عبدالرحمن القدری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالرحمن القدری''' (۱۱۵۵ - ۱۲۲۳ هجری قمری) رهبر سیاسی و نظامی و بنیانگذار سلطنت فونتیانگ در جزیره بورنئو بود. او از سرزمین خود مهاجرت کرد و شهر فونتیانگ، پایتخت کالیمانتان غربی را تأسیس کرد و پادشاهی خود را در آنجا تأسیس کرد. او همچنین کاخ قادریه و مسجد جامع فونتانگ را ساخت که به نمادی از شهر تاریخی تبدیل شد. <ref>SEJARAH BERDIRINYA KOTA PONTIANAK". Pemerintah Kota Pontianak. مؤرشف من الأصل فی 15 یولیو 2020.</ref>

عبدالرحمن بن حسین بن أحمد بن حسین بن محمد القدری بن سالم بن عبدالله باحسن بن محمد المغروم بن سالم بن أحمد بن عبدالرحمن بن علی بن محمد جمل اللیل بن حسن المعلم بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[امام صادق (ع)|جعفر الصادق]] بن [[امام باقر (ع)|محمد‌الباقر]] بن علی [[امام سجاد (ع)|زین‌العابدین]] بن [[امام حسین (ع)|الحسین]] بن امام [[امام علی (ع)|علی بن أبی‌طالب]] و امام علی همسر [[فاطمه]] دختر [[محمد]] صلی الله علیه و آله است.

وی سی و سومین نوه [[رسول خدا |رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم]] از نسب اوست.

او در سال ۱۱۵۵ هجری قمری / ۱۷۴۲ میلادی در ناحیه ماتان، که اکنون کتاپانگ، استان کالیمانتان غربی در جزیره بورنئو نامیده می‌شود، متولد شد. مادرش نیای توآ دختر سلطان ماتان بود. پدرش از حضرموت برای تبلیغ و نشر اسلام به جزایر اندونزی مهاجرت کرد و در آنجا اقامت گزید. او به مناطق متعددی سفر کرد و در سال 1145 هجری قمری به متان رسید و سلطان دخترش را به ازدواج او درآورد و پس از چند سال به شهر ممپاوه نقل مکان کرد. و در سال 1184 هجری قمری در آنجا وفات یافت.<ref>"The First Two Sultans of Pontianak". Persée. مؤرشف من الأصل فی 05 یونیو 2019.</ref> <ref>Ota, Atsushi. "Pirates or Entrepreneurs?" The Migration and Trade of Sea People in Southwest Kalimantan, C. 1770-1820 (PDF). مؤرشف من الأصل (PDF) فی 1 أغسطس 2020.</ref>

عبدالرحمن شانزده ساله بود که پدرش به ممپاوه مهاجرت کرد و در هجده سالگی با شاهزاده خانم اوتین جندار میدی، دختر سلطان ممپاوه ازدواج کرد و از او صاحب دو فرزند به نام‌های قاسم و عبدالرحمن شد. در سال 1178 هجری قمری به برخی از جزایر سفر کرد و دو ماه در آنجا ماند و سپس به ولیمباغ رفت و یازده ماه در آنجا ماند و به ممپاوه بازگشت. پس از سه ماه اقامت در ممپاوه به سفر والیمباغ، سپس به بانجارماسین رفت و چهار ماه در آنجا ماند و با شاهزاده خانم باتون دختر سلطان آنجا ازدواج کرد و دو سال بعد به ممپاوه بازگشت در حاالی که لقب «فنغیران(کلانتر) شریف عبدالرحمن نور العالم» را گرفته بود و بین ممپاوه و بانجرماسین در رفت و آمد بود. از زن دوم دارای دو دختر به نام‌های علوی و سلمی شد. در ربیع الاول 1185 هجری قمری که به ممپاوه بازگشت پدرش از دنیا رفت، پس با برادرانش و شریف حامد باعبود ملاقات کرد و تصمیم به هجرت گرفت.

در رجب 1185 هجری قمری / 1771 م با 14 کشتی عازم ساحل فونتیانگ شد و در روز دوم به داخل کشور نفوذ کرد و پیروانش تا خشکی پیش رفتند و درختان عظیمی را در جنگل‌های انبوه قطع کردند و خانه‌هایی ساختند. سپس به ممپاوه بازگشت و کشتی بزرگی را با خود برد که آن‌چه را که نیاز داشت بارگیری کرد و با آن به شهر جدید خود در روز چهارم رمضان رفت و بیش از خانه‌سازی و خیابان‌سازی تا آن‌جا که وسعت یافت.

او موسس حکومت و اولین سلطان فونتیانگ بود او اقدام به ساخت کاخ و قصر القدریه و تأسیس مسجد بزرگ فونتانگ کرد.<ref>Istana Kadriyah". TRITAMA. مؤرشف من الأصل فی 01 أغسطس 2020.</ref> <ref>"Abdurrahman Pontianak Mosque". Dunia Masjid. مؤرشف من الأصل فی 30 أکتوبر 2019.</ref>

او در 1223 ق / 1808 م در فونتیانگ درگذشت و در باتولایانگ در لبه رودخانه کاپواس به خاک سپرده شد و در اطراف او خانواده و بستگانش به خاک سپرده شدند.<ref> "Makam Raja Batu Layang". Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia. مؤرشف من الأصل فی 01 أغسطس 2020.</ref>

المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 503.

جمل اللیل, یوسف بن عبدالله (2002). الشجرة الزکیة فی الأنساب وسیر آل بیت النبوة. الریاض، المملکة العربیة السعودیة: مکتبة التوبة. صفحة 803.

{{پانویس}}