۸۶٬۰۹۳
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' آن گاه ' به ' آنگاه ') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
10ـ «[[عباس بن حسن آل کاشفالغطاء]]» (1323 ـ1253ق) فقيه، اصولى، اديب و شاعر. در نجف زاده شد و پس از طى علوم مقدماتى به سامرا رفت و در آن جا خارج فقه و اصول را نزد شيخ مرتضى انصارى، ميرزا حبيب الله رشتى، ميرزاى شيرازى و پسرعمويش شيخ مهدى آل کاشفالغطاء فرا گرفت و به درجه اجتهاد نايل آمد. وى آثار متعددى در زمينه فقه و اصول از خود برجاى گذارد و اشعار بسيارى نيز در شرح مباحث فقهى و اصولى به او نسبت داده شده است. <ref>آقابزرگ تهرانى، طبقات اعلام الشيعه، سده سيزده.</ref><br> | 10ـ «[[عباس بن حسن آل کاشفالغطاء]]» (1323 ـ1253ق) فقيه، اصولى، اديب و شاعر. در نجف زاده شد و پس از طى علوم مقدماتى به سامرا رفت و در آن جا خارج فقه و اصول را نزد شيخ مرتضى انصارى، ميرزا حبيب الله رشتى، ميرزاى شيرازى و پسرعمويش شيخ مهدى آل کاشفالغطاء فرا گرفت و به درجه اجتهاد نايل آمد. وى آثار متعددى در زمينه فقه و اصول از خود برجاى گذارد و اشعار بسيارى نيز در شرح مباحث فقهى و اصولى به او نسبت داده شده است. <ref>آقابزرگ تهرانى، طبقات اعلام الشيعه، سده سيزده.</ref><br> | ||
11ـ «[[احمد بن على آل کاشفالغطاء]]» (1344 ـ1292ق) فقيه و مرجع تقليد. براى تحصيلات تکميلى به سامراء سفر کرد و | 11ـ «[[احمد بن على آل کاشفالغطاء]]» (1344 ـ1292ق) فقيه و مرجع تقليد. براى تحصيلات تکميلى به سامراء سفر کرد و آنگاه به نجف بازگشت. پس از انقلاب مشروطيت ايران در سال 1324ق، از استادش آخوند خراسانى، به سبب حمايتش از مشروطيت، دور گشت و به سيدکاظم يزدى که مخالف مشروطه بود، نزديک شد. در اواخر عمر پس از درگذشت يزدى، از مراجع تقليد شمرده مىشد و با وجود عالمانى چون ميرزاى نائينى و سيدابوالحسن اصفهانى، در ايران، عراق و افغانستان کسانى از او تقليد مىکردند. سرانجام در نجف درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد.<br> | ||
12ـ «[[مرتضى بن عباس آل کاشفالغطاء]]» (1349 ـ1291ق) فقيه، اصولى، متکلم، نويسنده و شاعر. در نجف زاده شد. علم اصول را نزد آخوند خراسانى (متوفاى 1329ق) و فقه را نزد سيدمحمدکاظم يزدى فرا گرفت. وى آثار متعدد فقهى و اصولى به صورت نثر و شعر از خود برجاى گذاشته و برخى از آثار او در رد شبهات وهابيه نوشته شده است.<ref>حرزالدين، همان، ج 2، ص 408.</ref><br> | 12ـ «[[مرتضى بن عباس آل کاشفالغطاء]]» (1349 ـ1291ق) فقيه، اصولى، متکلم، نويسنده و شاعر. در نجف زاده شد. علم اصول را نزد آخوند خراسانى (متوفاى 1329ق) و فقه را نزد سيدمحمدکاظم يزدى فرا گرفت. وى آثار متعدد فقهى و اصولى به صورت نثر و شعر از خود برجاى گذاشته و برخى از آثار او در رد شبهات وهابيه نوشته شده است.<ref>حرزالدين، همان، ج 2، ص 408.</ref><br> |