سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

بر قرائت سوره صافّات در روزهای [[جمعه]] تأکید شده و تلاوت آن، موجب گشایش در رزق و بیمه شدن مال و فرزندان از [[شیطان]] می‌شود.

صافات به طورى که گفته<ref>مجمع البيان، ج 8، ص 437.</ref> شده- جمع" صافه" است و" صافه" نیز جمع" صاف"- با تشدید- است، و مراد از این کلمه جماعتى است که: افراد آن در صفى منظم قرار داشته باشند<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 17، ص179.</ref>.

* یادآورى [[توحيد|توحید]] و نفى شرک؛

*

# ذبیح<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص198.</ref>.

«سوره صافات»؛ این نام از آیۀ اول این سوره گرفته شده که خدا به صف کشیدگان (یعنى فرشتگان صف کشیده یا مجاهدان یا نمازگزاران صف کشیده) سوگند یادکرده است<ref>همان، ص 203.</ref>.

سوره صافات سه‌هزاروهشتصدوبیست‌وشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است.)

هدف‌هاى اساسى سوره صافات عبارت انداز:

# گزارش از تاریخ پیامبران بزرگ به صورت فشرده و مؤثر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.

سوره صافات نیز به حکم آنکه از سوره‌هاى مکى است ویژگی‌هاى کلى سوره‌هاى مکى را در بر دارد، و بیشتر از هر چیز روى اصول معارف و عقائد اسلامى‌ در ناحیه مبدأ و معاد تکیه مى‌کند، و ضمن تعبیرات قاطع و آیات کوتاه و کوبنده، مشرکان را مورد شدیدترین سرزنش‌ها قرار مى‌دهد، و با دلائل روشن و گویا بطلان عقائد آنها را برملا مى‌سازد.

که آخرین بخش این سوره است، و در چند آیه کوتاه مطرح شده، پیروزى لشکر حق را بر لشکر کفر و شرک و نفاق، و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهى، ضمن تنزیه و تقدیس پروردگار از نسبت‌هاى ناروایى که مشرکان به او مى‌دهند بیان می‌کند و سوره را با حمد و ستایش پروردگار پایان مى‌دهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>.

[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] گوید: [[رسول خدا (ص)|رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم]] فرمود: «کسى که [[سوره و الصافات]] را بخواند [[خدا]] به او ده حسنه عطا فرماید به عدد هر جن و شیطان‌هاى دور، و از شرک برى شود و دو [[فرشته]] حافظ او برایش در [[روز قيامت|روز قیامت]] شهادت دهند که او مؤمن به پیامبران بوده است».

[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء|حسین‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[امام صادق |حضرت صادق علیه السلام]] روایت کرده که فرمود: «هر کس سوره الصافات را در هر [[جمعه]] بخواند همیشه از هر آفت و بلائى محفوظ خواهد بود و هر بلیّه از او در زندگانى دنیا رفع خواهد شد و در دنیا به وسیع ترین روزی‌ها روزى داده خواهد شد و [[خداوند]] نمی‌رساند در مال و فرزند و بدنش هیچ بدى از [[شيطان|شیطان]] پلید رانده شده و از هیچ ستمکار لجوجى به او صدمه نخواهد رسید و اگر در روز و یا شب آن بمیرد خداوند او را شهید مبعوث فرماید و شهید بمیراند و با شهیدان داخل [[بهشت]] کند در درجه از بهشت»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 447.</ref>.  

سوره صافّات در [[مكه|مکه]] بر پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نازل شده است<ref>همان.</ref>.

تاریخ نزول سوره صافات در ما بین اسراء و [[هجرت]] پیامبر به [[مدينه|مدینه]] است و بعد از سوره لقمان نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.

دقت در آیات سوره صافات نشان مى‌دهد که وضع آن روز [[اسلام]] و [[مسلمین]] و [[مشرکین]] سبب نزول آن حقائق جاودان از طرف خداوند سبحان شده است که پیوسته به مردان الهى جهت بدهد و [[كفر|کفر]] و شرک را بکوبد.

آیات شریفه آن در آهنگى بسیار رسا و اعجاب انگیز است که با کمترین تفکر در وضع آن روز مکّه شکّى نمى‌ماند در این‌که این آیات از جانب آفریننده جهان نازل شده است و از آن عجیب تر آیه «وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ» است که خداوند خود به پیامبران (به بشر موحّد و منادى توحید) سلام مى‌دهد چنان که در باره نوح، ابراهیم، موسى، [[هارون]] و [[الياس|الیاس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.

سوره صافات نخستین سوره از [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است که اولین آیات آن با سوگندها شروع مى‌شود، سوگندهایى پر معنا و اندیشه انگیز، سوگندهایى که فکر انسان را همراه خود به جوانب مختلف این جهان مى‌کشاند، و آمادگى براى پذیرش حقایق مى‌دهد.

روایتى است که از رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئین را به جاى [[انجيل|انجیل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.

[https://quran.inoor.ir/fa/surah/37/ برگرفته از سایت معرفی سوره صافات - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]