۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
<br> | <br> | ||
چون اقدامی در این زمینه صورت نگرفت، یلتسین در ۲۷ مهر ۱۳۷۰/ ۱۹ اکتبر ۱۹۹۱، سه روز به چچنیها فرصت داد که این تصمیم را بپذیرند. دودایف اقدام یلتسین را به منزله اعلان جنگ دانست و از چچنیها خواست تا برای جنگ آماده باشند. | چون اقدامی در این زمینه صورت نگرفت، یلتسین در ۲۷ مهر ۱۳۷۰/ ۱۹ اکتبر ۱۹۹۱، سه روز به چچنیها فرصت داد که این تصمیم را بپذیرند. دودایف اقدام یلتسین را به منزله اعلان جنگ دانست و از چچنیها خواست تا برای جنگ آماده باشند. | ||
<br> | |||
==انتخابات ریاست جمهوری== | |||
در ۵ آبان ۱۳۷۰/ ۲۷ اکتبر ۱۹۹۱، انتخابات ریاست جمهوری چچن برگزار شد و دودایف با اخذ ۹۰% آرا بر سه نامزد انتخاباتی دیگر پیروز شد. در آبان ۱۳۷۰/ نوامبر ۱۹۹۱، دولت جمهوری در چچن، مستقل از روسیه، تشکیل شد. | |||
<br> | |||
روسیه انتخابات چچن و پیروزی دودایف را تأیید نکرد و مجوز دستگیری دودایف را صادر و ارتش را روانه چچن کرد، ولی نتیجهای نداشت و نیروهای روسی از چچن خارج شدند. | |||
<br> | |||
دودایف گروهی از زندانیان را برای تقویت نیروی دفاعی شهر آزاد کرد که بسیاری از آنها بعدها عضو گارد ملی یا محافظان شخصی وی شدند. در این دوران با وخیم شدن اوضاع اقتصادی، چچن مرکز فعالیت گروههای مافیایی و از مراکز اصلی قاچاق مواد مخدر شد. | |||
<br> | |||
البته دودایف طرحهای اقتصادی بسیاری داشت که شامل ملی کردن صنایع چچن، ایجاد منابع پولی و اعتباری، توسعه صنایع و ایجاد اشتغال بود. | |||
<br> | |||
در پی امضای تفاهمنامه میان مجلس و روسیه درباره استقلال چچن، دودایف که معتقد بود این تفاهمنامه استقلال چچن را با مشکل مواجه میکند، نمایندگان مجلس را به خیانت متهم و مجلس را منحل کرد. | |||
<br> | |||
در پی این اتهام، فشار مخالفان بر دودایف و دولت او افزایش یافت. در مرداد ۱۳۷۲/ اوت ۱۹۹۳، در سوءقصدی نافرجام، دو تن از محافظان دودایف زخمی شدند و دودایف در مصاحبه با خبرگزاری ریا ـ نووستی مسکو، روسیه را مسئول ناآرامیهای چچن دانست. | |||
<br> | |||
در ۶ خرداد ۱۳۷۳/ ۲۷ مه ۱۹۹۴، سوءقصد دیگری به دودایف صورت گرفت که براثر آن وزیر کشور و چند تن از محافظان وی به قتل رسیدند. در پی این حادثه دودایف خانهنشین شد و فعالیتهایش را محدود کرد. | |||
<br> | |||
با شروع انتخابات در مسکو و لزوم حل مسئله چچن، در بهار و تابستان ۱۳۷۳ش/ ۱۹۹۴ تنش میان دولتهای مسکو و گروزنی بالا گرفت و دودایف بار دیگر به تلاشهایش برای استقلال چچن ادامه داد. | |||
<br> |
ویرایش