۸۷٬۷۸۵
ویرایش
زرارة بن اعین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می گوید' به 'می‌گوید'
جز (جایگزینی متن - 'انسان ها' به 'انسان‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'می گوید' به 'می‌گوید') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
زرارة از مردانی است که شایستگی و معرفت او موجب شد تا کتاب [[امام علی (ع)]] با املای [[پیامبر (ص)]] و دستخط امام و حاوی تمام احکام [[حلال]] و [[حرام]] الهی را مشاهده کند. امام باقر (ع) [[بهشت]] را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر [[خدا]] حق است که تو را در بهشت جای دهد.» امام صادق (ع) نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد. | زرارة از مردانی است که شایستگی و معرفت او موجب شد تا کتاب [[امام علی (ع)]] با املای [[پیامبر (ص)]] و دستخط امام و حاوی تمام احکام [[حلال]] و [[حرام]] الهی را مشاهده کند. امام باقر (ع) [[بهشت]] را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر [[خدا]] حق است که تو را در بهشت جای دهد.» امام صادق (ع) نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد. | ||
دانشمندان [[علم رجال]] نیز او را به نیکویی ستوده‌اند. [[نجاشی]] رجال‌شناس معروف شیعه | دانشمندان [[علم رجال]] نیز او را به نیکویی ستوده‌اند. [[نجاشی]] رجال‌شناس معروف شیعه می‌گوید: «زراره، بزرگ و استاد [[اصحاب]] ما، [[فقیه]]، [[متکلّم|متکلّم]]، شاعر، ادیب و استاد علم قرائت بود و همه معیارهای فضیلت شخصی و دینی در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه اصحاب مقدم بود. | ||
زراره تألیفات بسیاری داشته است، امّا فقط کتاب الاستطاعة والجبر والعهود به نام او ثبت شده است. هشام بن سالم، عمر بن أذینه، جمیل بن درّاج از جمله مشایخ او هستند و بسیاری همچون بکیر بن أعین، حمران بن أعین و... از او [[روایت]] نقل می‌کنند. | زراره تألیفات بسیاری داشته است، امّا فقط کتاب الاستطاعة والجبر والعهود به نام او ثبت شده است. هشام بن سالم، عمر بن أذینه، جمیل بن درّاج از جمله مشایخ او هستند و بسیاری همچون بکیر بن أعین، حمران بن أعین و... از او [[روایت]] نقل می‌کنند. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
=زرارة بن اعین کیست= | =زرارة بن اعین کیست= | ||
زرارة بن اعین سُنسُن،<ref>رجال ابی داوود، ص 156</ref> از بزرگ‌ترین فقها و متکلمان شیعه و [[صحابه]] خاص امام باقر و امام صادق (ع) و [[اصحاب]] [[اجماع]]<ref>«اصحاب اجماع» در اصطلاح به کسانی گفته می‌شود که فقها، اجماع و اتفاق به صحیح بودن خبر آنها داشته و به روایتشان عمل می‌کنند.</ref> است. نامش «عبد ربه» است؛ چنان که در روایتی | زرارة بن اعین سُنسُن،<ref>رجال ابی داوود، ص 156</ref> از بزرگ‌ترین فقها و متکلمان شیعه و [[صحابه]] خاص امام باقر و امام صادق (ع) و [[اصحاب]] [[اجماع]]<ref>«اصحاب اجماع» در اصطلاح به کسانی گفته می‌شود که فقها، اجماع و اتفاق به صحیح بودن خبر آنها داشته و به روایتشان عمل می‌کنند.</ref> است. نامش «عبد ربه» است؛ چنان که در روایتی می‌گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: «ای زراره! نام تو در بین نام اهل بهشت بدون الف است». من به حضرت گفتم: فدایت گردم! نام من عبد ربه است و لقبم زراره است. <ref>رجال کشی، ص 133</ref> | ||
ابوالحسن و ابوعلی <ref>.فهرست طوسی، ص 209</ref> نیز کنیه ایشان است. | ابوالحسن و ابوعلی <ref>.فهرست طوسی، ص 209</ref> نیز کنیه ایشان است. | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
خدا تو را مورد رحمت قرار دهد! به خدا [[قسم]] دوست دارترین مردم به من و دوست دارترین اصحاب پدرم از بین زندگان و مردگان تو هستی. همانا تو برترین کشتی آن دریای بزرگ و بسیار پر آبی و از پشت سر تو پادشاهی ظالم و غاصب دوست دارد هر کشتی سالمی را که از دریا عبور می‌کند، برای خودش غصب و اهلش را اسیر کند. رحمت خداوند بر تو باد در هنگام حیات و زندگانی ات! و رحمت و رضوان او در هنگام رحلت از این دنیا بر تو باد!» <ref>رجال کشی، ص 138 و 139</ref> | خدا تو را مورد رحمت قرار دهد! به خدا [[قسم]] دوست دارترین مردم به من و دوست دارترین اصحاب پدرم از بین زندگان و مردگان تو هستی. همانا تو برترین کشتی آن دریای بزرگ و بسیار پر آبی و از پشت سر تو پادشاهی ظالم و غاصب دوست دارد هر کشتی سالمی را که از دریا عبور می‌کند، برای خودش غصب و اهلش را اسیر کند. رحمت خداوند بر تو باد در هنگام حیات و زندگانی ات! و رحمت و رضوان او در هنگام رحلت از این دنیا بر تو باد!» <ref>رجال کشی، ص 138 و 139</ref> | ||
ایستادگی زراره و خاندان او، مانند خاری در چشم دشمنان بود و آنها تحمل حتی یک نفر از آل اعین را نداشتند؛ چنان که امیر سفاک و خون ریز؛ یعنی [[حجاج]] در هنگام ورود به کوفه | ایستادگی زراره و خاندان او، مانند خاری در چشم دشمنان بود و آنها تحمل حتی یک نفر از آل اعین را نداشتند؛ چنان که امیر سفاک و خون ریز؛ یعنی [[حجاج]] در هنگام ورود به کوفه می‌گوید: | ||
«لا یستقیم لنا الملک و من آل اعین رجل تحت الحجر؛ <ref>تاریخ آل زراره، ص 8</ref> تا زمانی که یک مرد از آل اعین در زیر سنگ هم باشد، حکومت بر ما هموار نمی‌گردد». | «لا یستقیم لنا الملک و من آل اعین رجل تحت الحجر؛ <ref>تاریخ آل زراره، ص 8</ref> تا زمانی که یک مرد از آل اعین در زیر سنگ هم باشد، حکومت بر ما هموار نمی‌گردد». | ||