confirmed، مدیران
۱۸٬۷۷۷
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←مفاهیم) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
برای آنکه مفهوم سلفی‌گری، آن‌چنان‌که این واژه در زبان و فرهنگ سیاسی فرانسوی رایج است، فهمیده شود، بهتر است به فضای مفهومی و مفاهیم هم‌بسته آن رجوع‌شود؛ این مفهوم در فرهنگ سیاسی امروز فرانسه، در درون مفاهیم کلان '''«سنت‌گرایی، بنیادگرایی، تعصب یا تمامیت‌خواهی و افراطی‌گری یا رادیکالیسم»''' و در بطن مفاهیم جزئی‌تر '''«اسلام‌گرایی، جهادگری و طالبانی‌گری»''' مطالعه‌می‌شود. | برای آنکه مفهوم سلفی‌گری، آن‌چنان‌که این واژه در زبان و فرهنگ سیاسی فرانسوی رایج است، فهمیده شود، بهتر است به فضای مفهومی و مفاهیم هم‌بسته آن رجوع‌شود؛ این مفهوم در فرهنگ سیاسی امروز فرانسه، در درون مفاهیم کلان '''«سنت‌گرایی، بنیادگرایی، تعصب یا تمامیت‌خواهی و افراطی‌گری یا رادیکالیسم»''' و در بطن مفاهیم جزئی‌تر '''«اسلام‌گرایی، جهادگری و طالبانی‌گری»''' مطالعه‌می‌شود. | ||
اصطلاح بنیادگرایی به گرایش‌هایی اطلاق می‌شود که در برابر ایدئولوژی یا الهیات لیبرال، به‌صورتی محافظه‌کارانه با رجوع و ارجاع به اصول فکری (و به‌طور عمومی دینی) مشخص، آمریت آنها را می‌پذیرند؛ این اصطلاح با وجود «خصلت دینی»، به [[اسلام]] و جریان‌های اسلامی اختصاصی ندارد. در این میان، اصطلاح‌های تعصب و تمامیت‌خواهی، بیشتر وجه دینی و سنت‌خواهی دارند. | اصطلاح بنیادگرایی به گرایش‌هایی اطلاق می‌شود که در برابر ایدئولوژی یا الهیات لیبرال، به‌صورتی محافظه‌کارانه با رجوع و ارجاع به اصول فکری (و به‌طور عمومی دینی) مشخص، آمریت آنها را می‌پذیرند؛ این اصطلاح با وجود «خصلت دینی»، به [[اسلام]] و جریان‌های اسلامی اختصاصی ندارد. در این میان، اصطلاح‌های تعصب و تمامیت‌خواهی، بیشتر وجه دینی و سنت‌خواهی دارند. در حالی که تعصب‌گرایی بر شیوه حمایت از سنت اشاره دارد، تمامیت‌خواهی بر حفظ کلیت آن (در برابر اصلاح‌گرایی) اطلاق می‌شود؛ سنت‌گرایی (در برابر نوگرایی) نیز در مفهومی عام به جریانی اطلاق می‌شود که به پاسداشت سنتی دینی، سیاسی و اجتماعی اهتمام می‌ورزد. افراطی‌گری (در برابر اعتدال‌گرایی) به جریانی گفته می‌شود که گرایشی تندرو و پرخاش‌گرانه دارد و در پی تغییر خشونت‌بار، سریع، انقلابی، جذری (رادیکال) و براندازانه است و بیشتر در زمینه سیاسی به‌کار می‌رود. | ||
اسلام‌گرایی به جریانی | اسلام‌گرایی به جریانی اطلاق می‌شود که به دخالت [[دین اسلام]] در حوزه عمومی و سیاسی باور دارد و برای اجرای [[شریعت]] اسلامی و برپایی [[حکومت اسلامی]]، از روش‌های مسالمت‌آمیز یا قهری استفاده می‌کند. جهادگرایی، بیانگر جریانی است که با اعتقاد به اسلام سیاسی، برای برپایی حکومت مبتنی بر شریعت اسلامی، به کاربست خشونت و نیروی نظامی با فرمان جهاد (ضد کافران)، متوسل می‌شود. طالبانی‌گری، شیوه خاص اسلام سیاسیِ جهادیِ پیاده شده در [[افغانستان]] است که با اجرای شریعت، جنگ داخلی و فرقه‌ای و قومی، همراه بود. | ||
سلفی‌گری، جریانی اصول‌گرا و اسلام‌گراست که می‌تواند سیاسی باشد؛ درحالی‌که به‌طور عمومی، غیرسیاسی است؛ جریان‌های سلفی سیاسی نیز می‌توانند برای اجرای شریعت و برپایی حکومت اسلامی، بر آموزه‌های جهادی یا حزبی تکیه‌کنند و به نبرد نظامی یا کارزار حزبی برای دستیابی به قدرت، متوسل شوند. این نکته را بایددرنظرداشت که هر سلفی به‌ضرورت، جهادگر نیست و هر جهادگر مسلمان هم، لزوما سلفی نیست؛ هرچند جریان‌های جهادی سیاسی معاصرِ فعال در حوزه [[اهل‌سنت]]، به‌طور عمومی از آموزه‌های سلفی، سیراب شده‌اند. شمار و گستره فعالیت سلفیان مذهبی (تنزه‌طلب)، بیش از دیگر گروه‌هاست؛ هرچند گروه‌های دیگر به دلایل روشن سیاسی، در رسانه‌های جمعی، بیشتر دیده می‌شوند. | سلفی‌گری، جریانی اصول‌گرا و اسلام‌گراست که می‌تواند سیاسی باشد؛ درحالی‌که به‌طور عمومی، غیرسیاسی است؛ جریان‌های سلفی سیاسی نیز می‌توانند برای اجرای شریعت و برپایی حکومت اسلامی، بر آموزه‌های جهادی یا حزبی تکیه‌کنند و به نبرد نظامی یا کارزار حزبی برای دستیابی به قدرت، متوسل شوند. این نکته را بایددرنظرداشت که هر سلفی به‌ضرورت، جهادگر نیست و هر جهادگر مسلمان هم، لزوما سلفی نیست؛ هرچند جریان‌های جهادی سیاسی معاصرِ فعال در حوزه [[اهل‌سنت]]، به‌طور عمومی از آموزه‌های سلفی، سیراب شده‌اند. شمار و گستره فعالیت سلفیان مذهبی (تنزه‌طلب)، بیش از دیگر گروه‌هاست؛ هرچند گروه‌های دیگر به دلایل روشن سیاسی، در رسانه‌های جمعی، بیشتر دیده می‌شوند. | ||