۸٬۲۰۵
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شریف هدایتالله''' (۸۵۲ - ۹۷۷ هجری قمری) که پس از مرگش به لقب سانن گونونگ گاتی یا سانن جاتی معروف است به معنای نگهبان کوه گاتی که محل دفن اوست.<ref> مصطفى, عزالدین; سوبرمان (1439 هـ). "رواد أسلمة ولایة سوندا فی القرن الرابع عشر". المجلد العشرون. مجلة الحرکة. مؤرشف من الأصل فی 30 أبریل 2020.</ref> او رهبر مذهبی، فرمانده نظامی و مشاور سلطنت دماک در جزیره جاوه [[اندونزی]] است. او در گسترش اسلام در جاوه غربی و تأسیس دو پادشاهی اسلامی بنتین و سیربون مشارکت داشت و سلاطین بنتن و سیربون از فرزندان او هستند. او یکی از [[نه قدیس (الأولیاء التسعة)|9 قدیسی]] است که در گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی شایستگی زیادی داشته است <ref> موسى, محمد بن حسن بن عقیل. "المختار المصون من أعلام القرون". جدة، المملکة العربیة السعودیة: دار الأندلس الخضراء. صفحة 895.</ref>. | '''شریف هدایتالله''' (۸۵۲ - ۹۷۷ هجری قمری) که پس از مرگش به لقب سانن گونونگ گاتی یا سانن جاتی معروف است به معنای نگهبان کوه گاتی که محل دفن اوست.<ref> مصطفى, عزالدین; سوبرمان (1439 هـ). "رواد أسلمة ولایة سوندا فی القرن الرابع عشر". المجلد العشرون. مجلة الحرکة. مؤرشف من الأصل فی 30 أبریل 2020.</ref> او رهبر مذهبی، فرمانده نظامی و مشاور سلطنت دماک در جزیره جاوه [[اندونزی]] است. او در گسترش اسلام در جاوه غربی و تأسیس دو پادشاهی اسلامی بنتین و سیربون مشارکت داشت و سلاطین بنتن و سیربون از فرزندان او هستند. او یکی از [[نه قدیس (الأولیاء التسعة)|9 قدیسی]] است که در گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی شایستگی زیادی داشته است <ref> موسى, محمد بن حسن بن عقیل. "المختار المصون من أعلام القرون". جدة، المملکة العربیة السعودیة: دار الأندلس الخضراء. صفحة 895.</ref>. | ||
=نسب= | |||
==نسب== | |||
هدایةالله بن عبدالله بن علی بن جمالالدین الحسین بن أحمد بن عبدالله عظمة خان بن عبدالملک بن علوی عم الفقیه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمدالباقر بن علی زینالعابدین بن الحسین بن امام علی بن أبیطالب امام علی و همسر فاطمه دختر محمد صلیالله علیه و آله و سلم است. | هدایةالله بن عبدالله بن علی بن جمالالدین الحسین بن أحمد بن عبدالله عظمة خان بن عبدالملک بن علوی عم الفقیه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمدالباقر بن علی زینالعابدین بن الحسین بن امام علی بن أبیطالب امام علی و همسر فاطمه دختر محمد صلیالله علیه و آله و سلم است. | ||
وی بیست و دومین نوه رسول خدا محمد صلیالله علیه و آله و سلم است. | وی بیست و دومین نوه رسول خدا محمد صلیالله علیه و آله و سلم است. | ||
=تولد و تربیت= | ==تولد و تربیت== | ||
وی در سال 852 هجری قمری / 1448 م از مادری از خانواده سلطنتی به دنیا آمد و در جزیره سوماترا در جزایر اندونزی در پادشاهی اسلامی پسای زندگی کرد سپس به مکه رفت و مدتی برای طلب علم در این کشور ماند. سپس به اندونزی بازگشت و در شهرستان سیربن در جزیره جاوا اقامت گزید و با خواهر سلطان رادن ترینگانا سلطان دیماک سوم ازدواج کرد و با اجازه سلطان دیماک برای تبلیغ و گسترش اسلام به غرب جاوه رفت. | وی در سال 852 هجری قمری / 1448 م از مادری از خانواده سلطنتی به دنیا آمد و در جزیره سوماترا در جزایر اندونزی در پادشاهی اسلامی پسای زندگی کرد سپس به مکه رفت و مدتی برای طلب علم در این کشور ماند. سپس به اندونزی بازگشت و در شهرستان سیربن در جزیره جاوا اقامت گزید و با خواهر سلطان رادن ترینگانا سلطان دیماک سوم ازدواج کرد و با اجازه سلطان دیماک برای تبلیغ و گسترش اسلام به غرب جاوه رفت. | ||
=فعالیت نظامی= | ==فعالیت نظامی== | ||
هنگامی که خبر امضای معاهده بین پادشاه پاجاجاران و طرف پرتغالی در سال 928 هجری قمری / 1522 م به سلطان دیماک رسید، که طی این معاهده پرتغالیها برای تحقق خواستههای استعماری و نفوذ خود یک قلعه در شهر سوندا کلاپا (جاکارتای کنونی) بسازند، شریف هدایتالله از سلطان ترینگانا اجازه گرفت تا برای انتشار اسلام در جاوه غربی و اخراج پرتغالیها به آنجا برود. | هنگامی که خبر امضای معاهده بین پادشاه پاجاجاران و طرف پرتغالی در سال 928 هجری قمری / 1522 م به سلطان دیماک رسید، که طی این معاهده پرتغالیها برای تحقق خواستههای استعماری و نفوذ خود یک قلعه در شهر سوندا کلاپا (جاکارتای کنونی) بسازند، شریف هدایتالله از سلطان ترینگانا اجازه گرفت تا برای انتشار اسلام در جاوه غربی و اخراج پرتغالیها به آنجا برود. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
پس از مدت کوتاهی سید هدایتالله حدود سال 1526 میلادی توانست بر سرزمین سیربن و سومدانگ و در سال 1530 میلادی امارت کالو در جاوه غربی مسلط شود و مردم این سرزمینها دین اسلام را پذیرفتند. بنابراین تمام جاوه غربی به سلطنت دماک وابسته شد و تنها باکوان پایتخت پادشاهی هندو سوندا باقی ماند و تا سال 1546 م. پاکوان همچنان از دین اسلام پیروی نمیکرد، اما سرانجام در سال 1579 میلادی در زمان سلطنت نوهاش یوسف بن حسنالدین به دست مسلمانان افتاد. | پس از مدت کوتاهی سید هدایتالله حدود سال 1526 میلادی توانست بر سرزمین سیربن و سومدانگ و در سال 1530 میلادی امارت کالو در جاوه غربی مسلط شود و مردم این سرزمینها دین اسلام را پذیرفتند. بنابراین تمام جاوه غربی به سلطنت دماک وابسته شد و تنها باکوان پایتخت پادشاهی هندو سوندا باقی ماند و تا سال 1546 م. پاکوان همچنان از دین اسلام پیروی نمیکرد، اما سرانجام در سال 1579 میلادی در زمان سلطنت نوهاش یوسف بن حسنالدین به دست مسلمانان افتاد. | ||
=وفات= | ==وفات== | ||
در سال 959 هجری قمری / 1552 م هدایتالله امارت بنتن را به پسرش حسنالدین واگذار کرد و او را سلطان آنجا گرداند و پسر دومش عمدةالدین الحسین را والی امارت سیربون قرار داد و خود تا زمان وفاتش یعنی 977 هـ/ 1569 م به تبلیغ دین اسلام پرداخت. مرقدش در دامنه کوه گاتی زیارتگاه مردم است و از او به نیکی یاد میکنند. یکی از دانشگاههای اسلامی دولتی را به نام دانشگاه شریف هدایتالله جاکارتا نامیدند. | در سال 959 هجری قمری / 1552 م هدایتالله امارت بنتن را به پسرش حسنالدین واگذار کرد و او را سلطان آنجا گرداند و پسر دومش عمدةالدین الحسین را والی امارت سیربون قرار داد و خود تا زمان وفاتش یعنی 977 هـ/ 1569 م به تبلیغ دین اسلام پرداخت. مرقدش در دامنه کوه گاتی زیارتگاه مردم است و از او به نیکی یاد میکنند. یکی از دانشگاههای اسلامی دولتی را به نام دانشگاه شریف هدایتالله جاکارتا نامیدند. | ||
=منابع= | ==منابع== | ||
شهاب, محمد ضیاء; عبدالله بن نوح (1400 هـ). "الإمام المهاجر". جدة، المملکة العربیة السعودیة: دار الشروق. صفحة 177. | شهاب, محمد ضیاء; عبدالله بن نوح (1400 هـ). "الإمام المهاجر". جدة، المملکة العربیة السعودیة: دار الشروق. صفحة 177. | ||
المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). "شمس الظهیرة" (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 525. | المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). "شمس الظهیرة" (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 525. | ||
=پانویس= | ==پانویس== | ||
[[رده:شخصیتها]] | [[رده:شخصیتها]] |