توهین به مقدسات (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از اصول مسلم اخلاقی و انسانی، احترام به هم نوع است. این اصل نقش مهمی را در تحکیم روابط دوستانه میان جوامع بشری ایفا می‌کند. احترام گزاردن به هم نوع دایره گسترده ای دارد و شاید بتوان گفت تمام آن چه که دیگران به آن تعلق خاطر دارند را شامل می‌شود و بسته به میزان تعلق خاطر، انتظار احترام متناسبی را هم طالبند. ارزش‌های مذهبی نمونه ای است که میزان تعلق خاطر به آن در حدی است که اغلب مذهبیون برای حفظش از جان و مال خویش هم دریغ نمی‌کنند. از این رو در تعهدات بین‌المللی برای حفظ ثبات و صلح در جوامع بشری از اهانت به مقدسات مذهبی منع شده است. <ref>مسئولیت بین‌المللی اهانت به مقدسات مسلمانان جهان از دیدگاه حقوق بین الملل، عباسعلی عمید زنجانی، مجله: اطلاعات سیاسی – اقتصادی، فروردین 1368ش، ‌ شماره 27، ص 26و27.</ref> و حتی برخی از کشورها هم چون انگلستان، نسبت به مقدسات دینی نوعی حمایت های قانونی را اعمال کرده و مجازات هایی را برای اهانت کنندگان به مذهب مسیحیت معین نموده‌اند. <ref>جرم اهانت به مقدسات در نظام حقوقی «اسلام» و «کامن لا»، ‌ سید حسین هاشمی، مجله رواق اندیشه، مرداد و شهریور 1380ش، شماره 2، ص 92.</ref> بدون شک احترام گزاردن به ارزش‌های مذهبی دیگران باعث مصون ماندن مذهب خویش از توهین دیگران است.