمونیست و احزاب دیگر پرداخت و از همین راه، وارد مصالحه ومذاکره با آنان شد<ref>همان، ص 207 - 208</ref>.چنانچه همین ائتلاف‌ها به پیروزی حزب الله منجر شد.

در نتیجه ارزیابی بازتاب انقلاب اسلامی در لبنان، ذیل سه مفهوم سیاست، اهداف و وسایل صورت گرفته است. مفهوم سیاست صدورانقلاب در جنبه‌های نرم افزاری را بیشتر مد نظر دارد و با ایدئولوژی پیوندیافته است. بر این اساس، شاهد حضور جدی ایدئولوژی انقلاب اسلامی در صحنه سیاسی لبنان که در جنبش حزب الله تبلور یافته هستیم.ولایت فقیه، همگرایی امت اسلامی، رهایی بخشی اسلام، جهان شمولی، وحدت، احیاگری، عدم جدایی دین از سیاست از جلوه‌های مشترک این ایدئولوژی در ایران و حزب الله لبنان است.

ذیل مفهوم وسایل و استراتژی نیز مقاله بر آن است که تأثیر ایران در لبنان، هم الهام بخش و هم مستقیم بوده است. هم از وسایل مسالمت‌آمیز و هم از ابزار قهرآمیز بهره برده است. به گونه‌ای که شایدتنها موردی است که تمام این وسایل به نحو نسبتا موفقیت آمیزی تجمیع شده است و در مجموع توان سیاسی ـ امنیتی جمهوری اسلامی را افزایش داده است. نکته دیگری که مقاله، در صدد تبیین آن است،موضوع تأثیر تغییر پارادایم در ایران بر مسائل لبنان و رویکردهای جنبش حزب الله است ؛ اگر چه تغییرات در حزب الله را عمدتا بایددرون زا دانست ؛ اما تغییرات در ایران، به مثابه منبع الهام بخش و عامل پشتیبانی کننده و تأثیرات آن بر سیاست‌های حزب الله غیر قابل انکاراست. بر این پایه در دهه اول انقلاب اسلامی که سیاست خارجی ایران بسط محور و حفظ محور بوده است، در صحنه سیاسی لبنان و استراتژی حزب الله هم به صورت سیاست‌های مخالفت با نظم سیاسی موجودلبنان و مخالفت با دولت و استفاده از ابزارهای قهرآمیز تبلور داشته است.اما پس از سال 68 و تغییر استراتژی ایران به تدریج شاهد تأثیر این تغییر در حزب الله نیز هستیم ؛ به گونه‌ای که شاهد سیاست درهای بازهمگرایی بیشتر با احزاب لبنانی، پذیرش ساخت دولت، و کاهش تنش‌ها با آن و استفاده از وسائل مسالمت‌آمیز توسط جنبش حزب اللهیم.

===ظرفیت‌ها و چالش‌های تقریب مذاهب اسلامی در لبنان===

 

 

 

لبنان (Lebanon) با جمعیتی حدود چهار میلیون نفر(حدود شانزده میلیون تبعة لبنانی نیز در خارج از این کشور زندگی می‌کنند.)و با مساحت 10452 کیلومتر مربع،(تقریباً 160 مرتبه کوچک­تر از ایران.) در غرب آسیا و در ساحل شرقی دریای مدیترانه واقع شده است <ref>سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت، 1391، ص10</ref>.

مذاهب اسلامی می‌توانند با محبت اهل‌بیت، به وحدت اسلامی دست یابند؛ چراکه اهل‌بیتِ آخرین فرستادة خداوند، در بین مسلمانان جایگاه ویژه‌ای دارند و مخالفت با شیعه، نباید به حساب اهل‌بیت گذاشته شود. حتی در میان وهابیت که مخالفین سرسخت شیعهاند و تا حد تکفیر شیعه پیش رفته‌اند، اهل‌بیت رسول خداˆ از جایگاه والایی برخوردارند<ref>ر.ک: قضیبی، 1426ق</ref>.

برشماری مشترکات فقهی شیعه و سنی، مجال وسیع و مفصلی را می‌طلبد و از توان این مختصر خارج است. مرکز تجمع علمای مسلمین لبنان، به‌همت شیخ دیاب مهداوی کتابی با عنوان الإصابة فی مختصر فقه اهل البیت والصحابه منتشر نموده که به تفصیل به مشترکات فقهی اشاره کرده است و اختلافات بین مذاهب را اجتهاد مرسومى‌دانسته است که در بین مجتهدین مذهب واحد هم یافت می‌شود<ref>ر.ک. مهداوی، بی‌تا</ref>.

==عربستان==

لبنان در مقایسه با کشورهای دیگر خاورمیانه، کشور بسیار کوچکی است. اهمیت کشور لبنان به سبب ژئوپولتیکی است.لبنان کشوری کوچک به مساحتی حدود 10452 کیلومتر مربع است. از شمال و شرق با سوریه، از غرب با دریای مدیترانه و از جنوب با فلسطین هم‌مرز است. ارتباط لبنان با دریا بسیار حائز اهمیت است. از قدیم فینیقی‌ها در لبنان زندگی می‌کردند و زمینۀ فعالیت آنها دریانوردی بوده است. رشته کوهی از شمال به جنوب و رشته کوهی از مرز سوریه تا فلسطین در خاک این کشور کشیده شده است.میان این دو رشته کوه‌ دشت بقاع قرار گرفته است. رودخانه‌های بسیاری نیز در این کشور وجود دارد از جمله: لیطانی، العاصی، رودخانۀ بیروت و....

==شهرهای لبنان==

به همین سبب، اقلیت‌ها برای نجات از زور و جور حکام ستمگر به مناطقی پناه می‌بردند که دسترسی به آن دشوار باشد ولذا کوهستان‌ها بسیار حائز اهمیت بود و در طول تاریخ اقلیت‌ها و مذاهبی که سرکوب و قتل‌عام می‌شدند، به کوهستان‌ها پناه می‌بردند. در آن زمان دسترسی به کوهستان‌ها بسیار دشوار بود. از همین‌رو، کوه‌های لبنان مهم‌ترین پناهگاه برای اقلیت‌ها بود.‌ یکی از علل مهم حضور پیروان بیش از 16 اقلیت مذهبی در لبنان، وجود جغرافیای طبیعی و رشته‌کوه‌ها برای پناه‌گیری افراد تحت ستم بوده است. دیرها و کلیساهای بسیاری در کوهستان‌ها باقی‌مانده است. بسیاری از شیعیان برای حفظ جانشان، مجبور به تقیه کردن شدند و خود را مسیحی معرفی می‌کردند.

درۀ عمیقی در لبنان وجود دارد که این کوه‌ها را به سه بخش شمالی، میانی و جنوبی تقسیم می‌کند. در حال حاضر، در بخش شمالی اکثریت با مسیحیان مارونی است. در بخش میانی منطقۀ شوف قرار دارد،‌ که به آن جبل دروز می‌گویند که اکثریت دروزی‌ها در آن زندگی می‌کنند. در جنوب هم جبل‌عامل با اکثریت شیعهنشین قرار گرفته است. در طول تاریخ جنگ‌ها و درگیری‌های بسیار خونینی بین مارونی‌ها و دروزی‌ها برای تسلط بر این جبل درگرفته که بسیار مشهور است و در نهایت، اکثریت دروزی‌ها در محدودۀ میانی و اکثریت مارونی‌ها در بخش شمالی سکنا گزیده‌اند. اما در گذشتۀ دور، ساکنان این جبل شیعیان بودند که از ستم بنی‌امیه و بنی‌عباس به اینجا پناه آورده بودند.

==گروه‌های مذهبی==

طایفه گرایی نشانگر ساختار جامعه لبنان می‌باشد. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می‌باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان‌ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین‌ها، کلدانی‌ها و نستوری‌ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین فرقه‌هااست. <ref>اسداللهی،مسعود،از مقاومت تا پیروزی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات اندیشه سازان نور، 1379، ص 193-192</ref>.

مسلمانان و مسحیان دو گروه دینی بزرگ لبنان هستند که هر یک به ترتیب 60 و 40 درصد جمعیت این کشور را به خود اختصاص داده‌اند؛ البته این آمار متغیر است و درصد جمعیت مسلمانان تا 63 درصد نیز ذکر می‌گردد. مسئله قطعی در این میان این است که جمعیت مسلمانان از بدو استقلال لبنان تا به امروز، همواره رو به ازدیاد بوده و از شمار جمعیت مسیحی، به دلایل مختلف و از جمله مهاجرت، کاسته شده است. مسلمانان لبنان را شیعیان (دوازده امامی)، اهل سنت، دروزی‌ها، علویان و اسماعیلی‌ها تشکیل می‌دهند و کاتولیک‌های مارونی، ارتدوکس‌های یونانی، کاتولیک‌های یونانی، ارمنیان ارتدوکس، ارمنیان کاتولیک، کاتولیک‌های رومی، آشوری‌ها، پروتستان‌ها و قبطی‌ها جامعه مسیحیان را تشکیل می‌دهند. یهودیان اقلیت بسیار کوچکی هستند که اغلب در بیروت سکونت دارند.در لبنان چهار قومیت عمده که به صورت سهم آنها در جامعه ملی درنظرگرفته شده‌اند، قومیتهای مسیحی مارونی، دروزی، سنی و شیعه هستند. سهم قومیتها در کشور لبنان عبارتند از:مارونی 18درصد، سنی 24درصد، شیعه 27درصد و دروزی 6درصد.<ref>طاهری، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی 1388 ص 118</ref>.

==دیدگاه علمای اهل سنت لبنان نسبت به اهل بیت علیهم السلام==

«[[شیخ حسن مرعب]]» معاون بازرس کل دارالفتوی پس از انتشار این ویدئو، جزو اولین افرادی بود که به آن واکنش نشان داد؛وافزود هرکس به اهل بیت اهانت کند، از ما نیست.

==سلفیت لبنان؛ پیدایش و گسترش==

==وضعیت مسیحیان در لبنان==

در مورد این روحانی با چهرة تیره و گندم‌گون که هشتاد سال از عمر خود را پشت سر گذاشته است،‌ هاله گسترده‌ای از ابهامات وجود دارد.

رئیس این جمعیت در حال حاضر شیخ حسام قراقیره می‌باشد (وی معاون رئیس اسبق بود و فراغ‌التحصیل دانش‌سرای شریعت در سوریه می‌باشد) مسئول جمعیت احباش در بقاع «شیخ اسامه السید» و در جنوب «خالد حنینه» است ضمناً احباش دارای طرفدارانی در اردوگاه عین‌الحلوه می‌باشند ولی استقرار عمده و مرکز ثقل اساسی آنان بیروت است. این جمعیت داراری دفاتری در کشورهای اروپای اعم از دانمارک، سوئد، فرانسه، سوئیس،‌؟‌؟؟؟ است.

نامهای دیگر:      

فرنجیه رییس جمهور !

می توان گفت که تاریخ جدید علویان از سال 1992 با اعطای حق 2٪ درصد نمایندگی پارلمان به این فرقه آغاز شد، قبل از این تاریخ این فرقه از نظر قانونی به رسمیت شناخته نشده بود و با توافق نامه طائف در سال 1989 که به جنگ داخلی لبنان پایان داد، دو نماینده در طرابلس و آکار به این فرقه داده شدند.علویان با نمایندگی دو نماینده در پارلمان لبنان حضور دارند.بر اساس توافق نامه طائف، علویان مجازند به ارتش لبنان وارد شوند و همچنین می‌توانند وارد مشاغل دولتی شوند.

=تقسیم‌بندی‌های سیاسی=  

سرزمینی که امروزه به نام «فلسطین » و جنوب لبنان شهرت دارد در حقیقت بستر جغرافیایی تلاشهای عقیدتی و فرهنگی پیامبرانی چون حضرت عیسی علیه السلام، حضرت موسی علیه السلام، حضرت داود علیه السلام، و حضرت سلیمان علیه السلام، و حضرت یحیی علیه السلام است. بسیاری از فرستادگان الهی در این ناحیه برای اعتلای آیین آسمانی خود رنج‌ها و محنت‌هایی را به جان خریدند و برخی دیگر در این مسیر به فیض شهادت نائل آمدند، همه ادیان الهی بر این نواحی به دیده احترام و قداست می‌نگرند. لبنان کشوری است که همواره در طول تاریخ عرصه مبارزه حق جویان با اهل باطل بوده و مردمانش برای به دست آوردن آزادی‌های معنوی و رهایی از اسارت‌های ستمگران از هیچ فداکاری سرباز نزده اند و استقامت، مقاومت و جانبازی را بر حقارت و ذلت و تسلیم شدن در برابر زورگویان و مهاجمان یاغی ترجیح داده‌اند.

«اریک رولو» همکار روزنامه «لوموند» فرانسه و یکی از بهترین کارشناسان خاورمیانه روزی به «تیری دژاردن » نویسنده فرانسوی و کارشناس جهان عرب گفته بود، در طی ده سال تلاش مطبوعاتی بارها درباره کشورهای عرب مقاله نوشته ام اما موفق نشده ام هرگز حتی یک سطر درباره لبنان بنویسم، به تحقیق درک و تحلیل مسایل این قلمرو از همه کشورهای خاورمیانه دشوارتر و پیچیده تر است. در کنفرانس سران عرب که در دسامبر سال 1969م در رباط مراکش برگزار شد، همه اعراب، درباره ملت عرب، جبهه متحد عرب و تثبیت هویت عربی سخن گفتند، اما هیات نمایندگی لبنان به ویژه با بی علاقگی بسیار به زبان فرانسه سخن می‌گفت!. در لبنان همه چیز یافت می‌شود: معلوم و نامعلوم، بهترین و بدترین، فقیر و غنی، مسیحی و مسلمان، شیعه و سنی، انعطاف پذیر و بی انعطاف، مهمان نواز و بی قید، اهل جمود و تحجر، روشنفکر و متفکر دارای ذهن پویا و فعال. با این همه، لبنان کشور دلربایی است و از جاذبه‌های مذهبی و فرهنگی و جغرافیایی آن نمی‌توان صرف نظر کردد<ref>ژاردن،تیری،صد میلیون عرب، ترجمه حسین مهری، ص 173</ref>.

قدیمی ترین نامی که برای سرزمین کنونی لبنان ذکر شده «فنیقیه » است، آنان قومی دریانورد و تجارت پیشه بودند که حدود 3500 سال قبل به سواحل لبنان کنونی مهاجرت کردند. مهمترین فعالیت اقتصادی این قوم تهیه رنگ قرمز ارغوانی زیبایی بود که از نوعی صدف دریایی تهیه می‌کردند و این رنگ برای رنگ آمیزی لباس و به خصوص شنل به کار می‌رفت. نام فنیقی‌ها را یونانی‌ها به آنان دادند که هم به معنای رنگ ارغوانی است و هم نام صدفی است که از آن، این رنگ بدست می‌آید.

چون در طول تاریخ، لبنان تابع سوریه کنونی (شام) بوده تحت عنوان کلی «شامات » نیز از آن سخن گفته‌اند در طول دوره حاکمیت عثمانی به این سرزمین به دلیل ساختار سیاسی خاصی که داشت لبنان را سرزمین خودمختار لبنان نامیدند و در سال 1920م یعنی در زمان سلطه استعماری فرانسویان به لبنان بزرگ مرسوم گردید و با احراز استقلال در 21 نوامبر 1941 میلادی جمهوری لبنان (جمهوریة اللبنانیة) به وجود آمد که هم اکنون نام رسمی آن می‌باشد و در عرف بین الملل بدان لبائن ( Lebanon) می‌گویند. در فرهنگ‌های لاتینی این کشور را به صورت لیبانوس (Libanus) و در زبان فرانسوی لیبان ( Libaon) و در زبان انگلیسی به صورت لبنان (Lobnan) نوشته اند<ref>خیراندیش ،رسول،شایان،سیاوش.ریشه یابی نام و پرچم کشورها، ص 155</ref>.

کشور لبنان به عنوان کوچکترین سرزمین خاورمیانه، پس از بحرین، با 10453 کیلومتر مربع در آسیای جنوب غربی قرار دارد، این واحد سیاسی از شمال و شرق به سوریه، از جنوب و جنوب شرقی به فلسطین و از غرب به دریای مدیترانه محدود می‌شود. لبنان به دلیل قرارگرفتن به ساحل شرقی مدیترانه، راه داشتن به دریای آزاد و آبهای بین المللی در گذر تاریخ نقطه سرآغاز نفوذ قوای استعماری به منطقه حساس خاورمیانه بوده است. لبنان در شمال به شکل مستطیل نسبتا عریض است که در جنوب این عرض کاهش می‌یابد. طول آن که در جهت شمالی، جنوبی است از «عکار» تا «هنتیا» به 210 کیلومتر بالغ می‌گردد ولی عرض آن به 80 کیلومتر می‌رسد، این کشور بین عرض شمالی 50/33 و 43/33 و طول شرقی 50/35 و 33/36 واقع شده است. محدودیت مساحت و طول مرزهای لبنان مناطق حساس جغرافیای طبیعی آن را در مجاور هم قرار داده و شمال و جنوبش به قدری به هم نزدیکند که می‌توان در مدت 5/2 ساعت با ماشین شمال لبنان را از طریق بیروت پیمود و به جنوب آن رسید. سواحل آن نیز شنی و دارای بندرها و لنگرگاههای کوچکی می‌باشد<ref>علیزاده،فرهنگ سیاسی لبنان، ترجمه محمد رضا گلسرخی و محمد رضا معماری، ص 11. کسمایی،علی اکبر، جنگ داخلی لبنان، ص 158، مجله پیام انقلاب، شماره 169، ص 34</ref>.

لبنان از سطح دریای آزاد 3000 متر ارتفاع دارد و کشوری نیمه کوهستانی به شمار می‌آید و بلندترین قله اش، «قرنه سودا» 3083 متر ارتفاع دارد، شهرها و دهکده‌های لبنان در دامنه کوهها و بر فراز قله‌ها و کوهپایه‌ها قرار دارند و بدین جهت شهرها و دهکده‌های آن نمی‌توانند بیش از حد معینی گسترش یابند. اراضی لبنان که در مرحله سوم زمین شناسی تکوین یافته، دارای دو سلسله جبال «داخلی و ساحلی » است که از شمال شرقی تا جنوب غربی کشیده شده و به دو منطقه تقسیم گردیده اند.

«منطقه ساحلی » کم دامنه و کم ارتفاع به طول 180 کیلومتر از «راس الناقوره » در جنوب تا «النهرالکبیر» در شمال که «السلسلة الغربیة » نام دارد کشیده شده است. کوههای عطار، نیحا، الریحان و جبل عامل از ناهمواری‌های این منطقه هستند. سلسله جبال داخلی (لبنان شرقی یا کوه حرمون) به موازات ارتفاعات ساحلی بوده و مهمترین بلندی‌های آن جبل الشیخ نام دارد، کوههای مزبور که خود از چند قسمت تشکیل شده، در بسیاری از بخش‌های خود مانعی در راه ارتباط بخش شرقی و غربی لبنان مانع بزرگی ایجاد کرده است، شیب این ارتفاعات از سمت غرب به «دره بقاع » ختم می‌شود و با تنگه‌های سخت و سنگی مشخص می‌گردد، شیب‌های غربی این کوهها در معرض بادهای باران زا قرار دارند.

بین ارتفاعات شرقی و غربی دره مرتفع بقاع با 112 کیلومتر طول و 26 کیلومتر عرض قرار دارد این دره را آب خیز 1080 متری میان «نهرالعاصی » و «رود لیطانی » در حوالی «بعلبک » به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. شمال این دره را کوه‌های کم ارتفاعی قطع می‌نماید که از سنگهای سست پوشیده شده‌اند. جبل لبنان وزش بادهای غربی را سد می‌کند و میزان نزولات متوسط سالیانه را به حدود 300 میلیمتر کاهش می‌دهد. در جنوب بعلبک کف دره دارای فراز و نشیب‌هایی است و خاک قرمز آبرفتی آن به سبب اندک افزایش در میزان بارندگی حاصلخیزی افزونتری دارد، هم در امتداد رود لیطانی که روستاها برای در امان ماندن از جریان سیل در ارتفاعات واقع اند و هم در مسیر چشمه‌هایی که در دامنه کوه‌ها به سمت شرق و غرب واقع شده‌اند روستاهای بزرگ و به شدت متراکمی به مقدار نسبتا زیادی وجود دارد. دره بقاع از طریق وادی التیم (حاصبیا) به سمت جنوب امتداد می‌یابد به رغم این که وادی مزبور توسط نهر حاصبانی (از نهرهای اصلی اردن) زه کشی می‌شود مع الوصف منطقه‌ایدورافتاده تا اندازه‌ایغیر قابل دسترس و تراکم جمعیت در آن کم است و روستاهایش فقیرند<ref>بیومونت ،پیتر،خاورمیانه،ترجمه محسن مدیرشانه چی و ... ، ص 474 - 475</ref>.

بزرگترین رودخانه لبنان «لیطانی » نام دارد که از آلیک (Aliek) در 25 کیلومتری جنوب بعلبک جریان یافته و رو به سمت جنوب به بقاع و از آنجا به کوهستان رسیده و به سوی غرب تا رسیدن به دریای مدیترانه امتداد می‌یابد. اهمیت لیطانی برای لبنان همپای سد بزرگ «اسوان » برای مصر و «سد فرات » برای سوریه بر آورد شده است. طول این رودخانه 146 کیلومتر است که بنا به عقیده پاره‌ایاز کارشناسان می‌تواند منشا یک بحران بین المللی شود; زیرا یکی از هدف‌های اسرائیل در توسعه اراضی دستیابی به آب این رودخانه می‌باشد. «رعنان فایتس » کارگزار صهیونیستی اندیشه‌ایرا مطرح می‌کند که افشاگر مقاصد مستمر توسعه طلبانه رژیم اشغالگر قدس است. او خواستار بهره برداری از آبهای رودخانه لیطانی به منظور اجرای پروژه‌هایی در مناطق اشغال شده است<ref>مؤسسة الارض،استراتژی صهیونیسم در منطقه عربی و کشورهای همجوار آن، ص 62</ref>.

در واقع رودخانه‌های لبنان قبل از آن که تامین کننده آب شیرین باشند، منشا اختلافات سیاسی گردیده اند، «رودخانه حصبانی » به یک مجادله بین المللی دامن زد و «لیواشکول »، نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در گفتگویی با فیلسوف فرانسوی «ژان پل سارتر» در سال 1968م از مقصدی خطرناک در این ارتباط پرده برداشت و به وی گفت: «اسرائیل سه بار تقسیم شد بار اول زمانی بود که رودخانه‌های حصبانی و بانیاس خارج از محدوده آن گذاشته شد»<ref>همان، ص 63</ref>.

«رودخانه اورنتس » نیز یک مشکل منطقه‌ایپدید آورد. لبنان قبل از آغاز جنگ‌های داخلی طرحی برای ایجاد یک سد بزرگ بر روی «اورنتس » تهیه کرده بود اگر این پروژه به انجام می‌رسید، دولت لبنان قادر بود دو تونل بزرگ حفر نماید اولی برای رساندن و آبیاری 400 هکتار زمین و دومین به «هرمل » (Hermel) جهت آبیاری 3000 هکتار از اراضی آن منطقه. از ظرفیت بالقوه رود حصبانی هم بهره برداری درستی نشد، زیرا دولت‌های مختلفی که از سال 1955م تاکنون در لبنان روی کار آمده اند، هریک به نحوی از انحاء بر پروژه‌های مزبور تغییراتی وارد آورده اند. رود حصبانی که از لبنان به سوی جنوب جریان دارد و به جلگه حولا در فلسطین می‌رسد، قرار بود این رود دارای سدی به ارتفاع 60 متر گردد و 165 میلیون متر مکعب آب را در لبنان ذخیره سازد که این پروژه هم عملی نشد (رضویان،محمد تقی،خاورمیانه: ج اول (کلیات جغرافیایی)، ص 112 ). رودخانه اورنتس کشورهای سوریه و لبنان را به مدت بیست سال بر سر مسئله تقسیم آبهای خور درگیر کرده بود تا این که در اوائل سال 1971م با امضای موافقت نامه‌ایبین طرفین مقرر گردید لبنان تنها یک پنجم از مجموع 400 میلیون متر مکعب آن را دریافت دارد . دیگر رودخانه‌های لبنان عبارتند از: الکبیر، البارود، قادیشا، الجوز، اللامور، الزهرانی که ساحلی است.

امروزه لبنان به لحاظ هدف اداری به پنج محافظه یا استان تقسیم شده است: استان بیروت، استان جبل، استان بقاع، استان شمال و جنوب. مجموع استانهای مذکور خود به 24 شهرستان تقسیم می‌شوند که در راس هر کدام یک فرماندار وجود دارد .

بیروت شرقی که بخش مسیحی نشین آن است، بیروت غربی که به مسلمانان سنی مذهب اختصاص دارد، حومه بیروت یا ضاحیه که در بخش جنوبی قرار گرفته و به شیعیان اختصاص یافته و منطقه تحت نفوذ حزب الله لبنان می‌باشد، همین ناحیه بر اثر منازعات داخلی و رویارویی با غاصبان نژادپرست صهیونیستی آثار ویرانی و گلوله‌ها را بر بسیاری از اماکن مسکونی و تجاری و اداری خود دارد، جالب آن است که چندی قبل به طور معمول بین 6 تا 12 ساعت در شبانه روز برق ناحیه ضاحیه قطع بود و مردم از موتور برق استفاده می‌کردند درحالی که این وضع نابسامان در دیگر نقاط بیروت کمتر مشهود بود، اما گویا اخیرا تا حدودی این وضع آشفته بهبود یافته است اما از نظر استفاده از آب آشامیدنی; مردم این ناحیه اوضاع نامساعدی دارند و ناگزیرند برای تامین آب مشروب آن را خریداری کنند<ref>سازمان حوزه ها و مدارس علمیه خارج از کشور،آفاق اسلام، ج 41 (لبنان)، ص 15</ref>.  

استان بقاع به مرکزیت زحله در نواحی داخلی لبنان قرار گرفته است، این شهر در نبرد میان قوای سوری و فالانژهای لبنان صدمات زیادی را تحمل کرد. بقاع پنج بخش دارد: زحله، بعلبک، الهرمل، راشیا و البقاع الغربی <ref>کسمایی،علی اکبر، جنگ داخلی لبنان، ص 159</ref>.

با این حال در اکثر فروشگاه‌های بزرگ و حتی کوچک و پمپ بنزین‌ها دلار را با نرخ ثابت ۱۵۰۰ لیره از شما قبول می‌کنند.دلار آمریکا معادل 1500 لیره است.

==بانکداری==

==تجارت==

==گردشگری==

==کشاورزی==

بخش بانکی لبنان، یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های بانکداری عربی و جهانی نسبت به حجم اقتصاد ملی آن است؛ به‌طوری‌که در پایان سال 2015 حجم دارایی‌های کلی این بخش حدود 4 برابر حجم درآمد ناخالص ملی بوده است. (186 میلیارد دلار).همچنین میزان سپرده‌های بانکی (شامل سپرده‌های خصوصی مقیم و غیر مقیم و سپرده‌های بخش دولتی است) حدود 3 برابر درآمد ناخالص ملی است. (حدود 155 میلیارد دلار)  

==تعداد و ترکیب بانک‌ها==

==سود‌های بانکی==

==بزرگترین بانکها==

==شعب خارجی==

==بانکداری اسلامی==

==لبنان سرزمینی باستانی==

==صنعت گردشگری==

ایتالیا با ۲۲ هزار و ۴۰۰ گردشگر و ترکیه با ۱۹ هزار و ۴۰۰ گردشگر، بالاترین آمار حضور گردشگران اروپایی در لبنان را به خود اختصاص داده‌اند. مطابق همین گزارش، گردشگران اروپایی بیشتر از موزه‌ها، آثار باستانی و اماکن تاریخی بازدید می‌کنند[https://www.mehrnews.com/news/4377076/%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B7-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF (برای اطلاع بیشتر به سایت خبرگزاری مهر مراجعه کنید)].

==مشکلات آموزش عالی در لبنان==

لبنان شاهد وجود 77 دانشگاه ومرکز آموزش عالی است. این رقم در سال 1996 تنها 42 مرکز أموزش عالی بود. بعضی از صاحبنــظران ایــن رشد را یـــک خـــــطر غم انگیز می‌دانند. از دیدگاه آنان مشکل در رشد تعداد دانشگاه‌ها ومؤسسات آموزش عالی نیست بلکه در کیفیت آنها ومهمتر از آن در میزان مطابقت آنها با احکام قانونی ومقررات موجود در این زمینه است. بعضی از مجوزهای صادر شده بمنظور تأسیس دانشگاه‌ها ومؤسسات از لحاظ مضمون مخالف قوانین ومقررات مادر در این باب است. مهمترین نقطه عطف در شروع صدور مجوز‌ها به سال 1996 برمی‌گردد البته نه تنها در صدور مجوزها, بلکه این سال, سال تولد دستور العمل ومجوز شماره 8864 است که در آن شروط ومعیارهای لازم برای صدور مجوز تأسیس مراکز عالی تکنولوژیک معیّن شده است وضمناً نظام آموزشی وابسته به آنرا بمنظور اخذ گواهی دانشگاهی در تکنولوژی (D.U.T) مشخص کرده است. دستور العمل دیگر صادره به شماره 9274 در سال 1996, شروط ومعیارهای لازم برای صدور مجوز تأسیس مراکز خصوصی آموزش عالی یا ارتقاء دانشکده‌ها یا مدارس عــالیِ موجود را بیان می‌دارد. ایــــن دستور العمل پس از 34 سال انتظار صادر شد واین در حالی است که ماده 11 از قانون نظام آموزش عالی در لبنان که در تاریخ 26/12/1961 صادر شده است مشخص نموده که صدور دستور العمل اجرایی آن نیاز به مهلتی حدأکثر یکساله از تاریخ چاپ قانونی آن در روزنامه رسمی‌دارد. گرچه صدور این مجوز با تأخیر صورت گرفت ودر این مدت هیچ معیار روشنی که مبنای در خواست مجوزها باشد وجود نداشته است, اما طولی نکشید که بدون توجه به مهلت قانونی, در همان زمان دستور العمل شماره 9278 صادر شد که اجازه ارتقاء بعضی از دانشکده‌ها وانستیتوهای عالی را به سه دانشگاه جدید داد. این دانشگاه‌ها عبارتند از: دانشگاه اسلامی بیروت( بعد از افزودن تعدادی دانشکده وانستیتو به دانشکده علوم اسلامی), دانشگاه آنطونی ودانشگاه لبنانی- آمریکایی؛ همچنین مجوز تأسیس مرکز دانشگاهی تکنولوژی در طرابلس ویا افزایش تعدادی دانشکده به دانشگاه‌هایی که قبلاً موجود بودند مثل قدیس یوسف, روح القدس, سیده لویزه وبلمند ودانشگاه بیروت عربی, صادر شد[https://www.icro.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=261&pageid=32738&p=106&showitem=8457 (برای اطلاع بیشتر به سایت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی مراجعه کنید)].

==دستور العمل‌های متضاد==

==دانشگاه‌ها ومؤسسات آموزش عالی خصوصی==

ماده سوم: به انجمن کامپیوتر وآموزش عالی تکنولوژی سی. اند. ای. اجازه تأسیس انستیتو سی.اند.ای امریکن یونیورسیتی داده می‌شود. وضعیت فارغ‌التحصیلان این انستیتوها مطابق با احکام وقوانین نظام آموزش وعالی خصوصی روشن شده است.

واضح است که این مجوزها برای هموار کردن واقعیت‌های نادر وپوشش قانونی دادن به موارد نادر است. با این معنا ومفهوم, حقوق این مؤسسات وتعهدات آنان روشن نیست وعدم وجود ضوابط, بابِ بازی با قانون وتحلیل آنرا باز گذاشته ونمونه بارز آن افتتاح شاخه‌های این مراکز در نقاط مختلف لبنان است.خطر این مجوزها در عدم محدویتی است که دارند وچیزهای فراوانی را نامشخص رها کرده اند وقانون نیز این نقاط را قطعی نکرده ومجوزهای بعدی نیز به این نقاط اشاره نکرده اند. این بی توجهی, باب اجتهاد را مقابل صاحبان این مراکز باز گذاشته تا مراکز دیگری را در نقاط مختلف بوجود آورند. این موارد در مورد ایجاد شاخه‌ها بود, اما درباره ایجاد رشته‌های جدید, در فهرست رشته‌های اساسی, که مخصوص انستیتوهای تکنولوژی دانشگاهی است چیزی لحاظ واشاره نشده است.

بعضی از سیاستمداران در دهه شصت میلادی به آن تمسک می‌جستند... در این میان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی واقمار کمونیست آن آثاری سلبی بر دانشجویانی گذاشت که انتخاب وبرگزیدن بورس تحصیلی ای که این دولت‌ها به بعضی از احـــزاب لبنانی می‌دادند را از دست دادند. با این دیدگاه نیاز به دانشگاه‌های خصوصی به نظر خواستاران آن ضروری بود, ودر سایه نابودی قدرت دانشگاه لبنان در فراگیری وپوشش دادن به تعداد فراوان دانش‌آموزانی که مرحله دبیرستان را به پایان برده بودند وآرزوی ورود به دانشگاه را داشتند, راهی جز توسعه وگسترش دانشگاه‌های خصوصی در لبنان نبود. صاحبان این نظریه در دفاع خود تأکید دارند که این دانشگاه‌ها نه تنها دارای اسلوب آموزشی دانشگاه‌های با سابقه وقدیمی هستند بلکه از کادر علمی آنان نیز کمک می‌گیرند والبته با شهریه‌های کمتر وحقوق بالائی که به استادان می‌دهند. پس مشکل در کجاست؟ به نظر آنان مشکل در صورت ظاهر ومکان ونام دانشگاه است ونه در مضمون ومحتوای آن. اما نکته‌ایکه مدافعین این‌گونه دانشگاه‌ها از آن غافلند جزئیات مهمی است که سبب تفاوت فراوان میان گواهی صادره از این نوع از دانشگاه‌ها با دانشگاه‌های معتبر است.

بعضی از خانواده‌های ایـن دانشجویان حقیقت وماهیت این دانشگاه‌ها را می‌دانند اما چاره‌ایندارند زیرا بضاعت علمی فرزندان آنان اندک است ورغبتی به درس ندارند وپیوستن به دانشگاه‌های قدیمی وبا سابقه باعث هدر رفتن پول ووقت آنان, بدون تحقق نتیجه است در حالیکه اگر اینان در امتحان ورودی این دانشگاه‌ها قبول شده وسپس مدرکی بگیرند, این مدرک هر چند از لحاظ سطح علمی دارای مشکلاتی است اما بهتر از هیچ است. این ملاحظات گذرا وسریع, ممکن است کافی باشد برای ابطال دلائل کسانیکه از این دانشگاه‌ها دفاع می‌کنند. این یک مشکل اساسی است که نیاز به راه حل عمیق دارد وعلّت در عــدم وجود یک سیاست آموزشی مبتنی بر توجیه دانشجو ومشخص کردن رشته‌ها مطابق با معدل آنان در مرحله دبیرستان, نهفته است. این واقعیات, چنین واکنشی را بوجود آورده که اگر جذب تعداد دانشجویان بیشتر از قدرت دانشگاه لبنان است ویا اگر وضعیت اقتصادی اجازه رفتن آنان به دانشگاه‌های قدیمی را نمی‌دهد, حل مشکل به اجازه دادن برای تأسیس دانشگاه‌ها به هر کیفیتی نیست. اگر اینها دانشگاه هستند که البته بیشتر آنان این‌گونه نیست, کافی نیست که هر مؤسسه آموزش عالی با زدن یک تابلو برسردر ورودی اش اعلام کند دانشگاه است تا دانشگاه شود وحتی حضور بعضی از سیاستمداران یا متخصصین آموزشی وتربیتی در مراسم جشن این دانشگاه‌ها به معنای عدم مخالف این دانشگاه‌ها با قانون نیست چون مثل این امور در لبنان فراوان است. بیشتر این دانشگاه‌ها دارای مجوز انستیتوی دانشگاهی ونه دانشگاه میباشند که فرق فراوانی بخصوص در سطح مدرکی که این مؤسسات حق دارند به فارغ‌التحصیلان خود دهند, وجود دارد. مدرک انستیتو دانشگاهی که اسم آن دیپلم دانشگاهی تکنولوژی ( D.U.T ) یا ( A.A ) مطابق نظام آمریکائی است, در واقع مدرک لیسانس دانشگاهی ویا معادل آن نیست. احیاناً دانشجو ماهیت مدرک اعطایی را نمی دانــد وفقط راضی است که دانشگاهــــی که در آن تحصیل مــی کند شاخه‌ای از شاخه‌های یک دانشگاه مشهور در خارج است وتوجه ندارد که دولت لبنان اگر آنرا قبول کند با چه مدرکی معادل وارزشیابی می‌شود.

==پیامدها==

 

آنان نگرانند که در آینده ناظر چه اوضاعی خواهند بود وچه نوع رهبرانی زمام امور لبنان را برعهده خواهند گرفت؟[https://www.icro.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=261&pageid=32738&p=106&showitem=8457 (برای اطلاع بیشتر به سایت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی مراجعه کنید)]

==دانشگاه‌ها==

===دانشگاه لبنان (الجامعة اللبنانیة)===

===دانشگاه آمریکایی بیروت (AUB)===

===دانشگاه سنت جوزف===

 

===دانشگاه اسلامی لبنان===

دانشگاه اسلامی لبنان یک دانشگاه خصوصی متعلق به مجلس اعلای شیعیان لبنان است و تحت نظر آن اداره می‌شود و در اکثر رشته‌های علوم انسانی و فنی و ریاضی فعالیت می‌کند،ولی در حوزه علوم پزشکی فقط در دوره پرستاری دانشکده دارد که قرار است در آینده دانشکده علوم پزشکی نیز در آن دایر شود.

دوره دکتری در دانشگاه اسلامی لبنان به این گونه است که دانشجو باید پروپوزال خود را طبق استاندارد دانشگاه برای گروه علمی دانشکده ارسال کند، گروه علمی نیز بعد از بحث پیرامون موضوع، پروپوزال آن را یا رد و یا تایید نموده و بر اساس موضوع برای آن استاد راهنما تعیین می‌کند، باید به این نکته توجه داشته باشید که از زمان ارسال پروپوزال تا تایید نهایی آن بین شش ماه تا یک سال طول می‌کشد و احتمال رد پروپوزال زیاد است و بعد از این مرحله ثبت نام دانشجو قطعی شده و باید مشغول تهیه رساله تحت اشراف استاد راهنما شود. دانشجو بعد از سه سال از تایید موضوع؛ اجازه دفاع از رساله خود را پیدا می‌کند که این دوره هم عموما بیش از سه سال طول می‌کشد[https://www.isna.ir/news/91082011868/%D9%87%D9%85%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B2-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D8%AD%D8%B5%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AF (برای اطلاع بیشتر به سایت خبرگزاری ایسنا مراجعه کنید)].

===دانشگاه عربی بیروت===

 

===دانشگاه بین‌المللی لبنان (LIU)===

 

===دانشگاه لبنانی آمریکایی (LAU)===

 

مدرک لیسانس علوم ( BS ) در داروسازی(۵ ساله)

در سال ۲۰۰۹، نانسی هافارت، Ph.D.، RN، به عنوان دبیر و استاد استخدام شد برای ادامه برنامه‌ریزی

===دانشگاه امام اوزاعی===

طول دوره در این دانشگاه در دوره کارشناسی چهار سال است و در آن دانشجو باید در کنار درس،تحقیقاتی را به اساتید تحویل دهد، دوره کارشناسی ارشد بیش از دو سال است و در سال اول مواد درسی را باید گذراند و در سال دوم چند عنوان تحقیق به دانشجو داده می‌شود و بعد از تایید این تحقیقات دانشجو باید با تصویب موضوع برای تهیه پایان نامه اقدام کند.

===دانشگاه نوتردام===

==موسسات فرهنگی و مطالعاتی==

===امام خمینی===

 

===امام موسی صدر===

 

مؤسسات امام صدر پذیرفته‌ است که نیازمندی‌های اساسی ساکنان جنوب لبنان همچنان اولویت نخستش باشد. برای همین مؤسسات تلاش می‌کنند بیماری، فقر و ناآگاهی را مهار کنند تا ستون‌های برپایی جامعه‌ای دادگر را برافرازند. جامعه‌ای که در آن همه فرصت‌هایی برابر برای پیش‌رفت خواهند داشت. مؤسسات تلاش می‌کنند اهالی جنوب خودشان در برنامه‌ریزی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها شرکت کنند تا نیازهای واقعی جوامع محلی شناخته شود. همچنین مؤسسات با نهادهای همفکری که به شفافیت، برابری و تعیین وظایف ایمان دارند، همکاری می‌کند تا اهداف زیر محقق کند:

 

===الحضارة===

===النادی الحسینی===

 

==حوزه‌های علمیه==

==پیشینه حوزه‌های علمیه==

===النجف الاشرف للعلوم الدینیه===

===حوزه الامام الاجواد===

===حوزه الامام الحجه===

این حوزه در دو سطح مقدمات و سطح طلبه دارد که طلبه بعد از گذراندن سطح برای ادامه تحصیل در بحث خارج به نجف یا قم مراجعت می‌کند. این حوزه فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی داشته و هر سال تنها بیست طلبه پذیرش دارد<ref>همان، ص245</ref>.  

===حوزه الامام الحسن المجتبی===

این حوزه، دومین حوزه شیعی بعلبک است که شیخ مهدی سلیمان یحفوفی در سال 1997م تأسیس کرد. در این حوزه افزون بر دروس حوزوی، برخی مواد درسی فرهنگی اجتماعی نیز تدریس می‌شود. هر چند مؤسس این حوزه از فارغ‌التحصیلان حوزه علمیه قم است، ولی این حوزه در واقع به درخواست آیت‌الله سیدمحسن حکیم تأسیس شده است و به مجلس اعلای شیعیان لبنان و حوزه علمیه نجف مرتبط است. تمام سطوح حوزوی در آن تدریس می‌شود و تعداد طلاب آن بیش از 40 نفر است<ref>شاکر سلماسی،معرفی حوزه های علمیه معاصر شیعه،ص 19</ref>.

===حوزه الامام الصادق در صیدا===

===حوزه الامام الصادق در نبطیه===

===حوزه الامام علی===

===حوزه الامام المنتظر===

===مدرسه الامام المهدی در بیروت===

===حوزه الامام المهدی در جبل عامل===

==مدارس و کتب درسی==

===مقاطع تحصیلی، تفاوت بخش دولتی و خصوصی===

===مرحله دوم یا مقطع دبیرستان و هنرستان===

===برنامه درسی و زبان در مدارس لبنانی===

===چند آمار از وضعیت آموزش در لبنان===