میکائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>

[[امام رضا (ع)]] در تعبیری؛ از جبرئیل، میکائیل، [[اسرافیل]] و [[عزرائیل،]] با عنوان چهار فرشته تدبیر کننده (المُدَبِّرَاتِ الْأَرْبَعَة) یاد کرده است.<ref>عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 3</ref>

در برخی از منابع فلسفی و عرفانی از این چهار ملک به عنوان سرور دیگر فرشتگان <ref>میبدی، كشف الأسرار و عدة الأبرار، ج‏1، ص290؛</ref> <ref>صدرالمتالهین، مفاتيح الغيب، ص346</ref> و یا چهار ملک مقرب یاد شده است. <ref>نسفی، بیان التنزیل، ص 184</ref> <ref>امیر سید علی همدانی، اسرار النقطة يا توحيد عارفان، ص191.</ref>

میکائیل در کنار جبرئیل، اسرافیل و عزرائیل، چهار فرشته مقرب درگاه الهی هستند که از آن‌ها به «[[رؤوس ملائکه]]» تعبیر می‌شود.

<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref>

در برخی از احادیث آمده است که میکائیل، جبرئیل و اسرافیل از یک تسبیح آفریده شده‌اند.<ref>طباطبایی سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۸.</ref>

نام میکائیل فقط یک بار در قرآن و به نام میکال آمده <ref>رجالی تهرانی، فرشتگان، تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> و دشمنی با او یکی از دلایل کفر برشمرده شده است. خداوند فرمود: «مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ» <ref>سوره بقره، آیه 98</ref> یعنی هرکسی که با خداوند، فرشتگان، رسولان، جبرئيل و ميكائيل دشمن باشد، [كافر است‏]، و بى‌‏ترديد خدا دشمن [[كافران]] است.»  

واژه میکال ریشه عبری دارد که بعدا وارد زبان عربی شده است. [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] از او به نام میشل یاد می‌کنند.  

<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسة انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص ۶۲۸ - ۶۲۹.</ref>

میکائیل دارای منزلت عظیمی است. او از فرشتگان مقرب الهی است که همراه با سه فرشته دیگر، تدبیر امور عالم به دست آن‌ها است.

نام میکائیل در منابع دینی به عنوان ملک رزق معرفی شده است که به همه خلایق روزی می‌دهد.

<ref>خواجه نصیر طوسی، آغاز و انجام، ص 161</ref> <ref>ماوردی، النکت و العیون، ج5، ص361؛</ref> <ref>سیوطی، الإتقان فى علوم القرآن، ج‏2، ص 119</ref>

بسیاری از مفسران [[اهل سنت]] و برخی از [[شیعیان]] با استناد به روایات، میکائیل را فرشته رحمت دانسته‌اند.<ref>زمخشری، کشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۹۴</ref> <ref>کاشانی، زبدةالتفاسیر، ۱۴۲۳ق، ج۶، ص۴۶۴،</ref> <ref> رستمی و آل‌بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۱.</ref>

میکائیل مظهر اسم «رب» و از حاملان عرش الهی است.

<ref>موسوی خمینی سید روح الله، آداب الصلوة، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۵.</ref>

در روایات آمده است که میکائیل پس از جبرئیل به عنوان دومین فرشته مقرب الهی است.

[[امام علی(ع)]] در حدیثی می‌گوید: میکائیل امام [[ملائکه]] است و فرشتگان در [[بیت‌المعمور]] به او اقتدا می‌کنند.<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان، تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> [[امام سجاد(ع)]] نیز در حق او این‌گونه دعا می‌کند که «خدایا بر میکائیل درود بفرست که در پیشگاه تو بلندمرتبه است».<ref>صحیفه سجادیه، ۱۳۸۷ش، دعای سوم، ص۲۰.

</ref>

رسول خدا(ص) فرمود: ... أَمَّا مِیكَائِیلُ فَصَاحِبُ كُلِّ قَطْرَةٍ تَسْقُطُ وَ كُلِّ وَرَقَةٍ تَنْبُتُ وَ كُلِّ وَرَقَةٍ تَسْقُط...صاحب هر قطره بارانی که می‌بارد، هر برگ درختی که رشد می‌کند و هر برگی که فرو می‌افتد، میکائیل است<ref>. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۹، ص۲۶۰.</ref> <ref>طباطبایی سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰.</ref>همچنین در دیگر روایات نیز میکائیل فرشته موکل بر نزول باران معرفی شده است.<ref>پاکتچی احمد، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۸.</ref> بنابراین باید گفت که ماموریت اصلی میکائیلt حفظ نباتات و نزول باران و برف بر زمین است که منشأ رزق و روزی برای تمام مخلوقات می‌باشد.  

میکائیل با دیگر فرشتگان در انجام امر الهی همکاری می کند.

    

میکائیل در [[قیامت]] مأمور می شود تا پل صراط را بر روی [[جهنم]] قرار دهد. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ترجمه علی کرمی، ۱۳۶۰ش، ج۲۰، ص۴۶۹.</ref>

برای جناب میکائیل مأموریت‌های دیگری نیز برای او ذکر شده است، از جمله:  

مشارکت در هلاکت [[قوم فرعون]]

آوردن براق برای پیامبر (ص) در [[معراج]]

نماز گزاردن بر پیامبر (ص)

<ref>ابراهیم، «جبرئیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref>

کتاب مقدس در فصل دهم و دوازدهم از کتاب دانیال، میکائیل را رئیس فرشتگان معرفی می‌کند که به کمک دانیال آمده و او را یاری می‌دهد تا بر دشمنانش پیروز شود.

== پانویس ==

{{پانویس}}