صادق سلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''«مجله اسلام»''' در سال 1895 میلادی، شروع به کار کرد. در آن زمان مؤسسهٔ کاستون ''دوجاریک'' اهمیت قضایای اسلامی را در تأمین منافع عالیه فرانسه احساس کرده بود. وی مشوق جهت‌دهی مطالعات اسلامی برای بهبود روابط [[فرانسه]] با مسلمانانش بود و این مجله مقامات فرانسوی را ترغیب کرد تا مجتمعی مسکونی اسلامی در [[پاریس]] تأسیس کند تا فرانسه در صدر کشورهایی باشد که به نومسلمانان در [[اروپا]] کمک می‌کنند. ''دوجاریک'' از شرق شناسانی که در توصیف جنبش‌های اسلامی سیاسی یا نظامی به دهشت‌افکنی راه مبالغه می‌پیمودند انتقاد می‌کرد. آنان از پس این توصیف و تصویرها انگیزه‌های مالی داشتند؛ اما ''دوجاریک'' آنها را به بهبود روابطشان با مسلمانان و کمک به رشد اجتماعی و علمی‌شان و اعطای حقوق کامل شهروندی به آنان فرا می‌خواند. وی پیش بینی می‌کرد که اگر به نصیحت‌هایش عمل نشود، جنبش‌های ضداستعماری ظهور خواهند کرد.

این مجله ستون‌هایش را به روی متفکران [[مسلمان]] گشود؛ متفکرانی چون ''سعید حلیم از'' [[عثمانی]]، ''قاسم امین'' از [[مصر]]، ''مصطفی کمال ابن خوجه'' از [[الجزایر]] این دانشوران مسلمان، در مجله اسلام مطلب می‌نوشتند. این مجله به مدت ده سال، در زمینهٔ مطالعات اسلامی و به طورمشخص، تعیین خط مشی سیاست [[فرانسه]] در تعامل با اسلام، به گونه‌ای متفاوت با سیاست دوران استعمار، فعال بوده است؛ زیرا این مجله، گفت‌وگوی میان فرهنگ‌ها و ادیان و تمدن‌ها را که امروز نیز همچنان موضوعی شایستهٔ اهتمام است، تشویق می‌کرد. امروزه نیز بحران‌هایی مشابه بحران‌هایی که ''دوجاریک'' و همکارانش مانند ''لامیراس'' را به مطالعه [[اسلام]] و [[مسلمانان]] واداشت، طرح می‌شود.