۸۷٬۶۵۹
ویرایش
احمد بن داود بن علی بن حسین قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره '
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن داود بن علی بن حسین قمی'''، (000 – حدود 329ق)[[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وفات او پیش از 333هجری در قم است. فرزندی به نام «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) دارد كه بعدها آوازه او از پدر فراتر رفت و جزء [[فقهاء]] و اساتید [[بغداد]] به شمار آمد. [[نجاشی]] او را «كثیرالحدیث» معرفی كرده است. نجاشی | '''احمد بن داود بن علی بن حسین قمی'''، (000 – حدود 329ق)[[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وفات او پیش از 333هجری در قم است. فرزندی به نام «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) دارد كه بعدها آوازه او از پدر فراتر رفت و جزء [[فقهاء]] و اساتید [[بغداد]] به شمار آمد. [[نجاشی]] او را «كثیرالحدیث» معرفی كرده است. نجاشی درباره معرفی شخصیت او با تكرار كلمه «ثقه ثقه» كه از این روش تنها در مورد افراد معدودی استفاده میكند، از او تجلیل شایانی به عمل آورده است. از آثار او كتاب «النوادر»(تازههای حدیث) است كه كتابی پر فایده معرفی شده است. | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
احمد بن داود بن علی بن حسین قمی، فقیه و محدث شیعی. به گفته برخی از صاحب نظران كنیه او در فهرست طوسی «ابوالحسین» آمده است ولی ظاهراً كنیه مذكور مربوط به نوه او [[احمد بن محمد بن احمد بن داود]] است. وی در [[قم]] چشم به جهان گشود ولی زمان آن دانسته نیست. وفات او پیش از 333هجری در قم روی داده است زیرا پسرش بعد از وفات پدر به همراه دایی خود «سلامه» به [[بغداد]] عزیمت نمود و سلامه در 333هجری از بغداد سفری به [[شام]] داشته است. از این گزارش به دست میآید كه وی چند سال پیش از 333هجری درگذشته بود. وی با پدر [[شیخ صدوق]] [[علی بن حسین بن بابویه]](م329ق) همصحبت بود، از اینرو ممكن است تاریخ وفات او حدود 329[[هجری]] بوده باشد. | احمد بن داود بن علی بن حسین قمی، فقیه و محدث شیعی. به گفته برخی از صاحب نظران كنیه او در فهرست طوسی «ابوالحسین» آمده است ولی ظاهراً كنیه مذكور مربوط به نوه او [[احمد بن محمد بن احمد بن داود]] است. وی در [[قم]] چشم به جهان گشود ولی زمان آن دانسته نیست. وفات او پیش از 333هجری در قم روی داده است زیرا پسرش بعد از وفات پدر به همراه دایی خود «سلامه» به [[بغداد]] عزیمت نمود و سلامه در 333هجری از بغداد سفری به [[شام]] داشته است. از این گزارش به دست میآید كه وی چند سال پیش از 333هجری درگذشته بود. وی با پدر [[شیخ صدوق]] [[علی بن حسین بن بابویه]](م329ق) همصحبت بود، از اینرو ممكن است تاریخ وفات او حدود 329[[هجری]] بوده باشد. | ||
وی در قم پرورش یافت و پس از دوران كودكی و نوجوانی، سفر كوتاهی به بغداد داشته و در آنجا با خواهر [[سلامه بن محمد بن اسماعیل ارزنی]](م339ق) ازدواج نمود و سپس به اتفاق همسرش به قم مراجعت نمود و از او فرزندی به نام «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) به دنیا آورد كه بعدها آوازه او از پدر فراتر رفت و جزء فقهاء و اساتید بغداد به شمار آمد. وی پس از اینكه به قم بازگشت در این شهر اقامت دائم داشت و در مدت حیات علمی خود، در گسترش فرهنگ و معارف [[تشیع]] از هیچ كوششی دریغ نورزید و پیوسته مجالس درس او برپا بود، به همین دلیل نجاشی او را «كثیرالحدیث» معرفی كرده است. وی در نگاه صاحب نظران از شخصیت ممتازی برخوردار است و احادیث او دارای اعتبار ویژهای است. نجاشی | وی در قم پرورش یافت و پس از دوران كودكی و نوجوانی، سفر كوتاهی به بغداد داشته و در آنجا با خواهر [[سلامه بن محمد بن اسماعیل ارزنی]](م339ق) ازدواج نمود و سپس به اتفاق همسرش به قم مراجعت نمود و از او فرزندی به نام «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) به دنیا آورد كه بعدها آوازه او از پدر فراتر رفت و جزء فقهاء و اساتید بغداد به شمار آمد. وی پس از اینكه به قم بازگشت در این شهر اقامت دائم داشت و در مدت حیات علمی خود، در گسترش فرهنگ و معارف [[تشیع]] از هیچ كوششی دریغ نورزید و پیوسته مجالس درس او برپا بود، به همین دلیل نجاشی او را «كثیرالحدیث» معرفی كرده است. وی در نگاه صاحب نظران از شخصیت ممتازی برخوردار است و احادیث او دارای اعتبار ویژهای است. نجاشی درباره معرفی شخصیت او با تكرار كلمه «ثقه ثقه» كه از این روش تنها در مورد افراد معدودی(34نفر) استفاده میكند، از او تجلیل شایانی به عمل آورده است. | ||
=استادان= | =استادان= | ||