پرش به محتوا

سوره علق: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
|}
|}
</div>
</div>
'''سوره عَلَق''' یا '''اِقرا''' اولین سوره‌ای است که بر [[رسول الله(صلی الله علیه)]] نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه دوم است که اشاره به خلقت انسان از علق(خون بسته)دارد. این سوره اولین سوره‌ای است که بر [[پیامبر]] [[نازل]] شده و سیاق آیاتش چنان به هم ارتباط دارد که می‌توان گفت تمام سوره یکباره نازل شده است. این سوره نظیر [[سوره سجده]]، [[سوره فصلت]]، [[سوره نجم]] دارای [[سجده]] واجب است و به عَزائِم قرآن مشهورند که به عقیده [[شیعه]] در [[نماز]] نباید خوانده شود و خواندن آنها در حال [[حیض]] یا [[جنابت]] ممنوع است.  
'''سوره عَلَق''' یا '''اِقرا''' اولین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد (ص)|رسول الله(صلی الله علیه)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. نام سوره برگرفته از آیه دوم است که اشاره به خلقت انسان از علق(خون بسته)دارد. این سوره اولین سوره‌ای است که بر [[پیامبر]] [[نازل]] شده و سیاق آیاتش چنان به هم ارتباط دارد که می‌توان گفت تمام سوره یکباره نازل شده است. این سوره نظیر [[سوره سجده]]، [[سوره فصلت]]، [[سوره نجم]] دارای [[سجده]] واجب است و به [[عَزائِم قرآن]] مشهورند که به عقیده [[شیعه]] در [[نماز]] نباید خوانده شود و خواندن آنها در حال [[حیض]] یا [[جنابت]] ممنوع است.  


== علق ==
== علق ==
خط ۴۰: خط ۴۰:


*«سوره علق»؛ به خاطر وجود این لفظ در آیۀ دوم سوره می‌باشد.
*«سوره علق»؛ به خاطر وجود این لفظ در آیۀ دوم سوره می‌باشد.
*«سوره إقرا باسم ربک»؛ اولین آیۀ این سوره که در لسان [[پیامبر(صلی الله علیه)]]<ref>تفسیر النسائی، ج2،ص518.</ref> و [[صحابه]]<ref>الدر المنثور فى التفسير بالماثور، ج 6، ص 368.</ref> در [[صدر اسلام]] استفاده می‌شد.
*«سوره إقرا باسم ربک»؛ اولین آیۀ این سوره که در لسان [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]]<ref>تفسیر النسائی، ج2،ص518.</ref> و [[صحابه]]<ref>الدر المنثور فى التفسير بالماثور، ج 6، ص 368.</ref> در [[صدر اسلام]] استفاده می‌شد.
*«سوره إقرا»؛ اولین کلمۀ این سوره می‌باشد، این اسم توسط برخی از مفسرین همانند، [[ابن جوزی]]<ref>زادالمسیر فی علم‌التفسیر، ج4، ص 466.</ref>، [[آلوسی]]<ref>روح المعانی، ج15، ص 399.</ref> و [[ماتریدی]]<ref>تاویلات اهل سنت جلد 10، ص 575.</ref> و ... استفاده شده است.
*«سوره إقرا»؛ اولین کلمۀ این سوره می‌باشد، این اسم توسط برخی از مفسرین همانند، [[ابن جوزی]]<ref>زادالمسیر فی علم‌التفسیر، ج4، ص 466.</ref>، [[آلوسی]]<ref>روح المعانی، ج15، ص 399.</ref> و [[ماتریدی]]<ref>تاویلات اهل سنت جلد 10، ص 575.</ref> و ... استفاده شده است.
*«سوره قلم»؛ به خاطر وجود این لفظ در آیۀ چهارم این سوره می‌باشد، این اسم توسط برخی از مفسرین همانند [[ابن‌النحاس]]<ref>اعراب‌القرآن، ج5، ص 162.</ref>، ابن‌جوزی<ref>زادالمسیر فی علم‌التفسیر، ج4 ،466.</ref> و رسعنی<ref>رموز الکنوز فی تفسیر الکتاب‌ العزیز، ج 8، ص 680.</ref> و ... استفاده شده است.
*«سوره قلم»؛ به خاطر وجود این لفظ در آیۀ چهارم این سوره می‌باشد، این اسم توسط برخی از مفسرین همانند [[ابن‌النحاس]]<ref>اعراب‌القرآن، ج5، ص 162.</ref>، ابن‌جوزی<ref>زادالمسیر فی علم‌التفسیر، ج4 ،466.</ref> و رسعنی<ref>رموز الکنوز فی تفسیر الکتاب‌ العزیز، ج 8، ص 680.</ref> و ... استفاده شده است.
خط ۶۱: خط ۶۱:


== محتوا و موضوعات ==
== محتوا و موضوعات ==
* سوره علق در آغاز به [[پيغمبر اكرم(صلی الله علیه)|پیغمبر اکرم(صلی الله علیه)]] دستور قرائت و تلاوت می‌دهد.
* سوره علق در آغاز به [[حضرت محمد (ص)|پيغمبر اكرم(صلی الله علیه)]] دستور قرائت و تلاوت می‌دهد.
* و سپس از آفرینش این انسان با عظمت، از یک قطعه خون بی‌ارزش، سخن می‌گوید:
* و سپس از آفرینش این انسان با عظمت، از یک قطعه خون بی‌ارزش، سخن می‌گوید:
* و در مرحله بعد از تکامل انسان در پرتو لطف و کرم پروردگار، و آشنایی او به علم و دانش و قلم بحث می‌کند.
* و در مرحله بعد از تکامل انسان در پرتو لطف و کرم پروردگار، و آشنایی او به علم و دانش و قلم بحث می‌کند.
خط ۷۱: خط ۷۱:
[[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از پیامبر(صلی الله علیه) روایت کرده که فرمود: «کسی که سوره علق را قرائت کند مانند آن است که تمام سوره‌های مفصّله را قرائت کرده»<ref>ترجمه مجمع‌البيان في تفسيرالقرآن، ج 27، ص 173.</ref>.
[[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از پیامبر(صلی الله علیه) روایت کرده که فرمود: «کسی که سوره علق را قرائت کند مانند آن است که تمام سوره‌های مفصّله را قرائت کرده»<ref>ترجمه مجمع‌البيان في تفسيرالقرآن، ج 27، ص 173.</ref>.


محمدبن‌حسان از [[امام صادق(علیه السلام)]] روایت نموده که: «هر کس در روز یا شبش اقراء باسم ربک را قرائت کند و آن گاه بمیرد در روز یا شب آن شهید مرده، و خدا او را شهید برانگیزاند و او را زنده کند مانند کسی که در راه خدا با [[رسول اللَّه(صلی الله علیه)]] شمشیر زده است»<ref>همان.</ref>.
محمدبن‌حسان از [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] روایت نموده که: «هر کس در روز یا شبش اقراء باسم ربک را قرائت کند و آن گاه بمیرد در روز یا شب آن شهید مرده، و خدا او را شهید برانگیزاند و او را زنده کند مانند کسی که در راه خدا با [[حضرت محمد (ص)|رسول اللَّه(صلی الله علیه)]] شمشیر زده است»<ref>همان.</ref>.


از پیامبر اسلام مروی است که «هر کسی این سوره را قرائت کند مانند آن است که سوره‌های مفصل را قرائت کرده است و در اجر همانند کسی است که در راه خدا شمشیر کشیده است و کسی که این سوره را در روی دریا بخواند خداوند او را غرق شدن نجات می‌دهد»<ref>البرهان في تفسير القرآن، ج 5، ص 695.</ref>.
از پیامبر اسلام مروی است که «هر کسی این سوره را قرائت کند مانند آن است که سوره‌های مفصل را قرائت کرده است و در اجر همانند کسی است که در راه خدا شمشیر کشیده است و کسی که این سوره را در روی دریا بخواند خداوند او را غرق شدن نجات می‌دهد»<ref>البرهان في تفسير القرآن، ج 5، ص 695.</ref>.
confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲

ویرایش