پرش به محتوا

بلاذری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
خط ۳۲: خط ۳۲:
احمد بن یحیی بن جابر بن داود، مشهور به بغدادی و بلاذری، از ادیبان<ref> ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 11، ص 65، بیروت، دار الفکر، 1407ق.</ref>، شاعران<ref>حموی، شهاب الدین أبوعبدالله یاقوت بن عبدالله، معجم الأدباء(إرشاد الأریب إلی معرفة الأدیب، محقق، إحسان عباس، ج 2، ص 531، بیروت، دارالغرب الإسلامی، چاپ اول، 1414ق.</ref>، مورخان، نسب‌شناسان، و جغرافی‌دان‌های<ref> ابن شداد، محمد بن علی، الأعلاق الخطیرة فی ذکر أمراء الشام و الجزیرة، محقق، سوردل، دومینیک‏، دهان، سامی‏، عباره، یحیی زکریا، ج‏3، ص 587، دمشق، المعهد العلمی الفرنسی للدراسات العربیة، چاپ اول، 1953م.</ref> قرن سوم هجری بود.
احمد بن یحیی بن جابر بن داود، مشهور به بغدادی و بلاذری، از ادیبان<ref> ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 11، ص 65، بیروت، دار الفکر، 1407ق.</ref>، شاعران<ref>حموی، شهاب الدین أبوعبدالله یاقوت بن عبدالله، معجم الأدباء(إرشاد الأریب إلی معرفة الأدیب، محقق، إحسان عباس، ج 2، ص 531، بیروت، دارالغرب الإسلامی، چاپ اول، 1414ق.</ref>، مورخان، نسب‌شناسان، و جغرافی‌دان‌های<ref> ابن شداد، محمد بن علی، الأعلاق الخطیرة فی ذکر أمراء الشام و الجزیرة، محقق، سوردل، دومینیک‏، دهان، سامی‏، عباره، یحیی زکریا، ج‏3، ص 587، دمشق، المعهد العلمی الفرنسی للدراسات العربیة، چاپ اول، 1953م.</ref> قرن سوم هجری بود.


بلاذری اهل شعر هم بود و بیشتر هجویات می‌گفت. وی اشعاری در مدح [[مأمون عباسی]] سرود<ref> البدایة و النهایة، ج ‏11، ص 65.</ref>؛ اما گاهی نیز با بد زبانی آبروی مردم را می‌برد<ref>معجم الأدباء، ج ‏2، ص 531.</ref>. وی بعدها با [[متوکل عباسى|متوکل عباسی]] همنشین<ref>ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 6، ص 75، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1415ق.</ref> و از ندیمان وی شد<ref> معجم الأدباء، ج ‏2، ص 530.</ref>.
بلاذری اهل شعر هم بود و بیشتر هجویات می‌گفت. وی اشعاری در مدح [[مأمون عباسی]] سرود<ref> البدایة و النهایة، ج ‏11، ص 65.</ref>؛ اما گاهی نیز با بد زبانی آبروی مردم را می‌برد<ref>معجم الأدباء، ج ‏2، ص 531.</ref>. وی بعدها با [[متوکل عباسی|متوکل عباسی]] همنشین<ref>ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 6، ص 75، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1415ق.</ref> و از ندیمان وی شد<ref> معجم الأدباء، ج ‏2، ص 530.</ref>.


ابوالحسن، ابوجعفر، ابوبکر<ref>البدایة و النهایة، ج ‏11، ص 65.</ref>، و ابومحمد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ‏12، ص 250.</ref> از لقب‌های او است.
ابوالحسن، ابوجعفر، ابوبکر<ref>البدایة و النهایة، ج ‏11، ص 65.</ref>، و ابومحمد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ‏12، ص 250.</ref> از لقب‌های او است.
Writers، confirmed، مدیران
۸۶٬۳۸۹

ویرایش