۸۷٬۸۰۵
ویرایش
رویدادهای ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' می باشد' به ' می‌باشد'
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' می باشد' به ' می‌باشد') |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
یکی از حوادث بزرگ ماه رمضان شهادت مولای متقیان علی(علیه‌السلام) است، او از یاران با وفای پیامبر(صلی الله علیه و آله) و وصی و وزیر و ابن عم و داماد آن حضرت بوده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) در حق پسر عمویش فرمود: «ان هذا اخی و وصیی و وزیری و خلیفتی فیکم فاسمعوا له و اطیعوا»؛ همانا علی(علیه‌السلام) برادر و وصی و وزیر و خلیفه من است در میان شما از او بشنوید و او را اطاعت کنید. <ref>رمضان در تاریخ، ص254.</ref> | یکی از حوادث بزرگ ماه رمضان شهادت مولای متقیان علی(علیه‌السلام) است، او از یاران با وفای پیامبر(صلی الله علیه و آله) و وصی و وزیر و ابن عم و داماد آن حضرت بوده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) در حق پسر عمویش فرمود: «ان هذا اخی و وصیی و وزیری و خلیفتی فیکم فاسمعوا له و اطیعوا»؛ همانا علی(علیه‌السلام) برادر و وصی و وزیر و خلیفه من است در میان شما از او بشنوید و او را اطاعت کنید. <ref>رمضان در تاریخ، ص254.</ref> | ||
مطلب جالب و قابل تذکر این است که آن حضرت مساله شهادت خویش را خبر داد، صاحب کشف الغمه از کرامات حضرت علی(علیه‌السلام) نقل می‌نماید: وقتی حضرت از قتال خوارج نهروان به کوفه برگشت، در ماه مبارک رمضان داخل مسجد شد، پس از دو رکعت نماز به منبر تشریف برد، خطبه بسیار زیبایی قرائت فرمود: «فخطب خطبة حسناء» آنگاه رو به فرزندش حضرت مجتبی(علیه‌السلام) کرد، فرمود یا ابا محمد چقدر از ماه رمضان رفته؟ عرض کرد سیزده روز یا امیرالمؤمنین، سپس از امام حسین(علیه‌السلام) پرسید یا ابا عبدالله چقدر از این ماه مانده، عرض کرد هفده روز یا امیرالمؤمنین، آنگاه امام(علیه‌السلام) دست مبارک خویش را به محاسن شریف خویش گذاشت که در آن حال سفید بود فرمود: این محاسنم به خونم خضاب خواهد شد، سپس این بیت را در مورد قاتلش فرمود:ارید حیاته و یرید قتلی × خلیلی من عذیری من مراد؛ من خواستار حیات و زندگی او هستم و او قصد جانم می‌کند، کسی که مورد علاقه من بود و او ابن ملجم مرادی است. | مطلب جالب و قابل تذکر این است که آن حضرت مساله شهادت خویش را خبر داد، صاحب کشف الغمه از کرامات حضرت علی(علیه‌السلام) نقل می‌نماید: وقتی حضرت از قتال خوارج نهروان به کوفه برگشت، در ماه مبارک رمضان داخل مسجد شد، پس از دو رکعت نماز به منبر تشریف برد، خطبه بسیار زیبایی قرائت فرمود: «فخطب خطبة حسناء» آنگاه رو به فرزندش حضرت مجتبی(علیه‌السلام) کرد، فرمود یا ابا محمد چقدر از ماه رمضان رفته؟ عرض کرد سیزده روز یا امیرالمؤمنین، سپس از امام حسین(علیه‌السلام) پرسید یا ابا عبدالله چقدر از این ماه مانده، عرض کرد هفده روز یا امیرالمؤمنین، آنگاه امام(علیه‌السلام) دست مبارک خویش را به محاسن شریف خویش گذاشت که در آن حال سفید بود فرمود: این محاسنم به خونم خضاب خواهد شد، سپس این بیت را در مورد قاتلش فرمود:ارید حیاته و یرید قتلی × خلیلی من عذیری من مراد؛ من خواستار حیات و زندگی او هستم و او قصد جانم می‌کند، کسی که مورد علاقه من بود و او ابن ملجم مرادی است. | ||
«ثم قال: هذا و الله قاتلی»، سپس اشاره به او فرمود: این قاتلم | «ثم قال: هذا و الله قاتلی»، سپس اشاره به او فرمود: این قاتلم می‌باشد، گفتند یا امیرالمؤمنین آیا او را نمی کشی، فرمود: او که هنوز با من کاری نکرده است. <ref>کشف الغمه، ص414.</ref><br> | ||
=نزول قرآن در شب قدر= | =نزول قرآن در شب قدر= | ||
شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن <ref>سوره بقره: 185.</ref>؛ ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل گردیده است. قال الصادق(علیه‌السلام): «نزل القرآن فی اول لیلة من شهر رمضان و استقبل الشهر بالقرآن»<ref>تفسیر المیزان.</ref> امام فرمود: قرآن در اول شب ماه رمضان نازل گردیده است، و ماه رمضان را با قرآن استقبال کن «که در حین رؤیت هلال رمضان، مستحب است نگریستن به قرآن مجید» روایت بالا حاکی از این است که قرآن در اول شب رمضان نازل شده، یعنی ابتدای شب نه شب اول رمضان، و لذا در نص صریح قرآن است که خدا می‌فرماید:«حم، و الکتاب المبین انا انزلناه فی لیلة مبارکة انا کنا منذرین فیها یفرق کل امر حکیم» <ref>سورهٔ دخان:1</ref>؛ سوگند به کتاب مبین(قرآن) که فرو فرستادیم در شبی مبارک و ما بیم دهندگانیم، در آن شب هر کار با حکمتی تعیین و تقدیر می‌گردد. و در سوره قدر می‌فرماید: | شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن <ref>سوره بقره: 185.</ref>؛ ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل گردیده است. قال الصادق(علیه‌السلام): «نزل القرآن فی اول لیلة من شهر رمضان و استقبل الشهر بالقرآن»<ref>تفسیر المیزان.</ref> امام فرمود: قرآن در اول شب ماه رمضان نازل گردیده است، و ماه رمضان را با قرآن استقبال کن «که در حین رؤیت هلال رمضان، مستحب است نگریستن به قرآن مجید» روایت بالا حاکی از این است که قرآن در اول شب رمضان نازل شده، یعنی ابتدای شب نه شب اول رمضان، و لذا در نص صریح قرآن است که خدا می‌فرماید:«حم، و الکتاب المبین انا انزلناه فی لیلة مبارکة انا کنا منذرین فیها یفرق کل امر حکیم» <ref>سورهٔ دخان:1</ref>؛ سوگند به کتاب مبین(قرآن) که فرو فرستادیم در شبی مبارک و ما بیم دهندگانیم، در آن شب هر کار با حکمتی تعیین و تقدیر می‌گردد. و در سوره قدر می‌فرماید: | ||
«انا انزلناه فی لیلة القدر»<ref>سوره قدر:1.</ref>؛ روز قدر از نظر منزلت چون شب قدر است. براستی ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم، آیا روز قدر همچنان شب قدر است؟ هشام بن حکم روایت می‌کند از ابی‌عبدالله(علیه‌السلام) قال: «لیلة القدر فی کل سنة و یومها مثل لیلتها» <ref>وسائل کتاب صوم.</ref>؛ شب قدر در هر سال است و روز آن مثل شبش | «انا انزلناه فی لیلة القدر»<ref>سوره قدر:1.</ref>؛ روز قدر از نظر منزلت چون شب قدر است. براستی ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم، آیا روز قدر همچنان شب قدر است؟ هشام بن حکم روایت می‌کند از ابی‌عبدالله(علیه‌السلام) قال: «لیلة القدر فی کل سنة و یومها مثل لیلتها» <ref>وسائل کتاب صوم.</ref>؛ شب قدر در هر سال است و روز آن مثل شبش می‌باشد.<br> | ||
=== نزول قرآن از نظر دفعی یا تدریجی === | === نزول قرآن از نظر دفعی یا تدریجی === | ||
آنچه از آیات سورهٔ بقره و دخان، و قدر و بعضی دیگر از سور قرآن استفاده می‌گردد، قرآن در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است، و دفعة واحده آن هم در شب بیست و سوم ماه رمضان طبق روایات موجوده نازل شده است، و مؤید نزول دفعی و یک جای قرآن، کلمه انزل است که دلالت بر نزول دفعی دارد، و فرق بین انزال و تنزیل همان نزول دفعی و نزول تدریجی است، که انزال نزول دفعی و تنزیل نزول تدریجی را گویند، گروهی از مفسرین همین قول را تایید کرده‌اند، بنابر این هر جا آیه انزال در قرآن بچشم می خورد نزول دفعی است، و هر جا تنزیل به چشم می خورد، نزول تدریجی را می‌رساند، و این هر دو به جا و منافاتی با هم ندارد، زیرا قرآن ابتدا در شب قدر یکجا به بیت المعمور نازل شد، و در طول سال‌های بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) به طور تدریجی به آن حضرت نازل گشت و روایت حضرت صادق(علیه‌السلام) هم شاهد و مؤید همین معنی است که مفسرین می‌گویند و بلکه بیان امام برهان مفسرین است.<br> | آنچه از آیات سورهٔ بقره و دخان، و قدر و بعضی دیگر از سور قرآن استفاده می‌گردد، قرآن در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است، و دفعة واحده آن هم در شب بیست و سوم ماه رمضان طبق روایات موجوده نازل شده است، و مؤید نزول دفعی و یک جای قرآن، کلمه انزل است که دلالت بر نزول دفعی دارد، و فرق بین انزال و تنزیل همان نزول دفعی و نزول تدریجی است، که انزال نزول دفعی و تنزیل نزول تدریجی را گویند، گروهی از مفسرین همین قول را تایید کرده‌اند، بنابر این هر جا آیه انزال در قرآن بچشم می خورد نزول دفعی است، و هر جا تنزیل به چشم می خورد، نزول تدریجی را می‌رساند، و این هر دو به جا و منافاتی با هم ندارد، زیرا قرآن ابتدا در شب قدر یکجا به بیت المعمور نازل شد، و در طول سال‌های بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) به طور تدریجی به آن حضرت نازل گشت و روایت حضرت صادق(علیه‌السلام) هم شاهد و مؤید همین معنی است که مفسرین می‌گویند و بلکه بیان امام برهان مفسرین است.<br> | ||