۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''چین''' با نام رسمی '''جمهوری خلق چین''' کشوری کهن در شرق آسیا است. چین با داشتن ۱٬۴۰۱٬۷۷۰٬۰۰۰ نفر جمیعت پرجمعیتترین کشور جهان است. | '''چین''' با نام رسمی '''جمهوری خلق چین''' کشوری کهن در شرق آسیا است. چین با داشتن ۱٬۴۰۱٬۷۷۰٬۰۰۰ نفر جمیعت پرجمعیتترین کشور جهان است. | ||
==موقعیت جغرافیای چین== | == موقعیت جغرافیای چین == | ||
[[پرونده:کشور-چین.jpg|بندانگشتی|'''موقعیت جغرافیای چین''' ]] | [[پرونده:کشور-چین.jpg|بندانگشتی|'''موقعیت جغرافیای چین''']] | ||
این کشور با وسعت که ۹٬۵۹۶٬۹۶۱ کیلومتر مربع در شرق آسیا قرار دارد. این کشور عظیم از شمال به مغولستان، از شمال خاوری به کشور | این کشور با وسعت که ۹٬۵۹۶٬۹۶۱ کیلومتر مربع در شرق آسیا قرار دارد. این کشور عظیم از شمال به مغولستان، از شمال خاوری به کشور روسیه، از خاور به کشور کره شمالی، دریای زرد و دریای چین شرقی، از جنوب به دریای چین جنوبی، کشور ویتنام، لائوس، میانمار(برمه)، هند، بوتان و نپال، از غرب به کشورهای هند، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان، و از شمال غربی به کشور قزاقستان محدود است. | ||
'''بزرگترین آیین در چین [[بودیسم]]''' است و ادیان در چین در یک تقسیم عبارتند از: | '''بزرگترین آیین در چین [[بودیسم]]''' است و ادیان در چین در یک تقسیم عبارتند از: | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
واحد پول این کشور یوآن و پایتخت آن شهر پکن است. | واحد پول این کشور یوآن و پایتخت آن شهر پکن است. | ||
==احزاب موجود در چین== | == احزاب موجود در چین == | ||
مهمترین حزب که در سال 1921 میلادی تاسیس شد [[حزب کمونیست]] است. احزاب دیگری غیر از حزب کمونیست اجازه فعالیت محدود در چین را دارند از جمله کمیته انقلابی کومین، جامعه دمکراتیک چین، اتحادیه دمکراتیک چین برای نوسازی ملی، اتحادیه چین برای پیشرفت دموکراسی، حزب دمکراتیک کارگران و دهقانان چین، جامعه خود مختار تایوان، جامعه جیوسان، جی گنگ دانگ چین و... | مهمترین حزب که در سال 1921 میلادی تاسیس شد [[حزب کمونیست]] است. احزاب دیگری غیر از حزب کمونیست اجازه فعالیت محدود در چین را دارند از جمله کمیته انقلابی کومین، جامعه دمکراتیک چین، اتحادیه دمکراتیک چین برای نوسازی ملی، اتحادیه چین برای پیشرفت دموکراسی، حزب دمکراتیک کارگران و دهقانان چین، جامعه خود مختار تایوان، جامعه جیوسان، جی گنگ دانگ چین و... | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
به نظر میرسد که سه جریان تداوم ایدئولوژی کمونیستی؛ توسعه [[لیبرالیسم]] اجتماعی – سیاسی و خیزش بنیادگرایی کنفوسیوسی در دو دهه آینده فرهنگی و سیاسی چین تاثیرگذار باشند واین سه جریان سرنوشت دو دهه آینده چین را رقم بزنند. | به نظر میرسد که سه جریان تداوم ایدئولوژی کمونیستی؛ توسعه [[لیبرالیسم]] اجتماعی – سیاسی و خیزش بنیادگرایی کنفوسیوسی در دو دهه آینده فرهنگی و سیاسی چین تاثیرگذار باشند واین سه جریان سرنوشت دو دهه آینده چین را رقم بزنند. | ||
==فرهنگ و تمدن== | == فرهنگ و تمدن == | ||
فرهنگ و تمدن چینی بر سه اصل:رابطه میان انسان و طبیعت، تغییرتحول دائمی، ظرفیت و قابلیت جذب سایر فرهنگها و انطباق با شرایط موجود استوار است. از گذشتههای دور همواره روحی بر فرهنگ چین حاکم بوده که در طول تاریخ به خوبی توانسته است با حفظ وحدت و استمرار این فرهنگ در میان سرزمین چین آن را در طول هزاران سال دوام ببخشد.و علی رغم هجوم و نفوذ فرهنگهای مختلف مانع از فروپاشی آن شود. | فرهنگ و تمدن چینی بر سه اصل:رابطه میان انسان و طبیعت، تغییرتحول دائمی، ظرفیت و قابلیت جذب سایر فرهنگها و انطباق با شرایط موجود استوار است. از گذشتههای دور همواره روحی بر فرهنگ چین حاکم بوده که در طول تاریخ به خوبی توانسته است با حفظ وحدت و استمرار این فرهنگ در میان سرزمین چین آن را در طول هزاران سال دوام ببخشد. و علی رغم هجوم و نفوذ فرهنگهای مختلف مانع از فروپاشی آن شود. | ||
=اسلام در چین= | =اسلام در چین= | ||
==ورود اسلام به چین== | == ورود اسلام به چین == | ||
پنج سال بعد از رحلت پیامبر(ص)، اسلام به چین راه یافت. [[سعد بن ابی وقاص]] اولین مسلمانی است که وارد چین شد و نخستین مسجد را در بندر شانگهای تأسیس کرد. اولین برخورد مسلمین با چینیها در سال ۱۳۰ هجری وقتی بود که ارتش چین به رهبری کوهسین چعیه با مسلمانان به رهبری زیاد روبرو شدند و نبرد سختی در مرز چین بین آنان درگرفت. در آغاز، پیروزی با چینیها بود اما با شکست آنان مسلمانان بر آسیای مرکزی دست یافتند و این فتح، مقدمه نفوذ اسلام در این سرزمین و آسیای مرکزی شد. <ref>گلی زوارهای، سرزمین اسلام، ص ۲۷۱</ref> | پنج سال بعد از رحلت پیامبر(ص)، اسلام به چین راه یافت. [[سعد بن ابی وقاص]] اولین مسلمانی است که وارد چین شد و نخستین مسجد را در بندر شانگهای تأسیس کرد. اولین برخورد مسلمین با چینیها در سال ۱۳۰ هجری وقتی بود که ارتش چین به رهبری کوهسین چعیه با مسلمانان به رهبری زیاد روبرو شدند و نبرد سختی در مرز چین بین آنان درگرفت. در آغاز، پیروزی با چینیها بود اما با شکست آنان مسلمانان بر آسیای مرکزی دست یافتند و این فتح، مقدمه نفوذ اسلام در این سرزمین و آسیای مرکزی شد. <ref>گلی زوارهای، سرزمین اسلام، ص ۲۷۱</ref> | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
طبری مورخ در کتاب خود تحت عنوان «[[تاریخ الرسل و الملوک]]»، زمان مذکور را ۷۱۵ -۷۱۴ میلادی دانسته است. بنا به نوشته او قتیبه که در سال ۷۰۵م حکمران کل خراسان بزرگ شده بود، بر بلخ، بخارا، سمرقند، خوارزم و سایر مناطق آسیای مرکزی حمله برد و پس از سلطه بر آنجا، در سال ۷۱۴ م آخرین حمله را آغاز کرد و در سال ۷۱۵ میلادی کاشغر را فتح کرد و وارد سرزمین چین شد. در «دایرة المعارف بریتانیکا بخش ترکستان شرقی» آمده است که قتیبه در سال ۹۵ هجری (۷۱۳ میلادی) پس از تصرف خجند، به پیشروی ادامه داد و پس از گذشتن از معبر تنگ «دیلک»، در اواخر آن سال وارد کاشغر شد، سپس ختن، «آق سو» و «تورفان» و سرزمینهای دیگری را فتح کرد و بهاین ترتیب بخش بزرگی از «سین کیانگ» جنوبی را در حیطه حکم فرمایی «ولید» در آورد. | طبری مورخ در کتاب خود تحت عنوان «[[تاریخ الرسل و الملوک]]»، زمان مذکور را ۷۱۵ -۷۱۴ میلادی دانسته است. بنا به نوشته او قتیبه که در سال ۷۰۵م حکمران کل خراسان بزرگ شده بود، بر بلخ، بخارا، سمرقند، خوارزم و سایر مناطق آسیای مرکزی حمله برد و پس از سلطه بر آنجا، در سال ۷۱۴ م آخرین حمله را آغاز کرد و در سال ۷۱۵ میلادی کاشغر را فتح کرد و وارد سرزمین چین شد. در «دایرة المعارف بریتانیکا بخش ترکستان شرقی» آمده است که قتیبه در سال ۹۵ هجری (۷۱۳ میلادی) پس از تصرف خجند، به پیشروی ادامه داد و پس از گذشتن از معبر تنگ «دیلک»، در اواخر آن سال وارد کاشغر شد، سپس ختن، «آق سو» و «تورفان» و سرزمینهای دیگری را فتح کرد و بهاین ترتیب بخش بزرگی از «سین کیانگ» جنوبی را در حیطه حکم فرمایی «ولید» در آورد. | ||
==موقعیت جغرافیایی مسلمانان== | == موقعیت جغرافیایی مسلمانان == | ||
بیشتر مسلمانان چین در شرق این کشور و در استان سین کیانگ زندگی میکنند، به طوری که اکثریت ساکنان این منطقه را مسلمانان تشکیل میدهند. سنتهای اسلامی در این نواحی، تابعی از سنتهای اسلامی موجود در ایران و ماوراءالنهر قرن هشتم هجری به بعد است که به تدریج به چین نفوذ کرده است. اسلام موجود در چین، چندان رنگ مذهبی بهاین معنا که شیعه یا سنی باشد ندارد. دلیل آن نیز این است که اسلام قرن هشتم تا دهم هجری در ایران که به چین رفت، اسلامی صوفیانه بود که تسنن و تشیع در آن جمع شده و چیزی بود که میتوان به آن نام تسنن دوازده امامی داد غالب اهل سنت چین محبت شدیدی نسبت به اهل بیت <sup>علیهم السلام</sup> دارند و هر ساله 13 ماه مبارک رمضان جشن حضرت زهرا <sup>سلام الله علیها</sup> برگزار میکنند و به امام علی و حسنین <sup>علیهما السلام</sup> عشق می ورزند. امروزه در سراسر چین بر اساس اظهار نظر رییس سازمان امور ادیان چین<ref>http://hawzahnews.com/detail/News/293599</ref> تعداد مسلمانان این کشور را حدود 23 میلیون نفر ذکر می کند، ولی منابع غیررسمی، شمار آنان را بین 50 تا 70 و برخی حتی تا 100میلیون نفر نیز برآورد کردهاند. امروزه در چین 35 هزار مسجد وجود دارد که بالغ بر 45 هزار امام جماعت و خطیب در آنها امور دینی مسلمانان را مدیریت میکنند. 20 هزار نفر نیز در بیش از 10 مؤسسه و مرکز آموزش علوم اسلامی این کشور فعالیت میکنند. | بیشتر مسلمانان چین در شرق این کشور و در استان سین کیانگ زندگی میکنند، به طوری که اکثریت ساکنان این منطقه را مسلمانان تشکیل میدهند. سنتهای اسلامی در این نواحی، تابعی از سنتهای اسلامی موجود در ایران و ماوراءالنهر قرن هشتم هجری به بعد است که به تدریج به چین نفوذ کرده است. اسلام موجود در چین، چندان رنگ مذهبی بهاین معنا که شیعه یا سنی باشد ندارد. دلیل آن نیز این است که اسلام قرن هشتم تا دهم هجری در ایران که به چین رفت، اسلامی صوفیانه بود که تسنن و تشیع در آن جمع شده و چیزی بود که میتوان به آن نام تسنن دوازده امامی داد غالب اهل سنت چین محبت شدیدی نسبت به اهل بیت <sup>علیهم السلام</sup> دارند و هر ساله 13 ماه مبارک رمضان جشن حضرت زهرا <sup>سلام الله علیها</sup> برگزار میکنند و به امام علی و حسنین <sup>علیهما السلام</sup> عشق می ورزند. امروزه در سراسر چین بر اساس اظهار نظر رییس سازمان امور ادیان چین<ref>http://hawzahnews.com/detail/News/293599</ref> تعداد مسلمانان این کشور را حدود 23 میلیون نفر ذکر می کند، ولی منابع غیررسمی، شمار آنان را بین 50 تا 70 و برخی حتی تا 100میلیون نفر نیز برآورد کردهاند. امروزه در چین 35 هزار مسجد وجود دارد که بالغ بر 45 هزار امام جماعت و خطیب در آنها امور دینی مسلمانان را مدیریت میکنند. 20 هزار نفر نیز در بیش از 10 مؤسسه و مرکز آموزش علوم اسلامی این کشور فعالیت میکنند. | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
این جریان تا پیش از قرن هفدهم میلادی از جایگاه مهمی برخوردار نبودند ولی با سفر تعدادی از علما به شبه جزیره عربستان برای فریضه حج و یا ادامه تحصیل علوم اسلامی با جریانات صوفیانه جهان آشنا شدندو پس از بازگشت به چین اندیشههای صوفیانه را به سوغات آوردند و به تدریج طریقتهای صوفیانه در چین بوجود آمد. | این جریان تا پیش از قرن هفدهم میلادی از جایگاه مهمی برخوردار نبودند ولی با سفر تعدادی از علما به شبه جزیره عربستان برای فریضه حج و یا ادامه تحصیل علوم اسلامی با جریانات صوفیانه جهان آشنا شدندو پس از بازگشت به چین اندیشههای صوفیانه را به سوغات آوردند و به تدریج طریقتهای صوفیانه در چین بوجود آمد. | ||
مهمترین طریقتهای صوفیانه در چین عبارتند از طریقت [[قادریه]]،[[خوفیه]]،[[جهریه]] و [[کبرویه]] است. | مهمترین طریقتهای صوفیانه در چین عبارتند از طریقت [[قادریه]]، [[خوفیه]]، [[جهریه]] و [[کبرویه]] است. | ||
البته هر کدام از این طریقتها به شاخههای کوچکتر تقسیم میشوند | البته هر کدام از این طریقتها به شاخههای کوچکتر تقسیم میشوند | ||
خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
شیعیان فرهنگی چین قرابت و اشتراکات زیادی را در محبت به اهل بیت <sup>علیهم السلام</sup> و اعتقادات دینی با شیعیان اعتقادی دارند و از فرهنگ و مذهب شیعه اعتقادی متاثر هستند. | شیعیان فرهنگی چین قرابت و اشتراکات زیادی را در محبت به اهل بیت <sup>علیهم السلام</sup> و اعتقادات دینی با شیعیان اعتقادی دارند و از فرهنگ و مذهب شیعه اعتقادی متاثر هستند. | ||
شیعیان [[اسماعیلیه]] در چین غالبا از اقلیت تاجیک چین هستند که در منطقه تاشقورغان در استان سین کیانگ و در دامنه کوههای پامیر ساکن هستندو از پیروان شیعه شش امامی میباشند و جمعیتی در حدود 45 هزار نفر دارند.این گروه بنا بر نقلی در حدود قرن دهم به شیعه گرویده و در اواخر قرن هفدهم به مذهب اسماعیلی پیوستند. | شیعیان [[اسماعیلیه]] در چین غالبا از اقلیت تاجیک چین هستند که در منطقه تاشقورغان در استان سین کیانگ و در دامنه کوههای پامیر ساکن هستندو از پیروان شیعه شش امامی میباشند و جمعیتی در حدود 45 هزار نفر دارند. این گروه بنا بر نقلی در حدود قرن دهم به شیعه گرویده و در اواخر قرن هفدهم به مذهب اسماعیلی پیوستند. | ||
در چین علی رغم قرابت بسیاری از مسلمانان و آداب و فرهنگ آنها با شیعیان ولی تعداد شیعیان 12 امامی اندک است و بیشتر در منطقه یارکند استان سین کیانگ مسقر هستند. | در چین علی رغم قرابت بسیاری از مسلمانان و آداب و فرهنگ آنها با شیعیان ولی تعداد شیعیان 12 امامی اندک است و بیشتر در منطقه یارکند استان سین کیانگ مسقر هستند. | ||
==گرایش برخی از مسلمانان چینی به گروهکهای افراطی== | == گرایش برخی از مسلمانان چینی به گروهکهای افراطی == | ||
عربستان سعودی از طریق ساخت و ساز مساجد و مراکز دینی و مذهبی و گاهی حمایت مالی از برخی از عالمان و ائمه جماعات مساجد و شخصیتهای صاحب نفوذ مسلمان در چین و همچنین با اعزام دانشجو به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر تفکر و اعتقادات مسلمانان چینی تاثیرگذار است در سالهای اخیر با حمایت از برخی از دانشجویان مسلمان اعزامی از کشورهایی مانند پاکستان و... تلاش می کند که در میان مسلمانان چین نفوذ کند و تفکرات وهابیت و سلفی را ترویج و گسترش دهد. و جذب و اعزام برخی از مسلمانان چینی به گروههای تکفیری و پیوستن آنها به [[داعش]] نشان از این واقعیت دارد. | عربستان سعودی از طریق ساخت و ساز مساجد و مراکز دینی و مذهبی و گاهی حمایت مالی از برخی از عالمان و ائمه جماعات مساجد و شخصیتهای صاحب نفوذ مسلمان در چین و همچنین با اعزام دانشجو به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر تفکر و اعتقادات مسلمانان چینی تاثیرگذار است در سالهای اخیر با حمایت از برخی از دانشجویان مسلمان اعزامی از کشورهایی مانند پاکستان و... تلاش می کند که در میان مسلمانان چین نفوذ کند و تفکرات وهابیت و سلفی را ترویج و گسترش دهد. و جذب و اعزام برخی از مسلمانان چینی به گروههای تکفیری و پیوستن آنها به [[داعش]] نشان از این واقعیت دارد. | ||
خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
مسلمانان چین در طول تاریخ غالبا در اطراف مساجد زندگی می کردند بعد از فروپاشی امپراتوری چین در سال 1911. م و دگرگونی در جامعه چین مسلمانان نیز به طبع دچار تغییرات و تحولاتی در سبک زندگی شدند و مسلمانان به تدریج به فکر تبلیغ و ترویج مدرن آموزههای اسلام افتادند و با احتیاط برخی از نهادها و موسسات را پایه گذاری نمودند. | مسلمانان چین در طول تاریخ غالبا در اطراف مساجد زندگی می کردند بعد از فروپاشی امپراتوری چین در سال 1911. م و دگرگونی در جامعه چین مسلمانان نیز به طبع دچار تغییرات و تحولاتی در سبک زندگی شدند و مسلمانان به تدریج به فکر تبلیغ و ترویج مدرن آموزههای اسلام افتادند و با احتیاط برخی از نهادها و موسسات را پایه گذاری نمودند. | ||
از فدراسیون نجات ملی | از فدراسیون نجات ملی اسلامی، جامعه مطالعات اسلامی چین، جامعه فرهنگ اسلامی چین، مدرسه عمومی اسلامی چنگ دا می توان به عنوان موسسات اسلامی و مردم نهاد در چین نام برد. | ||
سازمان امور ادیان چین بر اساس سیاستهای حزب کمونیست در کنار انجمن | سازمان امور ادیان چین بر اساس سیاستهای حزب کمونیست در کنار انجمن بودائیان، انجمن دائویستها، انجمن پیروان کنفسویس و جبهه میهن پرستان مسیحی انجمن اسلامی چین را تاسیس کرد تا سیاستهای دولت چین و حزب کمونیست را در میان مسلمانان به اجرا گذاشته و راه اصلی ارتباطی میان حکومت و مسلمانان چین باشد و بهاین وسیله بر امور مذهبی مسلمانان مدیریت و نظارت داشته باشند و اصول و سیاستهای اجرایی حزب کمونیست را در میان مناطق مسلمان نشین تقویت و حفظ نماید. | ||
یکی دیگر از اهداف تاسیس انجمنهای دینی دولت چین بنا بر اذعان خود آنها جبران خسارتهای وارده به مسلمانان و ایجاد حفظ روحیه وحدت و هم دلی در جامعه چین و کسب اعتماد مسلمانان به دولت بود، که در این باره تشکیلاتی را تاسیس کرد تا مسلمانان زیر نظر تشکیلات انجمن اسلامی وابسته به دولت تعلیمات اسلامی را ببینند. هزینههای این مدارس توسط دولت پرداخت می شود و فارغالتحصیلان به عنوان امام جماعت و جمعه و استاد مشغول به کار میشوند. | یکی دیگر از اهداف تاسیس انجمنهای دینی دولت چین بنا بر اذعان خود آنها جبران خسارتهای وارده به مسلمانان و ایجاد حفظ روحیه وحدت و هم دلی در جامعه چین و کسب اعتماد مسلمانان به دولت بود، که در این باره تشکیلاتی را تاسیس کرد تا مسلمانان زیر نظر تشکیلات انجمن اسلامی وابسته به دولت تعلیمات اسلامی را ببینند. هزینههای این مدارس توسط دولت پرداخت می شود و فارغالتحصیلان به عنوان امام جماعت و جمعه و استاد مشغول به کار میشوند. | ||
خط ۱۶۳: | خط ۱۶۳: | ||
روسای پیشین انجمن اسلامی تا کنون آقایان برهان شهیدی، محمد علی جانگ جیه، الیاس شن شیاسی، صالح ان شووی، و رییس فعلی امام هلالالدین می باشد. | روسای پیشین انجمن اسلامی تا کنون آقایان برهان شهیدی، محمد علی جانگ جیه، الیاس شن شیاسی، صالح ان شووی، و رییس فعلی امام هلالالدین می باشد. | ||
انجمن اسلامی چین متشکل از دفتر روابط بین | انجمن اسلامی چین متشکل از دفتر روابط بین الملل؛ بعثه حج؛ نظارت بر فعالیتهای مذهبی؛ بخش انتشارات؛ بخش پژوهش و تحقیقات اسلامی؛ بخش آموزش علوم اسلامی؛ بخش اقتصادی و مبادلات تجاری؛ می باشد. | ||
جالب است بدانید که بخش پژوهش و مطالعات انجمن تا کنون میلیونها نسخه کتاب اسلامی از قبیل قرآن، تفسیر قرآن، کتب فقهی، عقاید، دیوان الخطب المنبریه(ویژه خطبههای نماز جمعه و جماعات) تدوین و تهیه مدخلهای اسلامی و دهها سمینار داخلی و بین المللی در اینباره منتشر و برگزار کرده است. | جالب است بدانید که بخش پژوهش و مطالعات انجمن تا کنون میلیونها نسخه کتاب اسلامی از قبیل قرآن، تفسیر قرآن، کتب فقهی، عقاید، دیوان الخطب المنبریه(ویژه خطبههای نماز جمعه و جماعات) تدوین و تهیه مدخلهای اسلامی و دهها سمینار داخلی و بین المللی در اینباره منتشر و برگزار کرده است. | ||
خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
سالانه تعدادی از فارغالتحصیلان بخش آموزش اسلامی جهت ادامه تحصیل به کشورهای مصر، عربستان، پاکستان، لیبی، مالزی و... اعزام و پس از بازگشت در مناصب مختلف گمارده میشوند. | سالانه تعدادی از فارغالتحصیلان بخش آموزش اسلامی جهت ادامه تحصیل به کشورهای مصر، عربستان، پاکستان، لیبی، مالزی و... اعزام و پس از بازگشت در مناصب مختلف گمارده میشوند. | ||
==مدارس و حوزههای علمیه درچین== | == مدارس و حوزههای علمیه درچین == | ||
مدارس غیر دولتی از اواخر دهه 1980 با حمایتهای مردمی و اشخاص به تدریج تاسیس و گسترش پیدا کردو در سال 1911 نخستین حوزه علمیه در حومه شهر دالی از توابع استان یون نن تاسیس شد و به تریج طلاب زیادی جذب این مدارس شدند و از طریق شبکههای اطلاع رسانی بومی و سنتی ارتباطات درونی این حوزهها بیشتر شد.و اکنون علی رغم مانع تراشیهای دولت چین برای این دسته از طلاب دینی، ولی دارای تشکیلات هماهنگ و سازمان یافتهای هستند. | مدارس غیر دولتی از اواخر دهه 1980 با حمایتهای مردمی و اشخاص به تدریج تاسیس و گسترش پیدا کردو در سال 1911 نخستین حوزه علمیه در حومه شهر دالی از توابع استان یون نن تاسیس شد و به تریج طلاب زیادی جذب این مدارس شدند و از طریق شبکههای اطلاع رسانی بومی و سنتی ارتباطات درونی این حوزهها بیشتر شد. و اکنون علی رغم مانع تراشیهای دولت چین برای این دسته از طلاب دینی، ولی دارای تشکیلات هماهنگ و سازمان یافتهای هستند. | ||
دولت چین و حزب حاکم کمونیست برای مقابله با شکل گیری حوزههای علمیه غیر دولتی و خطرات آن اقدام به تاسیس ده مدارسه دینی دولتی زیر نظر انجمن اسلامی در شهرهای پکن، کونمینگ مرکز استان یون نن، شی ان مرکز استان شانسی، شن یانگ مرکز استان لیائو نینگ، شی نینگ مرکز استان چینگ خی، لنجو مرکز استان گنسو، اینچوان مرکز استان نینگ شیا، ارومچی مرکز استان سین کیانگ، و جنگ جو مرکز استان خه نن نمود. | دولت چین و حزب حاکم کمونیست برای مقابله با شکل گیری حوزههای علمیه غیر دولتی و خطرات آن اقدام به تاسیس ده مدارسه دینی دولتی زیر نظر انجمن اسلامی در شهرهای پکن، کونمینگ مرکز استان یون نن، شی ان مرکز استان شانسی، شن یانگ مرکز استان لیائو نینگ، شی نینگ مرکز استان چینگ خی، لنجو مرکز استان گنسو، اینچوان مرکز استان نینگ شیا، ارومچی مرکز استان سین کیانگ، و جنگ جو مرکز استان خه نن نمود. | ||
خط ۱۸۱: | خط ۱۸۱: | ||
بزرگترین مدرسه علمیه در منطقه کیانگ مدرسه علمیه ارومچی است که بیش از 200 نفر طلبه دارد. | بزرگترین مدرسه علمیه در منطقه کیانگ مدرسه علمیه ارومچی است که بیش از 200 نفر طلبه دارد. | ||
==مساجد در چین== | == مساجد در چین == | ||
[[پرونده:مساجد اسلامی در چین.jpg|بندانگشتی|'''مساجد اسلامی در چین''']] | [[پرونده:مساجد اسلامی در چین.jpg|بندانگشتی|'''مساجد اسلامی در چین''']] | ||
در پکن بیش از ۷۰ مسجد وجود دارد و در شهر شانگهای ۸ مسجد که یکی ازآن مساجد ویژه زنان است. مساجد بزرگ چین دارای حمام، توالت، وضوخانه و محلی برای ذبح قربانی هستند؛ در مساجد کارهایی مانند ازدواج؛ کفن و دفن مردگان؛ آموزش معارف اسلامی؛ رسیدگی به مشکلات مسلمانان؛ ذبح اسلامی؛ برگزاری مسابقات ورزشی؛ اذان و اقامه در گوش نوزادان صورت نمیگیرد. در تمام مسجد قطعه سنگی هست که روی آن سنگ تاریخ مسجد و کمی از مسلمانان آنجا نوشته است هر کدام از مساجد کشور چین اغلب چندین روحانی دارند وحجره آنها هم در مسجد است و این برای طلاب چینی یک امتیاز محسوب میشود آنجا برای امام جماعت سن و سال را مد نظر قرار نمیدهند هرکس قرائت خوبی داشته باشد موقع نماز او امام جماعت، نمازگزاران مسجد میشود. | |||
در پکن بیش از ۷۰ مسجد وجود دارد و در شهر شانگهای ۸ مسجد که یکی ازآن مساجد ویژه زنان است. مساجد بزرگ چین دارای حمام، توالت، وضوخانه و محلی برای ذبح قربانی هستند؛ در مساجد کارهایی مانند ازدواج؛ کفن و دفن | |||
شهر «شانگهای» به پایتخت اقتصادی چین معروف است و [[مسجد انجمن اسلامی چین]] در این شهر منبری برای اعتلای پرچم اسلام در این سرزمین چند فرهنگی و هویتی است. | شهر «شانگهای» به پایتخت اقتصادی چین معروف است و [[مسجد انجمن اسلامی چین]] در این شهر منبری برای اعتلای پرچم اسلام در این سرزمین چند فرهنگی و هویتی است. | ||
خط ۲۲۷: | خط ۲۲۶: | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده: کشورها]] | [[رده:کشورها]] | ||
[[رده: چین]] | [[رده:چین]] | ||
[[رده: کشورهای دارای جمعیت مسلمان]] | [[رده:کشورهای دارای جمعیت مسلمان]] |